457
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام جمعه زاهدان متن این بیانیه به شرح ذیل است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
روزنامۀ ایران، ارگان رسانه‌ای دولت رئیسی امروز شنبه ۲۴ دی ۱۴۰۱ ادعاهایی واهی علیه مولانا عبدالحمید،امام جمعه زاهدان اهل‌سنت زاهدان مطرح کرده است. مطالبی مشابه قبلا نیز در این روزنامه بیان شده که یادآوری چند نکته در همین موضوع لازم به نظر می‌رسد:
۱. دست‌اندرکاران روزنامه ایران ظاهراً خبر ندارند یا فراموش کرده‌اند که ۸ مهر در زاهدان کشتار خونین و جنایتی بی‌سابقه صورت گرفته و طی آن نزدیک به ۱۰۰ نفر – از جمله یک زن و چندین کودک که برای نماز آمده بودند – از فرزندان این مرز و بوم با شلیک مستقیم مأموران به شهادت رسیده‌اند و بیش از ۳۰۰ نفر زخمی، مفلوج و معلول شده‌اند. انتظار آن بود که این جنایت از سوی مسئولان رده‌بالای کشور محکوم شود، از مردم ستم‌دیده و مظلوم عذرخواهی شود، عاملان و آمران کشتار به سزای عمل خود برسند، خسارات جانی و مالی جبران شده و عدالت اجرا شود، اما متأسفانه تاکنون از سوی دولت و حاکمیت، این کشتارها نه محکوم شده‌اند و نه گام قانع‌کننده‌ای در راستای دستگیری و محاکمه علنی عاملان و آمران این حادثه برداشته شده است. این آقایان شاید آن خون‌ها را فراموش کرده باشند، اما بدانند که احساسات این مردم دل‌سوخته و عزادار شدیدا جریحه‌دار است. مردم همچنان در شوک به سر می‌برند و برایشان سؤال است که در ظرف چند ساعت این‌همه انسان بی‌گناه به چه جرمی به خاک و خون کشیده شدند؟! مردم باور نمی‌کنند این مأموران ایرانی بوده‌اند؛ زیرا اگر ایرانی می‌بودند اندکی ترحم نشان می‌دادند. این در حالیست که یک شهروند معترض به اتهام ایجاد راه‌بندان و ایجاد رعب و وحشت بدون کشتن حتی یک نفر به «محاربه» متهم شد و به سرعت به دار آویخته شد، ولی قاتلان ده‌ها کودک و نوجوان آزادانه می‌گردند؛ مردم این موارد را می‌بینند و تحلیل می‌کنند. تنها کاری هم که از دستشان برمی‌آید این است که صدای مظلومیت عزیزان خود را هر جمعه با اعتراض به گوش مسئولان برسانند.
۲. قابل ذکر است این حادثه چنان وحشت‌ناک و سنگین بود که تعداد زیادی از مردم بعد از این حادثه خونین در داخل و خارج کشور سلاح به دست گرفته و قصد داشته‌اند انتقام خون این شهدا را بگیرند، و مسئولین وضعیت منطقه را به‌خوبی می‌دانند؛ اما حضرت شیخ‌الاسلام مانع چنین اقدامات انتقام‌جویانه‌ای شده‌اند تا امنیت منطقه به هم نخورد و قضیه به صورت مسالمت‌آمیز پیگیری بشود و مشخص شود دلیل این جنایت چه بوده است، و قاتلان بی‌رحم به دست عدالت سپرده شوند. این مردم را مولانا عبدالحمید و مجموعۀ مسجد مکی نه تنها تحریک نکرده‌اند، بلکه تا حد زیادی کنترل کرده‌اند تا امنیت حفظ شود. ولی با این حال، چون مردم دردمند هستند و رسیدگی نشده است، بعد از مراسم نماز جمعه شعارهای اعتراضی سر می‌دهند.
۳. دست‌اندرکاران روزنامۀ دولت اگر واقعاً می‌خواهند بدانند که تحریک‌کنندگان واقعی مردم چه کسانی هستند، پس خوب بدانند آنانی که سناریوی جمعۀ خونین زاهدان را طراحی و اجرا کرده‌اند، این مردم را تحریک کرده‌اند. این مردم را خون‌هایی که مظلومانه به زمین ریخته شده، تحریک کرده است. این مردم را عدم اعتراف مقصران حادثه به قصورشان و مصونیت آنها و محاکمه نشدن علنی‌شان خشمگین کرده است. «نقش مخرب علیه وحدت و امنیت ملی» را همان‌هایی بازی می‌کنند که عامل ریختن خون ده‌ها جوان نمازگزار بوده‌اند. در «پازل دشمنان مردم» کسانی حرکت می‌کنند که مانع اجرای عدالت در مورد مأمورانی هستند که به سوی مردم شلیک مستقیم کرده‌اند و تبعیض و تفاوت قائل هستند.
۴. در نوشتۀ مزبور سخنان امام جمعه زاهدان تفرقه‌انگیز قلمداد شده است بدون آنکه حتی به یک مورد از این سخنان «تفرقه‌انگیز و خلاف وحدت و امنیت ملی» اشاره‌ای شود. به راستی کدام سخن امام جمعۀ اهل‌سنت زاهدان موجب تخریب وحدت و امنیت ملی شده است. ایشان که همواره به شنیده‌شدن فریاد ملت ایران از هر قوم و مذهب و مسلکی که هستند، تأکید کرده‌اند. اینکه یک شهروند ایرانی دلسوزانه از مسئولان کشورش بخواهد آحاد ملت را ببینند و صدای همه را بشنوند و عدالت را اجرا کنند، ندای اتحاد و همبستگی است یا تفرقه و تشتت؟! بیان این مطالبات به نفع کشور است.