از دریاچه اورمیه در آذربایجان تا زاینده‌رود در اصفهان راهی بجز تبعیض نیست!!/دکتر محمد عزیزی
مقایسه نحوه برخورد با اعتراضات مدنی مردم آذربایجان در سالهای نه چندان دور در حمایت از تداوم حیات دریاچه اورمیه و رساندن صدای مظلومیت این نگین تمدن آذربایجان و اعتراض مردم اصفهان برای جاری شدن آب در رودخانه زاینده‌رود گویای شکاف و تبعیض بسیار عمیقی در جامعه و بیانگر حاکمیت تفکر منحط و غیریت ساز مرکز-پیرامون است.
راه نجات از این بحرانی که زندگی میلیون ها انسان را تهدید میکند ، واقع گرایی و عملگرایی دست اندرکاران در همه عرصه های اجرایی و امنیتی آذربایجان است تا بتوانند برای یکبار هم که شده ، از حقوق حقه مردم دفاع کرده و در برابر مرکز که خیلی از واقعیات جامعه را بر اساس الگوهای مطرح شده در نقاط خوش آب و هوای شمال تهران ترسیم میکند ، وجود و حضور خود را در پناه حمایت مردم به اثبات برسانند و گرنه باید گفت که ایشان هم مصداق آیه شریفه « وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لاَ يَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاءً وَنِدَاءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ » خواهند بود.
زمانی که اعتراضات مردم آذربایجان و فعالان مدنی آن به بهانه های مختلف و واهی توسط عناصری معلوم الحال و وابسته به باندهای قدرت و مافیای حاکم بر جریانات منطقه به انحراف کشیده شد و صحبت از نجات دریاچه اورمیه به گناهی نابخشودنی تبدیل شد ، خیلی ها جشن پیروزی گرفتند ، پیروزی مقطعی و تصنعی در برابر خواست مشروع مردم که در آن نشانه های افول قدرت و سست شدن پایه های اعتماد عمومی به وضوح به چشم میخورد اما همه دست اندرکاران چشمان خود را بر این حقیقت آشکار بستند که دود این فتح و ظفر دروغین برآمده از ارعاب و تهدید به زودی به چشم همه خواهد رفت .
بیایید واقع نگر باشیم آنچه امروز در اصفهان مشاهده میکنیم جلوه ای از قدرت مرکز در برابر مرکز است که در آن تمام نهادهای دولتی و امنیتی استان اصفهان دست به دست هم داده اند تا بتوانند حقوق نداشته و غیرمشروع خود را با اتکاء به حضور مردم احیا نمایند. چرا چنین حرکات و اعتراضات نمادینی توسط مسئولان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی انجام نمیشود.