روسیه پوتین حداکثری از نیروهای نظامی خود را در مرزهای اوکراین صف آرایی کرده است. او میخواهد غرب و سازمان نظامی ناتو را شیر فهم کند که اگر به خواسته های روسیه تن ندهند به اوکراین حمله نظامی خواهد کرد.
اما غرب، این دنیای “امپریالیستی کهنه کار” خوب میداند که چگونه روسیه پوتین را به مسلخ نهایی و رسوایی تمام ناشدنی بکشاند. پوتین سیاستمداری ورزیده و کاربلد است، ولی غرب کهنه کار نیز کارنابلدتر از پوتین نیست. غرب خوب میداند که “چشم اسفندیار” روسیه پوتین را چگونه کور کند. گویا پوتین از این آب زیرکاهی غرب آگاهی درستی ندارد.
روسیه پوتین اینبار قافیه را باخته است. او بیشتر از صدهزار نیرو را در مرزهای اوکرایی آرایش نظامی داده است. افکار عمومی جهان و داخل روسیه در حال سنجیدن و آزمودن غیر مجازی بودن و یا حقیقی بودن مشت آهنین روسیه در مرز اوکراین هستند، و غرب جز لفاظی، هیچ نمیکند تا روسیه پوتین به اوکرایین حمله کند.
حال پوتین چه باید بکند؟
اگر به اوکراین حمله نظامی کند، روسیه و اوکراین را درگیر جنگی بی سرانجام خواهد کرد که سود آن تنها و تنها به جیب ناتو و کلیسای کاتولیک و پروتستان خواهد رفت و اگر حمله نکند و تسلیم شرایط غرب و ناتو بشود، مجازی بودن قدرت شکست ناپذیر روسیه پوتین اثبات خواهد شد و عواقب آن از نظر سیاسی و حیثیتی بسیار شکننده خواهد بود.
مشاوران آقای رئیسی، رئیس جمهور ایران اسلامی ترجیح دادند در چنین وضعیتی به مسکو سفر کنند. این است که از جایگاه دیپلماسی و منافع حکومت تهران درک فلسفه این سفر به روسیه کمی دشوار می نماید.
331
