حیدر علی اف/رهبری که بر بدعت هزار ساله شاهان تورک پایان داد
حسن کریمزاده صاحب دیوان
همه ما این قسمت از شعر سعید موغانلی از منظومه “آدیم هیجاندیر، آزربایجان دیر” را به دفعات خوانده ایم و با مصداق هایش بعنوان طعنه از طرف ایرانشهری های افراطی شنیده، متحمل و متقبل عذاب روحی و روانی بیشمار شده و می شویم:
” منه درد اولوب نادیرشاهین، نیظامی لرین،
خاقانی لرین، اعتصامی لرین، لاپ بئله شهریارلارین اؤزگه هاواسی”
آیا تابحال سوال کرده ایم که نظامی، خاقانی و قطران های آذربایجان بیشتر با دستور شاهان و رهبران تورک مجبور به سرودن و خلق آثار ادبی به دیگر زبان ها شده اند؟ آنجا که برای نظامی فرمان می رسد که علیرغم میل باطنی اش باید اثر وزین لیلی و مجنون را به فارسی بسراید و چنین شکوه می کند:
…..
در حال رسید قاصد از راه
آورد مثال حضرت شاه
در زیور پارسی و تازی
این تازه عروس را طرازی
ترکی صفت وفای مانیست
ترکانه سخن سزای ما نیست
آن کز نسب بلند زاید
او را سخن بلند باید
چون حلقه شاه یافت گوشم
از دل به دماغ رفت هوشم
بدون استثنا و بدون شک در پشت هر دیوان وزین فارسی اثر شاعران تورک، دستور و سیاست یک دولتمرد و پادشاه تورک نهفته است و این اجبار پادشاهان تورک بوده که شاعران تورک را مجبور و یا تشویق به خلق آثار ادبی به دیگر زبان ها در هزاره ماضی کرده است و باید چنین منظومه سیاسی هم بسراییم و بخوانیم:
“بیزه درد اولوب غزنوی لرین، خوارزمشاهی لرین، سلجوقی لرین، تیموری لرین، صفوی لرین و لاپ بئله قاجارلارین اوزگه هاواسی”
انکارناپذیر است بدعت “دیگر پرستی” پادشاهان تورک در هزار سال گذشته و این حس بیگانگی و ناتنی گونه شاهان تورک نسبت به زبان مادری ما تا قرن بیستم با کم و کیف های متغیر ادامه داشته است، نهایت طلسم بیگانه گرائی و بیگانه پرستی بصورت منسجم توسط مرحوم حیدر علی اف شکسته می شود و از این بابت حیدر علی اف رهبر و پادشاه هزاره آذربایجان است.
و این مرحوم حیدر علی اف می باشد که نقطه پایان بر آن بدعت ها می گذارد. جالب و قابل توجه است که بدانیم نظامی که روزی شکوه و شکایت از پادشاهان تورک می کند تحت تدبیر سیاسی حیدر علی اف بعد از چندین قرن در آذربایجان عزت می یابد و روح بلند نظامی و دیگر شاعران آذربایجانی تسکین و آرامش پیدا می کنند.
می توانیم نتیجه بگیریم اگر پادشاه، شاه،دولتمرد و رئیس جمهور یک ملت عشق به وطن و زبان مادری خودش را اساس فعالیت ها و برنامه های سیاسی خود تعریف بکند روشنفکران و شاعران آن ملت هم در کنار ملت خود خواهمد ایستاد.
از این دیدگاه حیدر علی اف تنها دولتمرد قرن نیست بلکه دولتمرد هزاره آذربایجان است و حمایت حیدر علی اف از شاعران، نویسندگان، معماران، اهالی موسیقی، سینماگران و دیگر طبقه های روشنفکری با روح آذربایجان گرایی موردی نیست که احتیاج به نوشتن باشد. حتی این اصل یعنی بازگشت به آذربایجان و نقطه گذاشتن بر متد دیگر پرستی شاهان تورک در سیستم خوفناک شوروی سابق توسط حیدر علی اف عملیاتی شده است و خدمات حیدر علی اف به تاریخ و فرهنگ آذربایجان در دوره شوروی سابق بیشتر از آن بازه زمانی است که وی رئیس جمهور آذربایجان بوده است.
ما 60 میلیون آذربایجانیان جهان امروز در سوگ سالگرد چنین شخصیت برجسته آذربایجانی هستیم که تحت رهنمودهای مکتب سیاسی وی در قاراباغ هم بر حسرت های ما نقطه پایان گذاشته شد مطمئنا و مطلقا روزی با آموزه های سیاسی حیدر علی اف جغرافیایی آذربایجان یکپارچه احیا خواهد شد.
با احترام در مقابل روح نورانی پدر و معمار آذربایجان نوین می ایستیم و ادی احترام کرده یاد و خاطره اش را عزیز می داریم.