بخت بد محیط زیست آنقدر دامنهدار شده که خبر «رد پرونده ثبت جهانی ارسباران(قره داغ) توسط یونسکو» هم بین تب و تاب بازار دلار و سکه و جام جهانی فوتبال، گم شد.
همین چند روز پیش بود که محمدحسین طالبیان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری اعلام کرد پرونده ثبت ملی ارسباران که به یونسکو ارسال شده بود، پیش از راه یافتن به چهل و دومین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو در مرحله فنی از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت رد شد.
هر چند طالبیان خیلی سریع طی مصاحبهای دیگر وعده داد که این هنوز پایان ماجرا نیست و نتیجه نهایی طی روزهای آتی در نشست کمیته که کار بررسی پروندههای ارائه شده از سوی کشورهای عضو یونسکو را انجام میدهد، مشخص میشود ولی تنها چند روز بعد رای قطعی هم صادر شد و پرونده ثبت جهانی ارسباران به طور قطعی رد شد.
ارسباران با وجود داشتن کمتر از 5 صدم مساحت کشور بیش از ۱۳ درصد پوشش گیاهی ایران را در خود جای داده و ۲۹ درصد از پستانداران، ۴۴ درصد پرندگان، ۳۲ درصد از دوزیستان، ۹ درصد آبزیان و ۲۰ درصد خزندگان کشور در آن زندگی میکنند.
ارسباران یکی از مهمترین ذخیرگاههای زیستکره در ایران
جنگلهای ارسباران با احتساب عرصه و حریم با ۱۶۰ هزار هکتار وسعت، به عنوان یکی از ذخیرهگاههای زیستکره به شمار میرود.
در این جنگلها بیش از هزار و 80 گونه گیاهی و 320 گونه جانوری شناسایی شده که سیاه خروس، قرقاول ارسبارانی، پلنگ،شوکا، کل و بز وحشی، گربه وحشی و گربه جنگلی، عقاب طلائی، عقاب شاهی، سارگپه جنگلی، طرلان، بحری، بلوط، سرخدار، گلابی، گیلاس وحشی، انار، زرشک، سماق، ارس، پیرو، زغال اخته، افرا، گردو، ممرز، گونههای متنوع گراس و نباتات علوفهای مناطق نیمه خشک استپی و … از جمله مهمترین گونههای جانوری و گیاهی منطقه به شمار میروند.