رئیس دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز یکی از تبعات کمآبی را مهاجرت روستاییان عنوان کرد و گفت: «گزارشات و آمارها نشان میدهند که آذربایجان شرقی ۳۷۰۰ روستا دارد که از این تعداد، ۳۶۰ روستا خالی از سکنه بوده و ۷۰ درصد شهرستانهای استان نیز به تنش آبی دچار هستند.»
بهروز ساری صراف به ایسنا گفت: «طبق اطلاعات معاونت بهرهبرداری و توسعه آبهای استان، ۴۸۰ روستا مشکلات آبی دارند و در فصول گرم سال از طریق نوبت بندی و آب رسانی با تانکر مشکلات خود را رفع میکنند که در آیندهای نه چندان دور، تعداد این روستاها افزایش مییابد.»
او افزود: «وظیفهی اصلی روستاییان کشت و کشاورزی است اما ما فرهنگ و ابزار مناسبی در اختیار روستاییان قرار نمیدهیم؛ بارشهای کم باعث میشود تا روستاها خالی از سکنه شوند.»
این استاد دانشگاه تبریز در خصوص تبعات مهاجرت از روستا به شهرها گفت: «روستاها کانون تولید مواد غذایی در کشور هستند و مهاجرت این افراد به شهرهای بزرگ سبب کاهش تولید و اشتغال میشود و کشاورزی روستاها به طور تدریجی از بین میرود.»
ساری صراف «همچنین مهاجرت روستاییان به شهرها سبب ایجاد مشاغل کاذب، افزایش جمعیت، حاشیه نشینی، عدم کفایت امکانات، آلودگی محیط زیستی شهری و به هم خوردن چهرهی شهرها میشود.»
او بر «آموزش اصلاح الگوی مصرف به روستاییان، تغییر الگوی کشت، ارتقاء شیوههای کشاورزی، محدود کردن صنایع آب و استفاده از تجربههای دیگر کشورها» در مدیریت بحران آب تاکید کرد.
این استاد دانشگاه تبریز ضمن انتقاد از سوء مدیریت مسئولان ایران در مقابله با بی آبی گفت: «دولتمردان کشور در سخنرانی، شعارهای زیادی بیان کرده و تبلیغات فراوانی در این زمینه انجام میدهند اما در عمل هیچ اقدامی انجام نشده» و «نمایندگان مجلس نیز غالبا بر اساس منافع شخصی خود، قوانین را تصویب میکنند.»
