دوران طلایی ترکیه و ترکان جهان با اردوغان
هیچ وقت انتخابات ترکیه در این حد برایم مهم نبوده است. ولی علایق و پیگیری های فراوان تورک زبانان جهان در مورد نتایج انتخابات ترکیه تشویقم کرد تا پس از سال ها دوری از رسانه چند سطری بنویسم. چند سطری در مورد اسوه، اسطوره و الگوی تورکان، جناب پرزیدنت رجب طیب اردوغان.
نگاهی به کارنامه ی اردوغان نشان می دهد وی ترکیه را به ابرقدرت منطقه بدل کرده و در واقع امروز ترکیه بر تمام معادلات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و… منطقه اثرگذار است.
منتقدان وی نیز هیچ حرف منطقی به غیر از تورم برای مخالفت با اردوغان ندارند که تورم زیاد ترکیه را هم با افزایش حقوق های قابل توجه کارگران و کارمندان جبران کرده و حمایت های بی بدیلش از صنعت و تجارت، اثرات تورم را کاهش داده است.
تلاش های وی برای مبارزه با تروریست ها نیز در مرزهای ترکیه ستودنیست.
امروز اردوغان نماد هویت تورکی و توجه به اصل و ریشه ی هر فرد تورک زبان در دنیاست.
بازگشت به هویتی که اردوغان استارت آن را با حمایت از قارا باغ آغاز کرد، با اتحاد کشورهای تورک ادامه داد و تشکیل اتحادیه ی کشورهای تورک به مردمان این کشورها نیز وجههی بین المللی دوچندان بخشیده است و امروز این اردوغان و ترکیه هستند که برای عضویت کشورها در ناتو شرط می گذارند.
اگر چه اردوغان در مسیر عزت بخشی و اقتدار خواهی برای تورکان جهان باید مانقوردهای (افراد ترک که پشت به آرمانهای خود می نمایند و از اصل خود دور می شوند) زیادی را پشت سر بگذارد ولی رای اول وی در مناطق زلزله زده این را ثابت کرد که اردوغان در قلوب زلزله زدگان ترک جای داشت و دارد و خواهد داشت.
امروز اردوغان رهبر جهان ترک است و الهام علییئو دیگر نمونه ی هویت ترکان چه زیبا در وصف اردوغان گفت که؛ «اردوغان رهبر دنیاست».
اردوغان را می توان موفق ترین رهبر جهان در تلفیق سنت و مدرنیته دانست به این دلیل که گردشگران بین المللی به این موضوع اذعان دارند.
حمایت های وی از فرهنگ و رسوم و آیین تورکی در قالب تولید محصولات فرهنگی مانند فیلم و سریال نیز چشم پوشیدنی نیستند.
تورکان هویت طلب و هویت خواهی نیز که امروز در جغرافیایی به نام ایران زندگی می کنند برای این ابَرمرد تاریخ آرزوی توفیق دارند؛ چه در مرحله ی دوم رای بیاورد و چه نیاورد…
ولی آن چه مسلم است وضعیت اردوغان از سایر رقبایش بسیار بهتر است…
و از همین امروز باید منتظر دوران طلایی برای ترکیه و به تبع آن برای ترکان جهان بود…
به امید آن روز
سعید رضابیگی