ارامنه در ایران و برخی کشورها در ۲۴ آوریل به نام نسل کشی،به خیابانها می آیند و علیه ملت و دولت تورکیه شعار می دهند.ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در ۲۴ آوریل اتفاق خاصی که بتوان آن را نسل کشی نامید ،نیفتاده است.تنها واقعه مهم در این روز دستگیری دویست تن از کمیته چی های مزدور ارمنی توسط دولت در استانبول بود،که با عاملان قتل عام مسلمانان تورک توسط جلادان ارمنی در شهر وان در ارتباط بودند،وسعی داشتندبا کشاندن بلوا و آشوب به پایتخت،زمینه شکست دولت عثمانی را در جبهه شرقی به نفع روسیه رقم بزنند۱
بر اساس وعده ای که روس ها به ارمنی ها داده بودند،شش ایالت بزرگ ترکیه به ارمنی ها واگذار و زمینه تشکیل ارمنستان بزرگ، رنگ واقعیت به خود می گرفت.
لذا کمیته سری دستور اغتشاش و جنگ داخلی را در شهرهای ترکیه صادر کرد بود۲
با این شرایط معلوم نیست ارامنه با چه دلیل موجهی لااقل این روز را برای نسل کشی انتخاب نمودند ، شاید تنها دلیل عمده در این نکته نهفته باشد که دروغگو حافظه درست و حسابی ندارد. حوادثی که منجر به اخراج ارمنی ها شد یک جنگ تمام عیار بود،لذا مقاتله طرفین درگیر، را نسل کشی نامیدن،حرفی مضحک است.در حقیقت اتهام نسل کشی نوعی ابزار سیاسی برخی دولت ها برای توجیه قدرت یا سیاست کثیف آنهاست،غرب نسل کشی علنی ارامنه در قارباغ و خوجالی و غرب آذربایجان را نمی بیند،اما برای ادعای ارامنه سر و دست می شکند،چرا؟
پاسخ این سئوال را در هومانیسم غربی نمی توان جستجو کرد.زیرا لااقل این حقیقت روبروی ماست که ترکیه از زمانی که سیاست همسو با غرب را تا حدی رها کرده،میوه ممنوعه را خورده.واز بهشت هومانیستی هبوط کرده است ، و اکنون نیز شمشیر داموکلسی حقوق بشر را بر فرق و بالای سر خود می بیند.به راستی تفسیر این مسئله از این حیث عبرت انگیز،است.زیرل نقش دهی به شخصیت های ارمنی در دولت عثمانی به مراتب بیشتر از عنصر خود ترکان بود،حتی در دوره ای که ادعا می شود،نسل کشی این ملت اتفاق افتاده است ارمنی ها در سطح معاونت طلعت پاشا و دیگران در مصدر امور دولتی بودند.
ولی آن واقعیت اساسی که هوانس کاچوزنونی اولین نخستوزیر ارمنستان بدان معترف بودند،کل قضایا و روح خسته سیاسیون ارمنی را در معرض روشنایی قرار می دهد. کاچازنونی وقتی سیاست،مزورانه روسیه در قبال ملت ارمنی را دید،زبان به حقیقت گشود،و تا آنجا رفت که به جد انحلال داشناق ستون را خواستار شد۳
رهبریت متمادی حزب داشناق از طرف وی و اعتراف به سیاست اشتباه و پلید آن ، زوایایی تاریک ادعای واهی نسل کشی را برملا میکند۴
اما کاچازنونی تنها فرد معترف به این واقعیت نبود،اریک فیگل نویسنده و مورخ برجسته اتریشی،ادعاهای ارامنه در مورد نسل کشی را شبیه ستونی میداندکه هرچه بیشتر نزدیک میشوید می بینید فقط پاهای مصنوعی هستند۵
اما دیاسپورای ارمنی کاری با واقعیت ندارد،مهم این است که به یک افسانه،جانی بخشید ودر خیابانها مترسک گونه چرخاند.ماهیت این ادعا زمانی شکل مضحک به خود می گیرد که ارامنه هر روز بر تعداد افراد قربانی می افزاید.سیر صعودی این افسانه ابتدا از سیصد هزار شروع شد،بعد به شش صد هزار ،انگاه به هشتصد رسید.باز این مقدار رضایت بخش نبود،لذا به یک میلیون ودر نهایت به یک میلیون و پانصد هزار رشد صعودی نمود۶
ظاهراً ارامنه ادعای نسل کشی را با بازار بورس وال استریت تنظیم می کنند.در اینجا نیز هرچی باشد،دلارها کم اهمیت نیستند.زیرا دیاسبورای آنها برای هرقدم این راه کلی دلار در اختیار فلان نماینده یا مسئول غربی می گذارد.
