در مباحثی مانند عدم توسعه صنعت مس در آذربایجان و توسعه این صنایع در کرمان و… برخی‌ها میگویند «تقصیر از خود مردم آذربایجان است که مسئولان و نمایندگان ابلهی انتخاب یا انتصاب کرده ولی مسئولان و نمایندگان آنها کار بلدند، مثلا مدرک تحصیلی معاونت سیاسی فعلی استاندار آذربایجان‌شرقی فوق دیپلم ماشین‌آلات کشاورزی و معاونت سیاسی فعلی استاندار اصفهان استاد دانشگاه در رشته مواد و متالوژی است».
این افراد ادامه میدهند که «ما قدر آدمهای کاربلد خودمان را نمیدانیم. چنین افرادی یا خانه‌نشین شده‌اند یا مهاجرت کرده‌اند. ما بجای توجه به توسعه به درگیری شهرها روی آورده‌ایم، ولی آنها میفهمند و به آدمهای کاربلد بها میدهند.»
گروهی از تکرارکنندگان این استدلال، در زمینه تحصیلی و شغلی خود باسواد و کاربلدند ولی اطلاعی از سیاست حاکم بر ایران نداشته در قضاوتشان به خطا رفته‌اند؛ ولی گروه دیگر میخواهند به هر طریق ممکن، رفتار حاکمیت را عادی جلوه داده حکومت را از این اتهامات مبرا سازند.
در تاریخچه این استدلال باید گفت که سی سال پیش، مهندس نعمت‌زاده (وزیر صمت وقت) در افتتاحیه سمینار «آذربایجان و توسعه» در تبریز گفته است: باورتان هست در تربت جام، ما ۲۵ تا موافقت اصولی جمع کردیم. اولین مشکلشان این بود که آقا به ما زمین نمیدهند. حالا تربیت جام که این همه زمین دارد، این همه زمین لم‌یزرع دارند، میلیاردها سال است که کشت رویش نشده است، فقط یک بابایی باید آن را امضا بکند که نمیکند. آنگاه گفتند آقا اگر این برود اصفهان ۵۰۰ هکتار برایش میدهند. ۱۰۰۰ هکتار برایش میدهند. برای اینکه ذهن توسعه یافته است. بیخ گوش اصفهان ۳۰۰۰ هکتار دادند به ما برویم شهرک بزنیم. بعد من عذر میخواهم، نمایندگان محترم تشریف می‌آورند، تو مجلس گاهی بحث میشود که آقا چرا آنجا توسعه یافته اینجا نه!! بابا نوش جانش این توسعه. حالا شما بگین آذربایجان چرا عقبه! چون یک همچو آدمهایی سر کارند.
با گذشت سی سال، استدلال آن کثافت بهانه دیگری برای تحقیر ما شده که ذهن شماها توسعه نیافته، در حالیکه همین ذهنهای معیوب، گماشتگان آنها هستند تا این بار، دیار ما توسط نادانان نابود شود چنانکه کتاب «گذشته چراغ راه آینده است» (ص۲۹۰) می‌نویسد که رضاخان رذل‌ترین و تبهکارترین مامورین خود را به آذربایجان می‌فرستاد تا مردم زحمتکش و شریف آن دیار را تحقیر کنند، به زبان او توهین نمایند و شهرهای آذربایجان را به ویرانه‌زاری مبدل سازند.
نویسنده:ابراهیم رشیدی