سیاست تغییر توپونیم های تاریخی ایران با طعم ترکی زدایی و ترکی ستیزی
« تغییر نام شهرک اکباتان تهران»خبری بود که امروز بر روی خروجی برخی از آژانس‌های خبری قرار گرفته بود. نام شهرک اکباتان حداقل 6 دهه قدمت دارد اینکه بعد از چندین دهه مسئولان شهری ام‌القرای جهان اسلام تصمیم به تغییر آن گرفته اند؟ اصلاً جای تعجب و سؤال ندارد، چرا که سیاست تغییر توپونیم های ترکی در ایران به سیاستی لایتغیر طی یکصد سال گذشته تبدیل شده است.
تغییر جای نام های ترکی در ایران هیچ دلیل و توجیهی به غیر از سیاست شوم ترکی زدایی و ترکی ستیزی در ایران نداشته و ندارد. احصاء توپونیم های ترکی تغییر یافته در ایران قطعاً نیازمند تدوین و تألیف کتب‌های قطور می باشد تا عمق فاجعه و سیاست ترکی زدایی و ترکی ستیزی را نشان دهد. راقم این سطور که در حال تألیف و تدوین کتابی تحت عنوان “تحلیلی نوین بر توپونیم و ائتنوتوپونیم های بیجار گروس” می باشد، حداقل به 50 مورد از توپونیم های تاریخی و ترکی تغییر یافته در بیجار_گروس طی یکصد سال گذشته اشاره نموده است.
برای راقم این سطور، سیاست اصرار بر تداوم تغییر توپونیم و ائتنوتوپونیم های ترکی در ایران جای سوال و تعجب است. اینهمه عناد با عناصر و شاخصه های تشکیل دهنده هویت ترکی-اسلامی در ایران چرا ؟؟!! مگر نام اکباتان چه ایرادی دارد که بعد از 50 سال، مسئولان انقلابی ما به فکر تغییر آن افتاده اند؟! چه تاریخی و پشتوانه هویتی در پشت نام اکباتان وجود دارد که خواب را بر پان ایرانیست ها آشفته کرده است؟ غیر از این است که نام ابرکهن و ابرتاریخی “اکباتان”حامل هویت و تاریخ دیرینه و قدمت هفت هزارساله ترک ها در ایران و اثبات کننده تعلق تاریخی_سیاسی و جغرافیایی ایران به تورک ها دارد؟ یعنی همان سرزمین توران که امروزه ایران می نامندش و می خوانندش.
حقیر به قطع یقین می توانم ادعا کنم که حتی خود توپونیم تهران همان جاینام تاهران، تاران و توران می باشد که به مرور زمان و براساس قواعد فونتیکی لسان سحرآمیز ترکی و تطور واژگانی به صورت توران/ تاران/ تاهران و تهران درآمده است. حتی امروزه سورانی زبان ها به تهران ، تاران نیز می گویند که دال بر وجود و حضور تاریخی توپونیم تاران و توران در السنه عمومی می باشد که امروزه نیز مستعمل است.
سیاست تغییر توپونیم و ائتنوتوپونیم های ترکی در جغرافیای موسوم به ایران باعث مضحکه ی خاص و عام نیز شده است تغییرات و نامگذاری های جدیدی که فاقد هویت تاریخی، هویت زبانشناختی، ماهیت و هویت مفهومی و بدون هیچگونه اسناد علمی و آکادمیک می باشد. آقای رفیعی محقق و مؤلف و شاعر خوشنام قیزیل آذربایجان در این خصوص و طی مقاله ای به نکته جالبی در خصوص تغییر نام روستای کؤینک از توابع ابهر اشاره کرده بودند که اخیرا در راستای همان سیاست ترکی زدایی به نام روستای “کوی نیک” تغییر یافته بود چه تغییر موذیانه و رندانه ای ؟؟!! تغییر نام روستای کؤینک به کوی نیک و یا اخیرا تغییر نام روستای بهادربیگ در همدان به مالک اشتر واقعا مایه تأسف و شرم است.!!
یکصد سال است که پان ایرانیست ها خودشان را جر می دهند تا تاریخ ایران را به همان تاریخ 2500 ساله ی آریایی مختوم نمایند در حالیکه اطلاعات تاریخی و باستانشناسی و زبانشناختی خلاف عقده های تاریخی آریاپرستان را به منصه ظهور رسانده است.
امروزه ثابت شده است که حداقل 5 هزار سال قبل از تجاوز و هجوم آریایی ها به فلات آنروز ایران ( سرزمین توران) اقوام بومی التصاقی زبان غیر آریایی در این سرزمین ساکن و صاحب دولت و تمدن بوده اند فلذا آریاپرستان برای درمان قلب و فکر مریضشان چاره ای جز تغییر ابرتوپونیم های کهن و تاریخی مانند اکباتان نداشته و ندارند لکن” فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ” و قطعا ” فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ”(بقره: 10)
