در نتیجه بی توجهی مسئولان ایران، دیروز چهارشنبه حاجیگلدی برزین (گرکزی) کمانچه نواز برجسته تورکمن، پس از تحمل چند سال درد و بیماری، در اوج تنگدستی و انزوا درگذشت.
حاجیگلدی سالهای آخر عمرش را با بیماری در ناحیه ستون فقرات سپری کرد و در چند ماه اخیر بعد از شکستن استخوان پا به طور کامل زمینگیر و دچار زخم بستر شده بود.
فرزند این هنرمند برجسته تورکمن دیروز از بی توجهی اداره ارشاد و مسئولان فرهنگی ایران نسبت به پدرش انتقاد کرده و از حال بد پدرش گفته و از مسئولان درخواست کمک کرده بود.
او در گفتگو با ایلنا، با بیان اینکه «خودمان در خانه از او پرستاری میکردیم»، گفت: «با اینکه چندین بار به اداره ارشاد رفتیم و تقاضای کمک کردیم هیچ حمایتی از ما نشد. هیچکس به دیدنش نیامد. استاد عاشور گلدی، عموی من و برادر بزرگتر پدرم، همان روزی که پدرم از ایوان منزل زمین خورد به اداره ارشاد کلاله رفته بود و ماجرا را برای مسئولان تعریف کرده بود. آنها هم گفته بودند ما به شما وام میدهیم، اما اقساط آن را از حقوق ماهیانهاش کم میکنیم.»
فرزند حاجی گلدی افزود: «حقوق ماهیانه پدرم طی این سالها فقط چهارصد هزارتومان بوده و ارشاد میخواسته این مبلغ را به جای اقساط وام بردارد و این درحالی است که پدرم هیچ منبع درآمد دیگری جز این حقوق نداشته است که این مبلغ حتی هزینه خرید داروهای زخم بستر او را تامین نکرد!»
او با اشاره به اینکه پدرش مدرک درجه سه هنری وزارت ارشاد را دارا بوده، افزود: «از آن زمان که صحبت درباره وام مطرح شد بازهم هیچکس پیگیر حال پدرم و اوضاعش نشد تا آنجا که بیماری پدرم بالا گرفت.»
فرزند حاجی گلدی گفت: «پدرم عضو صندوق اعتباری هنر هم بود اما ما به مسئولان این بخش خبر بیماری پدر را منتقل نکرده بودیم به این دلیل که مسئولان ارشاد گفته بودند خودشان پیگیر امور خواهند شد، که متاسفانه این اتفاق هم نیفتاد و آنها برای پدرم کاری نکردند.»
او گفت پدرم تحت پوشش بیمه سلامت بود و تحت پوشش هیچ بیمه دیگری هم نبود و همین قضیه باعث شد برای درمانش هزینه زیادی را متحمل شویم.
حاجی گلدی برزین یکی از معدود نوازندگان کمانچه و به تعبیر تورکمن ها «قیچاقچی»های برجسته تورکمن بود که زاده روستای گرکز در چند کیلومتری شهر کلاله تورکمن صحرا(استان گلستان) بود و سالهای طولانی با کمانچهاش، باخشیهای(آشیق های) تورکمن به خصوص برادرش عاشورگلدی برزین را همراهی کرده بود.
