از اوایل دهه ۷۰ شمسی که دریاچه ارومیه هر ساله با کاهش میزان حق آبه و بالطبع تبخیر و کاهش حجم اب مواجه شد.
زنگ خطر توسط کارشناسان محیط زیستی به صدا در آمد در طی این بیست و پنج سال گذشته تقریبا میتوان گفت تمام اقشار سیاسی و اجتماعی آذربایجانی در مورد خشک شدن دریاچه ارومیه هشدار و اعتراض خود را از طریق مختلف نشان داده اند.
متاسفانه در سال های اخیر با توجه به روند خشکسالی و گسترش کشاورزی در روستاهای اطراف دریاچه و تولید محصول آب بر مانند سیب و چغندر قند و هندوانه و… از طرفی با مدیریت نادرست روز به روز مساحت دریاچه بیشتر خشک شده و بسمت شوره زار نمک در حال حرکت است با توجه به تغییرات اقلیمی رخ داده در همسایگی ایران از جمله افزایش طوفان ریز گرد ، گسترش پیشروی بیابانها اگر مسئولان سیاسی ایران چاره ای به حال وضعیت وخیم دریاچه نکنند از این پس شاهد طوفان های نمکی نیز خواهیم بود.
در طی ماه های گذشته کاربران اذربایجانی در فضای مجازی بشدت فعال بود و نسبت به بروز مشکلات عدیده هشدار داده و خواستار جلوگیری از خشک شدن دریاچه ارومیه شدن این کاربران با ابزار های مختلف از جمله طوفان توئیتری و…نارضایتی خود از وضع موجود را نشان داده اند.
حتی برخی از مردم آزربایجان به خیابانها امده و اعتراض خود را به مدیریت ناصحیح احیای دریاچه ارومیه نشان داده اند که متاسفانه با قوه قهریه نیروهای امنیتی مواجه شده اند.
اما مطلبی که برای بسیاری از مردم منطقه تعجب انگیز بوده سکوت مطلق و بایکوت خبری رسانه های کردی و فارسی منطقه و کشور میباشد اکثر این رسانه ها یا اخبار دریاچه ارومیه را پوشش نداده و یا به چند مطلب کوتاه و آه و افسوس بسنده کرده اند.
فراموش نکنیم اگر دریاچه ارومیه خشک شود نه تنها فقط شهر و روستاهای اطراف دریاچه بلکه استانهای مختلف کشور و کشورهای همسایه را با بحران های متعدد زیست محیطی اقتصادی امنیتی و… مواجه خواهد ساخت.
طوفان نمکی با هیچ فرد فقیر یا غنی جامعه، کشاورز یا کارگر، تورک یا فارس و… تفاوت نخواهد گذاشت و همه را با هم خواهد بلعید.
آرش سامی