علی مطهری و جناب حقیقت پور در توئیت خود بر جمهوری آذربایجان تاخته و با ادبیاتی غیر دیپلماتیک ، به تهدید تمامیت ارضی یک کشور مستقل روی آورده اند ، اگر سایر نمایندگان به چنین زبان تجاوزگرانه روی می آوردند، که آورده اند مایه تعجب و تاثر نبود ولی بسیار سخت است پذیرش این واقعیت که انسان یک شبه تغییر ماهیت دهد و به شکلی دیگری خود را نشان دهد .آقای مطهری در جریان جنگ قاراباغ از رویکرد گذشته دولت و حاکمیت در دفاع از ارمنستان و خالی کردن پشت آذربایجانیان شیعه انتقاد سختی نمودند. دولت روحانی ونهادهای امنیتی را از طرفداری به نفع ارامنه برحذرنمودند ولی اکنون با یک چرخش بزرگ فکری ،همانند داشناق های ارمنی و تروریست های کردی از توسعه و تصرف سرزمینی سخن می گویند این ادبیات توسعه طلبانه که لقلقه زبانی احژاب فاشیستی است و در پشت پرده توسط ایرانشهری ها و داشناق ستون تغذیه ایدولوژیکی می شود ، کارگر افتاده ، طوری که وسوسه احیایی امپراطوری هخامنشی و ساسانی افکار جناب مطهری را نیز تسخیر نموده است .واقعا جای تعجب و تاثر است که سیاسیون این مملکت هیچ تصور درستی از دنیای مدرن امروزی ندارند و با ادبیات سلطه شاهان باستانی وارد گود سیاست می شوند و بی آنکه به آینده فکر کنند و طرحی برای فردا داشته باشند ،عقب گرد نموده و دونکشوت وار به فکر احیایی امپراطوری گذشته این کشور مشغول شده اند . موضع گیری آقای مطهری براستی همان تعریف و خوانشی است که سلطنت طلبان و در راس آنها ایرانشهری از ایران دارند .امپریالیست های غربی زمانی این کشور را درگیر منازعات مذهبی نمودند و جنگ شیعه و سنی را به راه انداختند و اکنون نیز با یک فلسفه موهومی به نام ایرانشهری، ایران را درگیر تاریخ پرستی و فخر فروشی نموده اند . و به نظر می رسد گردونه جهل و نادانی در این مملکت به این زودی ها از چرخش باز نخواهد ایستاد . آقای مطهری اراده ملت جمهوری آذربایجان را که تبلور آن در تشکیل یک دولت قانونی متجلی است نادیده می انگارد و به این جمهوری همان نگاهی را دارد که دول چون انگلیس و فرانسه در قرن هیجده و نوزده به دیگر ملت ها داشتند . ایشان بهصراحت معتقد است نه کشوری به نام آذربایجان وجود دارد و نه ملتی که برای تشکیل این کشور هفتاد سال در مقابل ناسیونالیسم و بی دینی روسی ها مقاومت کردند . آقای مطهری همان حرفی را از سیاست به زبان می آورد که سردمداران کمونیستی به اعمال چنین رویه ای برای جمهوری های تحت مستملکه روی آورده بودند.
بهنام کیانی
