تحریف کنندگان اسامی جغرافیایی ترکی آدمهای بیسوادی نبودهاند
حدود بیست سال پیش سفری به شهرهای شاهیندژ (سایینقالا) و تکاب (تیکانتپه) داشتم. آدرسم در سایینقالا محله قیزیلنو و در تیکان_تپه سهراه قرهناو بود و از همان زمان اسامی روستاهای منتهی به لغت نوو/ناو توجهم را جلب کردند. تبدیل آو به اُو مانند خیاو/ خییوو، آلاو/ آلوو، آو/ اوو، داوشان/ دووشان و… از تبدیلات مرسوم زبان ترکی است و ناو، نوو یا همان ناودان امروزی؛ آبشخور حیوانات و جوی آبی بوده که از تنه درخت یا تخته سنگی ساخته شده باشد. زمانی آب محله درهچایی در اورمیه توسط نووهایی به محله گؤلاوستو و دوققوز پیلله هدایت میشده و برای همین به محل گذر آن نووها، محله نووگئچر میگفتند که امروزه پنجراه نامیده شده است. دو کوه با نامهای ازنو (در تیکانتپه و خلخال)، کوه گئننو در قالاچای، رودخانه چیننو در مسیر اهر- هوراند و روستاهای جیغانو در بئدوستان هریس، زیغانو در ورزقان، هئرهنو در بهرمان سراب، شیرناو در کرانه آراز، دمهنو در هشترود، ایمهنو در اوجان، سککیزنو در آوج قزوین و دو روستا با نامهای زینو (در شبستر و مراغه) مشت نمونه خروار اسامی منتهی به نوو هستند که همگی با آبراهه و آبریز در ارتباطند. تحریف کنندگان اسامی جغرافیایی ترکی آدمهای بیسوادی نبودهاند. آنها با درک مفهوم نوو و با تبدیل لغت ناو/نوو به ناب، استدلال کردند که چون این اسامی به لغت ناب و آب ختم میشوند و آبریزهایی نیز در آن مناطق وجود دارد، پس همگی این لغات فارسی هستند و کلماتی مانند دمناب، دیزناب، ترناب و زیناب محصول همان دستکاری و تحریفات میباشند. در حالیکه لغاتی مانند قره، قیزیل، گئن (گشاد، پهن)، چین (مستقیم، راست)، جیغا (نازک، باریک) و… صفتهایی هستند که به لغت نوو افزوده شدهاند. روستایی به نام خیشگهنو در هریس و روستای دیگری به همین در اوجان و دامنه کوه حیدربابا وجود دارد که خانواده محمدحسین شهریار اهل آن روستاست و خود استاد نیز سالهای کودکی را در خیشکهنو و دامنه حیدربابا سپری کرده است. تحریفگران این نام را نیز بصورت خشکناب درآوردهاند و حالا فامیلی اکثر نزدیکان شهریار (مانند برادرش سیدرضا) خشکنابی است و حتی خود شهریار نیز در اشعارش فرم فارسیزهی لغت خشکناب را بکار برده است. در حالیکه لغت خیشگه، هیشگه و ایشگه (اسماعیل هادی، لغتنامه دیل- دنیز، ص 144) به معنی نازک و باریک است و خیشگهنو نیز با سایر اسامی مرتبط با لغت نوو همخوانی داشته و محتملا مانند لغت جیغانو به معنی ناودان باریک بوده است.