پاسخی به تحلیل غیر واقع بینانه و توهین آمیز ابوالفضل ظهره وند دیپلمات ایرانی
Ermənistanin quyruqu qapi arasindan çixmaq üzrədir deyə ,sərhədi bağlamaqla irana at oynadir. 30 il proqnoz vermişdim ki,ermənistan mahiyyəti bir gün üzə çixacaq ,amma bizimkilər qəbul etmirdi
سخنان این دیپلمات بر خلاف موارد زیر است: – اصول حقوق بین الملل عمومی و عرف سیاسی و بین المللی و نزاکت سیاسی
– اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
– اصول سیاست خارجی ایران
– مناسبات همسایگی
ودر یک کلام برخلاف منافع ملی ایران
ایشان ادعای کارشناسی میکند .اما نه با حقوق بین الملل نه با اصول سیاست خارجی و نه با قواعد نظام بین الملل آشنایی دارد و حتی یکروز هم در حوزه قفقاز جنوبی فعالیت نکرده و بعید بنظر میرسد مطالعاتی در رابطه با این حوزه داشته باشد . اگر دیپلمات شایسته ای بود بی ادبی نمی کرد.
این مدعی کارشناس بودن و دیپلمات پر مدعا در حالی سخن از ضرورت تقویت روابط ایران با روسیه میکند که روسیه همواره از ایران بعنوان یک کارت بازی استفاده کرده و در بسیاری مواقع سر ایران کلاه گذاشته است.
عدم تکمیل پروژه کریدور شمال_جنوب هیچ ربطی به آذربایجان ندارد .عدم اجرای کامل وعده های داده شده از ناحیه ایران و روسیه بوده است و آدربایجان بعدا به عضویت آن در آمده است و حتی قرار بود فایننس ۵۰۰ میلیون دلاری احداث خط آهن آستارا-رشت را برعهده بگیرد.
تاریخ گذشته به بایگانی سپرده شده است .نظام بین الملل از چهار امپراطوری به دویست کشور تبدیل شده است.
این مدعی کارشناسی که صرفا برای دیده شدن و برای منافع شخص خود و رسیدن به پست و مقامی در شرایط حساس کنونی ایران ،منافع ملی را به قربانگاه میبرد؟ نمیداند که چنین سخنان بی مایه و بی پایه و برخلاف اصول سیاست خارجی مندرج در قانون اساسی ایران علیه منافع ملی ایران است.
اگر این دیپلمات پرمدعا به این سوال که چگونه میخواهد آذربایجان و نخجوان را به ایران برگرداند؟ پاسخ علمی و عملگرایانه بتواند بدهد
پی به میزا ن آگاهی او خواهیم برد . هر کشوری که بعنوان یک واحد سیاسی عضو سازمان ملل متحد دارای حاکمیت ملی و تمامیت ارضی و موقعیت ژئوپولیتیک و ژئو اکونومیکی خاص خود است و میتواند براساس این موقعیت و اولویتهایش از آن با کشورهای پیراموناستفاده کند. هر کشوری با کشور دیگر فقط با برقراری رابطه دوستانه متقابل بر اساس اعتماد متقابل به همکاری متقابل و سودمند بپردازند و به امور داخلی یکدیگر دخالت نکنند و در سیاست خارجی نیز به سایر کشورها زیان نرسانند.
با این رویکرد نگرانی از پیوندهای ژئوپولیتیک جایی در این راستا ندارد. همانگونه که ایران از طریق عراق به سوریه میرسد ترکیه هم میخواهد از طریق نخجوان و ارمنستان و آذربایجان به آسیای مرکزی برسد .گرچه از طریق ایران هم میتواند برسد اما نزدیکترین و ارزانترینراه را برمی گزیند مگر اینکه ایران تسهیلات و تخفیفاتی به ترکیه بدهد تا از مسیر ایران هم استفاده کند. ایران هیچ وقت از طریق ارمنستان به گرجستان و دریای سیاه پیوند حمل ونقل نداشته است چون دور و هزینه بر و سخت مسیر است .راه ایران به روسیه و اروپا همواره از طریق دریای خزر و آذربایجان و ترکیه بوده است . این انتظار که آذربایجان اراضی اشغالی خود را نباید آزاد میکرد و همیشه به راه ایران برای ارتباط با نخجوان محتاج می ماند یک انتظار غیر دوستانه و غیر منطقی است.
ترکیه که هفتاد سال است که عضو ناتوست. لذا ابراز نگرانی از حضور ناتو در منطقه چندان منطقی بنظر نمی رسد. .پاشینبان را مردم ارمنستان انتخاب کرده اند این مدعی کارشناس بودن میگوید پاشنیان ذی صلاح نیست.
ایشان نمیداند که قره باغ بالا و پایین ندارد و جزء لاینفک آذربایجان است و تمامیت ارضی آذربایجان
مورد شناسایی جامعه بین الملل قرار گرفته است و به عضویت سازمان ملل پذیرفته است.