بحران آب و نگاه حقوق شهروندی در اصفهان و امنیتی در آذربایجان/بهنام کیانی اجیرلی
اغلب احزاب و شخصیت های که دل در گرو تمامیت ارضی ایران دارند فعالین آذربایجان را متهم به نگاه ملی گرایانه و تجزیه طلبانه می کنند و با تحلیل جهت گیرانه خواستار برخورد امنیتی با آنها را دارند. این نگاه تنگ نظرانه حاوی تناقض های اساسی در فکر و عمل است.
حوادث اصفهان و بحران آب در این شهر نشان داد که نه صدا و سیما و نه رسانه های اپوزیسیون خارج از کشور نگاه فرا قومیتی به معضل بی آبی ندارند، بلکه کاملا موضوع را با متنی گزینشی دنبال می کنند. راهپیمایی اصفهانی ها در کنار پل آلله وردیخان با یک پوشش کاملا رسانه ای بر این نکته تاکید می کند که جهت گیری برای شنیدن صدای مخالف چگونه انتخاب می شود و نیز باطنا جایگاه روشنفکران راضی و ناراضی از این حکومت در کجا نقطه اشتراک دارد.
بر هیچ کسی پوشیده نیست که خشکی و بی آبی و به طبع آن مرگ دریاچه اورمیه تا چه اندازه جدی و حتمی است و صدای معترضان آذربایجانی نه تنها انعکاس جدی در رسانه ها ندارد، بلکه با امنیتی کردن موضوع، بیشتر این معترضان به حبس های طویل المدت محکوم شده اند. در یک نگاه اجمالی و تحلیلی ساده می توان آثار مخرب خشکسالی دریاچه اورمیه بر ساکنان آذربایجان و مناطق مجاور را حدس زد.
اما اینها موضوعاتی مورد علاقه برای رسانه های داخلی و خارجی ایران دوست نیست و مطابق معمول محفل آذری ها نیز دست در دست همین طیف حاضر گذاشته و ذره ای برای این خاک که از آن بالیده اند ،تعصبی ندارند. ابعاد فاجعه زیست محیطی دریاچه اورمیه ،از دید کارشناسان از سرحدات آذربایجان نیز فراتر خواهد رفت و استان های دیگر را نیز تحت تأثیر شدید قرار خواهد داد اما نگاه سیاسی ایرانشهری های مسئول، محیط زیست این منطقه را به جهنمی غیر قابل سکونت خواهد کشاند.
