حکومتهای غیردموکراتیک، توان بازسازی و نمایش تاریخ یک کشور را ندارند
فرانتس فانون جایی نوشته بود که حکومتهای غیردموکراتیک، توان بازسازی و نمایش تاریخ یک کشور را ندارند زیرا حتما در درازای تاریخ برهه‌ها و وقایعی بوده که اندیشه حاکم فعلی با آنها سازگار نباشد و حاضر به بازسازی و بازنمایی آنها نشود. چنین حکومتهایی سعی خواهند کرد گوشه‌هایی از تاریخ را بجای کلیت تاریخ به مردمشان قالب کنند.
در دوره پهلوی نه تنها حاضر نشدند، هیچ خیابان، مسجد یا دانشگاهی را به نام و تصویر شاهان هزاره گذشته این فلات مزیین بکنند، بلکه نام مساجد و بناهای شاهان تاریخی را نیز تغییر داده و همگی را خیابان پهلوی و مسجد شاه نامیدند. از نظر آنها تاریخ صدر هخامنشی و دوره ناچیز کریمخان تمام تاریخ بود، زیرا کریمخان تنها حاکم غیر ترک هزاره گذشته ایران بود. همه چیز چنان روایت شد که انگار این کشور سال 1300 از پدری به نام رضاشاه متولد شده و هیچ گذشته‌ای نداشته و حکومت بعدی نیز تاریخ صدر اسلام را بجای هخامنشی گذاشت و با نام پهلوی همان کرد که پهلوی با قاجار و دیگران کرده بود و همه اماکن را خیابان امام و مسجد امام نامید.
پول رایج هر کشوری از نمادهای آن کشور است و اکثر کشورها سعی میکنند، تصویر برخی مفاخرشان را روی اسکناس داشته باشند. پهلوی دوم حتی راضی نشده بود، تصویر پدرش روی اسکناسها نقاشی شود و همه چیز را در اختیار تصویر خودش قرار داده بود. بعد از انقلاب، اسکناسها تنوعی به خود دید ولی همه چیز در یک راستا بود و با رحلت رهبر انقلاب، همه آنها در اختیار تصویر او قرار گرفت. لااقل اینها در صدد حذف تصویر رهبر اول و چاپ تصویر دومی به روی اسکناسها برنیامدند.
حالا این مطالب را با تصاویر اسکناسهای ترکمنستان مقایسه کنید تا بهتر بدانیم، ایران در صد سال گذشته حکومتی نداشته که نمایانده همه گذشته و نماینده مردمان ساکن در این جغرافیا باشد. در ترکمنستان اسکناس یک مناتی به تصویر طغرل (موسس سلسله سلجوقی) و اسکناس 5 منات به تصویر سلطان سنجر سلجوقی مزیین شده است. اسکناس 10 مناتی میزبان شاعر ملی ترکمن مختومقلی است. فرزند آتش و قهرمان مشترک ترکها یعنی قوراوغلو مهمان اسکناس 20 مناتی و آتش مقدس و پیر فرزانه ترکها یعنی دده‌قوقود نیز مهمان اسکناس 50 مناتی می‌باشد و نیای مشترک و اساطیری ترکها یعنی اوغوزخان بر روی اسکناس 100 مناتی، قدر دیده و بر صدر نشسته.