جنگ در حیاط خلوت ایران/حرف و حدیث های زیادی در خصوص خروج ناگهانی آمریکا
حرف و حدیث های زیادی در خصوص خروج ناگهانی آمریکا از افغانستان در جریان است و اینکه چرا آمریکا بعد از حدود ۲۰ سال جنگ با طالبان بدون جنگ و خونریزی افعانستان تحویل و از این کشور خارج شد، یک معمای سیاسی لاینحل در روی میز تحلیل گران است.
خروج آمریکا و اتفاقات ماوقع آن ظاهر قضایا و صفحه نوشته شده روزنامه است اما طرف دیگر معمای سیاسی منطقه و قسمت نانوشته روزنامه چیست و چرا کمتر به آن پرداخت شده است، اینکه:
پس چرا ناتو تمامی اداوات جنگی سنگین و سبک را در اختیار طالبان گذاشت؟ بطوریکه هم اکنون از لحاظ آماری تعداد های هلیکوپترهای نظامی، طالبان جز ۱۰ کشور اول جهان است.
همچنین طالبان بصورت کاملا محسوس تئوری “خراسان بزرگ” و اتحاد بلوچستان را مطرح می کند.
آیا این سلاح های جنگی ناتو توسط طالبان بر علیه ایران استفاده خواهد شد؟
از طرفی زمینه دوستی ایران و طالبان که این روزها بیشتر مطرح می گردد نمی تواند جز تز روح الله خمینی مبنی بر “دشمن دشمن من، دوست من است،”باشد و دلیل دیگر نمی توان بر این دوستی متصور شد.
به دیگر سخن فرق نمی کند دشمن آمریکا طالبان وهابی باشد، کره شمالی دیکتاتور، چین کمونیست و یا روسیه بعنوان زندان مسلمانان و قاتل چچن ها باشد.
بنظر می رسد این تز خمینی هم فقط برای چند صباحی دوام خواهد آورد و طالبان بسیار محتمل است بر مبنای ماموریت ویژه ای که قدرت های فرامنطقه با سلاح و ادوات جنگی به طالبان محول کرده اند، با ایران وارد یک جنگ فرسایشی در خراسان بزرگ گردد.
همچنین جای سوال است که ایران بخوبی می داند اربابان خودش(چین و روسیه) در صورت وقوع این جنگ پشت این کشور را خالی خواهند کرد پس چرا این کشور بجای دوستی در شرایط برابر با آذربایجان و ترکیه همچنان می خواهد مستعمره چین و روسیه بماند؟