در طی جنگ دوم قره باغ در آذربایجان جنوبی چه گذشت؟
سالار طاهرافشار
با بمباران شهر تووز آذربایجان توسط ارتش اشغالگر ارمنستان، بهانه ای برای پایان حسرت سی ساله یعنی “قاراباغ” کوهستانی و شهر های تحت اشغال ارمنستان شد.
خیزش میلیون ها نفر در خیابان های آذربایجان شمالی برای باز پس گیری اراضی اشغالی قره باغ چشم جهانیان را بر خود خیره کرده بودند.
بالاخره جنگ شروع شد و ارتش مظفر آذربایجان یکی پس از دیگری اراضی اشغال شده اش را به مام میهنی خود باز گرداند. در شرایطی که ارمنی ها از همه طرف مرز ها به رویشان بسته شده بود، همزمان ویدئوهایی در فضای مجازی جنجال برپا کرد که باعث عصبانیت مردم آذربایجان جنوبی شد.
در این ویدئوها مشاهده میشود که کمک هایی به رژیم اشغالگر ارمنی از مرز نوردوز( مرز ایران و رژیم اشغالگر ارمنستان) میشود.
پس از افشای تصاویر و ویدئوها، مردم آذربایجان جنوبی در فضای مجازی بارها به دولت وقت جمهوری اسلامی ایران هشدار دادند که کمک هایی که روسها از طریق خاک ایران به ارمنستان میکنند را قطع کند.
در پی اعتراضاتی که مردم آذربایجان جنوبی به دولت آقای روحانی در فضای مجازی کردند مقامات دولت وقت اعلام نمودند که هیچ کمکی از خاک کشور ایران به ارمنستان نمیشود و مرز نوردوز نیز بسته است. همچنین مقامات تصاویر منتشر شده در فضای مجازی را تکذیب کردند.
چند ساعتی از ادعاهای مقامات جمهوری اسلامی نگذشته بود که ویدئوهای جدیدی از کامیون های روسی در مرز نوردوز در حال گذر از مرز منتشر شد.
این کمک رسانی ها در صورتی انجام می گرفت که رهبر جمهوری اسلامی ایران آقای ” خامنه ای” اراضی اشغال شده توسط ارمنستان را محکوم کرده بود.
این کمک رسانی ها کاملا روشن بود که لابی های ارمنستان( ایرانشهری)-ها با نفوذی که در بطن نظام جمهوری اسلامی ایران دارد، صورت می گیرد.
پس از این فاجعه مردم آذربایجان جنوبی خود را برای اعتراضات مسالمت آمیز در خیابان ها حاضر کردند. این اعتراضات در سه مرتبه انجام شد. اولین اعتراضات در تبریز جلوی کنسولگری آذربایجان صورت گرفت که با دستگیری های گسترده این اعتراضات را متوقف کردند.
دومین و مهم ترین اعتراضات در تاریخ ده مهر در بسیاری از شهر های آذربایجان جنوبی و همچنین در شهر تهران انجام شد؛ این اعتراضات چنان شوک محکمی به ایرانشهری ها وارد کرد که هنوز پس از گذشت یک سال از زمان جنگ، وضعیت موجود را هضم نکرده اند.
سومین اعتراض هم فقط در خیابان های شهر تبریز صورت گرفت.
درطول جنگ دوم قره باغ مردم و ارتش مظفر آذربایجان شمالی که به خاطر میهن در مقابل گلوله های دشمن سینه سپر کرده و دو هزار و نهصد و سه نفر شهید دادند، همزمان مردم آذربایجان جنوبی نیز به ایثارگری های لازم دست زدند. در اولین گام با شعار “ما طرفدار آذربایجان نیستم بلکه ما خود آذربایجانیم” شروع کرده و سپس رشادت های لازم برای خاک خویش را با تمام معیار های وطن پرستی انجام دادند.
در آذربایجان جنوبی صدها وطن پرست آذربایجانی در جغرافیای ایران بخاطر حمایت از خاک اشغالی شان توسط ارمنستان و اعتراض به عبور کامیون های روس از خاک ایران، دستگیر و راهی زندان ها شدند؛ این عظمت، غیرت و فداکاری هایی که در این سوی آراز ( آذربایجان جنوبی) نمایان شد، در تاریخ آذربایجان هیچ وقت فراموش نمی شود.