استراتژی دفاعی جمهوری اسلامی ایران در حمله به سفارت آذربایجان
بهترین دفاع، حمله است. این استراتژی جمهوری اسلامی ایران در واکنش به حادثه تروریستی هفتم بهمن در حمله به سفارت جمهوری آزربایجان می باشد.
اظهارات شتابزده رئیس پلیس تهران ساعاتی پس از وقوع حادثه و شخصی اعلام نمودن آن(که همان شب منجر به برکناری وی شده البته این عزل در پی تغییر در مدیریت جدید فراجا انجام شده و ربطی به حادثه ندارد) وپس از آن مصاحبه شتابزده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با متهم و فرزندان وی و اظهارات وزرای خارجه و کشور و سایر مسؤلین روایت های رسمی پر از تناقض در حمله مسلحانه به سفارت و شخصی نشان دادن آن برای هر چه سریعتر مختومه شدن پرونده، تردیدها را میافزاید.
در همان روز، مجوزی قانونی برای تجمع اعتراضی ارامنه برای کریدور لاچین صادر میشود و بر اساس حقوق بینالملل، کشورها ملزم به تامین امنیت سفارتخانه ها هستند و از بدیهیات اصول امنیتی است که وقتی تجمعی علیه کشور سومی صورت میگیرد باید تدابیر بیشتری برای تأمین امنیت سفارت آن کشور لحاظ شود. چون احتمال حضور افراد رادیکال پس از تجمع در مقابل درب سفارت ممکن و قابل پیش بینی است این کم کاری نیروهای امنیتی قابل توجیه نیست.
تا کنون سه ویدیو از نحوه تهاجم منتشر شده است. نحوه ورود مهاجم، تصادف با خودرو سفارت و اقدام به آتش زدن خودرو مذکورو اقدام به شکستن درب سفارت بوسیله پتک!!! همه این اتفاقات در یک لحظه و ضربتی شکل نگرفته و نیاز به برنامه ریزی و سازماندهی دارد. فرد مهاجم با فراق خاطر و اطلاع از عدم عکس العمل نیروهای پلیس انجام داده است.
در مصاحبه ای که صدا و سیما پخش کرده، فرد مهاجم که یاسین حسین زاده نام دارد اذعان میکند که:« طبق تحقیقاتم و اطلاعاتی که جمع آوری کرده ام، همسرم داخل سفارت ودر طبقه چهارم مخفی شده است». سوال اینست این اطلاعات غلط را چه کسی و به چه هدفی در اختیار وی قرار داده اند؟ در حالی که سفارت حضور گلنار علییئوا همسر شخص مذکور را در سفارت خانه تکذیب کرده و طبق اظهارات دختر بیست و دو ساله اش هر روز از طریق تماس تصویری واتساپ با مادرش در ارتباط بوده و مسیر هزار کیلومتری ارومیه تا تهران را سعی در قانع کردن پدرش برای نبودن مادرش در سفارت خانه و حضور وی در باکو کرده است که با یک تماس تصویری دیگر قابل اثبات بوده و اصرار پدر برای حضور همسرش در سفارتخانه آنرمال هست.
بر اساس تحقیقاتی که خودم راسأ با دسترسی به نزدیکان وی انجام دادم، یاسین حسین زاده هیچگونه بیماری روانی حاد که از آن رنج ببرد ندارد، شدیدأ دچار فقر مالی شده و یکی از دلایل جدائی همسرش همین موضوع بوده و مراجعه مکرر وی به سفارت از دید نیروهای امنیتی که در کاتاگوری آنها کشور متخاصم محسوب میشود، دور نمانده و از ضعف مالی مهاجم استفاده شده و پس از تطمیع(به گفته یکی از نزدیکان وی این اواخر با خودرو پرشیا تردد میکرده) واقناع وی اقدام به اجرائی کردن سناریو کرده اند. ولی همه چیز وفق مراد پیش نرفته و زنده ماندن مهاجم برنامه را بهم زده و سناریوی مظلوم نمایی ایران و تخریب وجههی جمهوری آزربایجان عقیم ماند.
جمهوری اسلامی ید طولانی در حمله به سفارتخانه ها در کارنامه خود دارد و هنوز هم تاوان این حمله ها و اشغال کردن سفارت ها رو میدهد و طبق معمول سیاست «من نبودم، آستینم بود» را بازی میکند و علیرغم محکومیت جهانی در تروریستی بودن حادثه و اذعان همه خبرگزاریهای آزربایجان بر سازماندهی شده بودن حمله و تروریستی دانستن آن توسط مقامات آزربایجان، ایران همچنان از مسئولیت خود شانه خالی میکند و سعی در شخصی جلوه دادن حادثه رو دارد.
روابط پر تنش ایران و آزربایجان پس از آزادی قره باغ با مانور نظامی عبور از ارس در سالگرد استقلال آزربایجان برای تحت شعاع قرار دادن خیزش سراسری در ایران وارد فاز جدیدی شده و این سناریوی جدید مثال خوبی برای تحت شعاع قرار دادن اقدامات لو رفته اخیر سپاه قدس در منطقه و جهان است. بکارگیری نیروهای نیابتی سپاه قدس در اقدامات تروریستی جمهوری اسلامی و تقویت گروهک حسینیون در آزربایجان و قفقاز به منظور دسترسی به اهداف و منافع جمهوری اسلامی شکل میگیرد .
تدارک جایزه یک میلیاردی و گردش در اماکن مذهبی برای همسر رئیس جمهور ارمنستان در همایش زنان تاثیر گذار در تهران و دهن کجی به ملت و دولت آزربایجان با این اقدام کافی نبوده و به منوال همیشه هر موقع دیداری بین مقامات دو کشور صورت میپذیرد، اتفاقی علیه آزربایجان رخ میدهد و این حادثه هم آش پشت پای خانم هاکوپیان بوده است.
خویشتن داری مقامات جمهوری آزربایجان حاصل تعقل و سیاست تنش زدائی در منطقه است و خروج کارمندان سفارت از ایران نشان درایت آنان میباشد .
دود ادامه سیاست موجود، ایجاد تنش و نقض مکرر حقوق بین الملل در برقراری امنیت سفارتخانه ها قطعا به چشم خود ایران خواهد رفت و باعث انزوای بیشتر ایران خواهد شد.
محمدرحیم شاهینی