دکتر پاتریک والش مورخ برجسته ایرلندی می گوید:
ارامنه بهتر از هر کسی می داند در۲۴ آوریل قربانی وعده های توخالی روسیه شدند.۷
اشغال شرق آنادولو توسط قوای روسیه همکاری آشکار ارامنه با آنهاو نهایتا تلاش متفقین برای اشغال استانبول،زمینه ای مناسب برای تحریک کمیته چی ها بود تا از درون شهر را به تصرف در آورند به عقیده والش اسناد در این مورد به قدری گویاست که نیازی به تفسیر ندارد،زیرا خود ترکان نیز جزوی از قربانیان وقایع این سال و آن ماه بودند۸
اما برای سنجش میزان واقع بینی ارامنه از این رویداد کافی است بدانیم بر اساس پروتکل امضای زوریخ در اکتبر ۲۰۰۹ قرار بر این شد که آرشیو تاریخی هردو کشور برای تحقیق بی طرفانه باز شود ،اماطرف ارمنی بعدها با سرباز زدن از این پروتکل، تاریخ را به خیابان ها کشید، واز قبول واقعیت طفره رفت۹
امتناع دولت ارمنستان از پذیرش واقعیت مسئله را ماکسیم گوان مورخ فرانسوی اینگونه توضیح می دهد: رئیس جمهور ارمنستان از ترکیه طلب خاک می کند.این موضوع برای ارمنستان از دیرباز هم از جنبه طلب خاک و هم از منظر اعلام موجودیت حائز اهمیت بوده است۱۰
اگر به نوشتجات نویسندگان ارمنی مراجعه نمائید طیف وسیعی از مقالات آنها مربوط به ادعای ارضی به همسایگان است.
این همسایگان عبارتند دولت ترکیه، جمهوری آذربایجان ، ایران . در مورد دو کشور ترکیه و آذربایجان ادعاهای آنها مشخص و آشکار است . اما در مورد ایران ، ادبیات تاریخیشان ، در لفافه ای از استعاره و کنایه بیان می شود .ارامنه در این مورد بیشتر ترجیح می دهند در ارکان قدرت نفوذ کنند ، و اهداف و مقاصد خود را پشت سیاست تزویر و تظاهر جلو ببرند . باید بگویم بخت و شانس در این مورد یاریگر ارامنه است. زیرا پان ایرانیسم موجود در ایران از خیلی وقت پیش دست دوستی را به سوی آنها دراز کرده است . تلاقی منافع آنها در آذربایجان غربی سبب شده است ، پان ایرانیست ها و داشناق ها مسئله کشتار ارامنه توسط کردها و تروریسم کردی را به بوته فراموش بسپارند و حتی دست دوستی به سوی آنها دراز کنند.
لذا می بیند که اخلاق و هومانیسم چگونه به پیچیدگی سیاست در این نقطه جغرافیایی کمک می کند و با وارونه کردن حقایق ،جایگاه انسانی ،حقوقی و کیفری، قاتل و مقتول را تغییر می دهد . ارامنه با مستمسک قرار دادن ادعاهای واهی ، بیست درصد خاک جمهوری آذربایجان را غصب نموده ،و به هیچ یک از قطعنامه های شورای امنیت وقعی نمی نهد ،اما به راحتی در مجالس دموکراتیک و هومانیستی غرب ، به نسل کشی واهی یک صد سال پیش وجهه قانونی می بخشد. از این حیث شوی خیابانی 24 اوریل پیامی بامسما برای تمامی جهان است ، و نشان می دهد آنچه در نظام بین المللی دارای ارزش ذاتی است ، همین فریادها و نعرهای مستانه است که قدرت خود را از دروغ و شراب می گیرد. فیگل به راستی تشبیه زیبای از شوی 24 آوریل دارد ،این شباهت همان داستان پینکیو است که از دروغ به راستی متحول می شود اما پینکیوی ارامنه هر روز شاخ و دمی بر دروغ های خود می افزاید. اما تراژدی ملت ارمنی تنها در دروغ خلاصه نشده است . کلیساهای مذهبی بسی بیشتر از یک دروغ به این جامعه تزریق می کند. پاپ کاتولیک ،یک روز حرف های از جنس جنگ های مذهبی می گوید ، کشیش سیاه پوش کتاب مقدس مسلمانان را آتش می زند ، و حالا پاپ اعظم دروغ بزرگ را ترویج می دهد و مهر تائید بر نسل کشی ارامنه می زند ،اما وضعیت کلیسای ارمنی از این هم بدتر است. اگر اندکی نگاهی به تاریخ معاصر ارامنه بیفکنیم ، کشیش ارمنی حتی یک قدم نیز از سرکسیان ، کوچاریان ، شائومیان …عقب نمی ماند و حتی ابایی هم ندارد که برای داشناق ستون فتوای اشغال سرزمین صادر کند
منابع:➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
۱-https: //fantasyasyslander.wordpress.com/2014/02/18/1915-04-24-24-
۲-همان
۳-http://shahrvand.com/archives/26596
۴-همان
۵- https://shahrvand.com/archives/26596
۶-نسل کشی ارامنه و استدلال مخالفان ، علی امیدی و فاطمه رضائی ، پژوهش های تاریخی، سال چهل ونهم ، شماره سوم ،۱۳۹۲، ص ۵۷-۷۶
۷-ترک و کردها قربانی وقایع ۱۹۱۵ ، پاتریک والش ،TRT فارسی ، سال ۲۰۱۵/۴/۲۲
۸-همان
۹-https://www.google.com/amp/s/ir.voanews.com/amp/652223.html
۱۰- ترک ها و کردها قربانی وقایع ۱۹۱۵,TRT,
بهنام کیانی اجیرلی