تجاوز و غارتگری تروریست های مهاجر در غرب آذربایجان
به مناسبت تجاوز و غارتگری‌های تروریست های مهاجر در غرب آذربایجان علی‌الخصوص سولدوز
قتل و غارت و تجاوز ایلات مهاجر کُرد در بیجار گروس به روایت اسناد معتبر« سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران».
در میان اسناد موجود در سازمان اسناد و کتابخانه ی ملی جمهوری اسلامی ایران، اسنادی به چشم می خورد که آماری را از غارتگری و قتل و کشتار ایلات کُرد در قراء گروس ارائه می دهد که بسیار تأثُّربرانگیز است… آمار موجود در این سند فقط متعلق به چند روز می باشد که نشان می دهد آنان( مهاجران غارتگر ) چه بلایی برسر اهالی فلک زده ی گروس آورده اند. متن نوشته شده در این سند چنین است:🔻
“دهاتی که در این چند روز غارت شده اند به تفصیل زیر است: قمجوقا، داداش کندی، اوچ گونبذ، کول تپه، قورت دره، مَدَک[ ماداک، ماداق، مادای ]، یئنگی کند، اوغلان میراحمد، گول بُلاغ، قره کند، آب باریک [ سوبیرَک] و…”( تاریخ سند: 17 شوال1335ق/ 15مرداد1296ش،ص 50 )
در تکمیل گزارشات و مکتوبات حاضر در ارتباط با اقدمات اشرار در گروس، گزارشی از اداره مالیه گروس به اداره خزانه داری کل به تاریخ 7 شهریور1296 ش موجود است که شدت و میزان غارتگری ایلات مهاجر کُرد در بیجار گروس را نشان می دهد و بر افزایش و قتل و کشتار در گروس دلالت دارد در این گزارش آمده است:
“غارتگری اشرار و عشایر کُرد منحصر به قُراء قراکند، خلیفه کندی، آغیازی، بُستان دره و شهرک نبوده است… کرارا به عرض رسانده است که کلیه دهات گروس را غارت کرده اند و متجاوز به یکصد نفر زن و مرد و بچه به قتل رسانده اند منجمله در چند روز قبل نیز قریه قراتوره که دارای 150 خانوار رعیت بود عشار مندَمی [ از ایلات غارتگر و مهاجر کَرد] آنجا را غارت کرده و قریب به 18 نفر از رعایای قریه مزبوره اعم از زن و مرد و بچه به قتل رسانده و بعد از قتل جنازه چند نفر از آن ها را نیز که اغلب سادات بودند، سوزانده اند...” ( تاریخ سند: 7 شهریور 1296 ش، ص 77 )
در تاریخ 17 فروردین 1297ش مشروحه ی تأثُرآمیزی با امضای سید عباس گروسی به دفتر روزنامه ایران رسیده است که به شرح ذیل می باشد:🔻
« این بنده مدت هاست که در قاضی قوشچی از دهات گروس هستم و از نزدیک شاهد حضور و غارتگری اشرار گلباغی و مندمی می باشد چندین مرتبه اغنام و احشام قریه را غارت کرده و این بنده را به کلی دست بسته و پریشان نموده است، با وجودی که در این مدت تمام دهات اطراف که متجاوز از هفتاد پارچه آبادی بوده خراب و خالی از سکنه شده است … دهها نفر از رعایا را به قتل رسانیده و چندین خانه را هم آتش زنده اند.»( روزنامه ایران، سال دوم، 17فروردین 1297ش/ 25 جمادی الثانی 1336ق، ص 2)
منبع: مریوانی، محمد، نگاهی به تحولات بیجار گروس در جریان جنگ جهانی اول،دانشگاه کُردستان،زمستان 1395
امیرافشار افشاری
