تورکیم نه تُرک یا آذری جوابیه ای به یاوه گویان امروز

توجه:زبان این نوشته کمی تند و تیز است و با احدی تعارف و شوخی ندارد!

در بدو این نوشته بایدبگویم من #سالار_عبدی هستم و اغلب تالیفاتم را درحوزۀ نقد و پژوهش ادبی،موسیقی و اجتماعیات،به زبان پارسی نوشته ام که دهها عنوان از آن را می توانید تهیه و مطالعه نمایید.این را گفتم تا از اتهام افراط گرایی و پان و..اعلان برائت نمایم.
و اما بعد..
بارها و بارها داریم می بینیم که پیرو سیاست غالب صد و اندی سالۀ اخیر،دولت های استعماری روسیه کثیف و انگلیس خبیث،کمر به نابودی و اضمحلال فرهنگ و ادبیات غنی و ارزشمند تورکان بسته اند و با تکیه بر عوامیت مُفرط ما مردم همیشه در صحنه -که اغلب هم لقب دکتر و مهندس را یدک می کِشیم و غوره نشده،مَویز شده و عارمان می آیدخودمان و فرزندان مان به زبان مادری خود تکلم کنیم-،تا به امروز سیاست های مُشمئز کننده شان را پیش برده اند و تا حدی توانسته اند با آسیمیلاسیون و بیگانه سازی ما با زبان و فرهنگ پُر بار خود،به اهداف شوم خود نائل گردند ولی این تمام ماجرا نیست،چون آفتاب همیشه پُشت ابر نمی ماند و بالاخره روزی حقایق آشکار می شد که چند سالی ست هوایی تازه در بین ملت تورک دمیده شده و بسیاری از جوانان تلاشمند تورکی،در صددند تا به زبان و فرهنگ اصیل خود بازگردند که این را به فال نیک می گیرم.
تمام بحث من در این نوشتار این است که زبان ملت بزرگ ما؛تورکی ست نه تُرکی،نه آذری و اینها جعلیاتی ست که در طی یک قرن و اندی گذشته، برای جلوگیری از اتحاد ملل تورک و بازیابی هویت و تاریخ معتبر خودشان،از طرف دول متخاصم استعماری و نوکران شان در خاورمیانه،به خورد مان داده اند تا نفهمیم که بوده ایم و که هستیم و چه تمدن بزرگی را با خود یدک می کشیم.

عزیزان!کلمه‌ی موهن ” آذری” در وجه تسمیه‌ی زبانِ تورکان آزربایجان از سیاستهای شوم ” یوزئب استالین رهبر کمونیستی اتحاد شوروی سابق بود که برای انفکاک تورکان جهان و جلوگیری از اتحاد فرضی آنها به کار گرفته شد.
و اما چنان فضا را برای ما تنگ کرده اند که حتی اجازه نداریم نام ملیت خود را درست بنویسیم و وقتی می گوییم ما تورک هستیم نه تُرک،بر سر ما هوار می کِشند که ما در زبان فارسی،چیزی بنام تورک نداریم و شما تُرک هستید و چنین و چنان!خب دانشمند،چون تو در زبان فارسی چنین چیزی نداری،دلیل نمی شود که من، نام و هویتم را به دلخواه تو تغییر دهم.
می بینید؟کار ما به یُمن خواب خوش مان که هنوز هم بیدار نشده ایم،به کجا کشیده است؟ حتی اجازه نداریم در کشوری که بالغ بر چهل میلیون نفرش را ما تورک ها تشکیل داده ایم،اسم ملیت خود را درست تلفظ کنیم! واقعا چرا!؟
اولا ما در زبان فارسی و حتی شعر فارسی،اجاره نشین عربها هستیم و زبانی که با آن می نویسیم و می خوانیم،عربی ست و به همین دلیل است که امروزه در دنیا زبان فارسی را بُردار و تابعی از زبان عربی به حساب می آورند چون رسم الخط نوشتاری ما عربی ست. دوما ما در زبان های ریشه داری چون زبان تورکی ، آلمانی ، فرانسوی و..دارای مُصوّت هایی هستیم که زبان فارسی،فاقد این مُصوّت هاست و به همین دلیل،عزیزان فارسی زبان در آموزش این زبان ها،بسیار ناتوان تر هستند و چون مخارج حروف شان محدود تر است،بالغ بر چهل درصد واژگان این زبانها را نمی توانند درست تلفظ کنند که معضلی عظیم است و مشکلات عدیده از همین جا برای زبان آموزان فارسی زبان شروع می شود.
ما وقتی می گوییم تورک هستیم نه ترک به این علت است که در زبان تورکی،مُصوت اووی اوملوت دار داریم که فارسی زبانان از ادای آن عاجزند و واژه ی تورک نیز با این مُصوت ادا می شود و موضوع به همین سادگی ست.
( TÜRK )
همین طور از ملت تورک زبان می خواهم که اگر هنوز خواب هستند ، از خواب گران برخیزند و به اصل و هویت بزرگ و افتخار آمیز خود بازگردند.
بقول شاعر بزرگ مان #هوشنگ_جعفری :
دیلیم یالقیز دیلیم یالقیز دیر آی قیز
اوغول شیرین ولی بال قیز دیر آی قیز
آمان دیر گهلیک اول تورکون دیلیندَن
اوکی اصلین دانار کال قیزدیر ای قیز

سالار عبدی