در روزهای اخیر باز به دنبال طرح فشارها و مشکلات اقتصادی موجود در کشور برخی جریانات با انتشار فراخوان در فضای مجازی مردم را جهت پیوستن به اعتصابات و اعتراضات سراسری تحریک و بعبارتی تشویق می نمایند و در این میان آن جریانات خارج نشین و داخل کشور به عناوین مختلف گاه بصورت تحقیر و تهدید و گاهی نیز با تعریف و تمجید خواستار حمایت و پیوستن ترکان و مردم آذربایجان به این فراخوان های اعتراضی می باشند .
آما براستی آذربایجان چرا در هیچ یک از اعتراضات سالهای اخیر طراحی شده از پایتخت و یا شهرهای بزرگ مرکزی کشور شرکت نکرده است ؟ این همان سوالی است که جریانهای داخل و خارج از کشور باید به دنبال چرایی آن باشند . آذربایجان و ملت ترکی که در طول تاریخ همیشه سردمدار اعتراض و اصلاح در کشور بوده است، حال به چه علت سکوت اختیار نموده؟ آذربایجانی که در طول تاریخ منادی آزادی و عدالت نه تنها برای ملت خویش بلکه برای تمام کشور بوده است حال به چه علت از اعتراضات اخیر حمایتی نمی نماید؟
جریانات مدعی بجای فرافکنی باید شرایط و سکوت امروز آذربایجان را جامعه شناسی نموده و به چراهایی که جواب آنرا خود بخوبی می دانند، جوابی منطقی و قانع کننده بیان نمایید .
آری این همان آذربایجان است. قوجا آذربایجان. همان آذربایجانی که برگهای زرین تاریخ این کشور همواره مزین به نام آن و نام بزرگان برخاسته از آن است . همان آذربایجانی که مشروطه را خلق نمود و دمکراسی را به کشور به ارمغان آورد ولی عاقبت نانش (چوره کش) را مرکز نشینان خوردند و کتکش را ترکان ! این همان آذربایجانی است که به هنگام حمله روسها به کشورمان جان و مال و حتی ناموسشان فدای حفظ این کشور گردید ولی عاقبت با حیله و نیرنگ قوام و قشون قدار پهلوی مردم آزادیخواه این دیار به خاک و خون کشیده شدند .
آری این همان آذربایجان است که پیشرفت و امکانات این کشور که مرهون تلاشهای آن است، ارمغان پهلوی به مرکز نشینان بود و تحقیر و توهین و تبعیض و فقر پاداش مردم این دیار .
آری هموطن من ! آن زمان که پرسش نامه های اهانت آمیز صدا و سیما علیه من پخش می گردید ، تو نه تنها اعتراض ننمودی بلکه حتی بجای سکوت با آن عمل نکوهیده همصدا گردیدی ! آن زمان که روزنامه ایران چاپ پایتخت ، برنامه شئونیستی فیتیله ، روزنامه فاشیستی طرح نو هویت پر افتخار مرا به سخره گرفته بود، تو نه تنها با اعتراض من همصدا نگردیدی بلکه با این عبارت که ترکان جنبه و ظرفیت شوخی و مزاح ندارند! نمک بر زخم من پاشیدی .
آری هموطن من همواره برای این خاک و مرز و بوم بیشتر از تو تلاش و مجاهدت نموده ام ولی عاقبت لذت پیشرفت از آن تو بود و مشقت آن برای من. آری هموطن همواره من بیشتر از تو مالیات پرداخت نمودم بطوریکه سیزده درصد سهم من بود و دو درصد سهم تو اما در عوض بودجه های کلان ، اتوبانها و آزاد راه ها ، بیمارستانهای مدرن و کارخانجات بزرگ و صنایع مادر از آن تو گردید و تقلیل بودجه ، جاده های مرگ، نبود امکانات درمانی و بیکاری جوانان پاداش من بود و تو نه تنها به این تبعیض اعتراضی ننمودی بلکه هر زمان خواستم نسبت به این اوضاع معترض گردم مرا تجزیه طلب و نفوذی دشمن خواندی!
آری هم وطن بدین خاطر است که من و تو ، ما نخواهیم شد و دیگر دنباله رو تو نخواهم گردید چون تو همواره مرا همچون پله و نردبانی برای پیشرفت، فقط از آن خود خواسته ای .
هموطن عزیز فشار اقتصادی شاید امروز تو را تحت فشار قرار داده ولی سالهاست که تبعیض اقتصادی کمر مرا شکسته است و تو هیچگاه با من همراه و هم درد نبودی و برعکس نسبت به مشکلات من بی تفاوت بوده ای .
آری هموطن آنچنان که خشک شدن دریاچه ارومیه، تبعیض و بی عدالتی نسبت به من، تحقیر و توهین علیه من و هزاران مشکلات دیگر من به تو هیچ ارتباطی ندارد لذا بدین خاطر است که مشکلات و اعتراضات تو نیز به هیچ عنوان ارتباطی به من نداشته و به هزاران دلیل با تو همصدا نخواهم شد و دیگر اشتباه گذشته را تکرار نخواهم نمود .
از این رو است که فریاد رضا شاه(ملعون و دشمن آذربایجان) ، روحت شاد را از خیابانهای آذربایجان نخواهی شنید چرا که تو هنوز طالب و حامی دشمن من هستی.
حامد یگانه پور