مرکز ایران؛ سرزمین تاریخی توران
اصفهان: توپونیم اصفهان با این ساختار فرمی و ظاهری و تلفظی در زبان دری- تاجیکی فاقد هرگونه معنا و مفهوم مشخص و معین می باشد. ویرانشهری ها نام “اصفهان” را از هر طرف که بخوانند و از هر طریقی که بخواهند آن را منتسب به دری-تاجیکی کنند قطعا در علم زبانشناسی به درِ بسته خواهند خورد. چراکه مسیر آنها از اول اشتباه بوده و می باشد.
بدون شک، نام و آوازه اصفهان مدیون ترکان و حکومت های مقتدر سلجوقیه و صفویه ی تُرک می باشد. پان ایرانیست خیلی دوست دارند که نام اصفهان را غیر تُرکی معرفی کنند ولی خورشید برای همیشه زیر ابرهای جعل و دروغ و جهالت و حماقت پان ایرانیست ها نخواهد ماند. به قطع یقین می توان گفت که جزء اول عنصر اصفهان یعنی ” آس / اس ” با نام قومی ترک به نام “آس/ آز” قرابت تاریخی و هویتی داشته و دارد. کما اینکه فرم ” آس / آز” را در ائتنوتوپونیم محتشم آذربایجان ( آس/آز + آر + بای+قان/ جان ” و همچنین در نام رود ” آراس = آر+آس ” نیز می بینیم.
عنصر تاریخی آس/ آز در معنا و مفهوم قوم آس در نام بسیاری از شخصیت ها و قهرمانان تاریخی و خاتون های تُرک نیز می بینیم مانند اسمیهان/ آسمیهان / نام مادر سلطان علاء الدین سلجوقی و آسبیخان/ آسبیهان و… با توجه به قانون تغییرات فونتیکی در لسان سماوی تُرکی تبدیل حروفی مانند “ب – م” و ” پ-ف” به یکدیگر از رایج ترین و پذیرفته ترین قانون زبان ترکی می باشد مانند توپونیم اسمیهان به اسبیهان و اسپیهان به اسفیهان.
اگر ریشه و اصل لغت و املای صحیح اصفهان را به صورت آسبیهان کتابت نموده و آن را مرکب از عناصر ” آس/ اَس + بیَ +هان -یا – آس+پی+هان” باز تعریف کنیم در این صورت توپونیم ترکی ” آس بی هان = اس پی هان” چهره واقعی خود را نشان خواهد داد که “آس” در معنای نام قومی ترک و یا نام پادشاه نمود پیدا کرده که با عنصر ” بَی ” در معنای بیگ و بزرگ و و “هان” نیز همان “هان، خان، قان” قرابت و ارتباط زبانشناختی داشته که در نام بسیاری از سلاطین تاریخی تُرک نیز به وفور دیده می شود.
اگر بحث تاریخی جنگ ایرانیان و تورانیان را پیش بکشیم و با استناد به اشعار شاهنامه فردوسی مرز تاریخی توران را بازشناسی نماییم می بینیم که در شاهنامه فردوسی نیز جغرافیای ایران همان مرزهای امروزی افغانستان را شامل می شود. چنگ ایرانیان و تورانیان در واقع همان تجاوز آریایی ها از مرزهای شرقی و از کوههای هندوکش و افغانستان به شرق و مرکز ایران و دفاع تورانیان در مقابل تهاجم وحشیانه آریایی ها می باشد که به غلط جنگ تورانیان و ایرانیان در تاریخ مشهور شده است.
تجاوز هندوها به سرزمین تورانیان منجمله “آسبیهان/ اسبیهان/ اسمیهان/ اسپیهان= اصفهان” و ” قَرَمان/ گَرَمان / کَرَمان و نهایتا کرمان ” و… دیگر شهرهای تاریخی در مرکز ایران کنونی به مرور زمان بافت جمعیت آنها را تغییر داده ولی توپونیم ها و ائتنوتوپونیم کماکان صورت تُرکی خود را حفظ کرده اند. و از جمله دیگر توپونیم های تُرکی در مرکز ایران:🔻
🔸کاشان یا کُشان نام«طایفه از تورکان»- شهری در شمال غربی استان اصفهان
🔸جوشقون با نام جعلی جوشقان، یعنی«چابک سوار-در شمال شرقی استان اصفهان
🔸 آی دوغمیش با نام جعلی زرین شهر – شهری در غرب استان اصفهان
🔸قره آغاج – در جنوب غربی استان اصفهان
🔸شهر سامان- در شرق استان چهار محال و بختیاری
🔸شهر بُلداش با نام بلداجی، در شرق استان چهار محال و بختیاری
🔸 قوردکندی/ کُورد کند با نام جعلی شهرکرد
🔸 شهر بُلاغلی یا بلاغی با نام جعلی پاسارگاد- در شمال استان فارس واقع
🔸آرتا کند با نام جعلی سپیدان- در شمال غربی استان فارس
🔸شهر قره بلاغ – در مرکز استان فارس واقع
🔸شهر خَلَج با نام جعلی خنج خلج نام یکی از طوایف تورک در جنوب استان فارس
🔸 شهر بایرام با نام جعلی بیرم در جنوب استان (فارس)
🔸 شهر اوز از ریشه کلمه اُغوز / اُوُز – در جنوب استان (فارس)
🔸شهر آغاجاری (آغاج اری). در استان خورستان
ن. اینانلو / شیراز