راه نجات ایران در شورای تورک،آنکارا و باکو هست نه در وین…/رحمان اوکتای
قصد سیاه نمایی جهان دموکراتیک یا وارد شدن به تفکرات ضدغربی و همچنین ناامید کردن خودمان را ندارم ولی در عالم قدرت و سیاست بعضی قواعد وجود دارد که غیرقابل انکار و تغییر هست.
وقتی یک کشور همچون ایران با چندین ابرقدرت که تمام پول صنعت تکنولوژی و تسلیحات و تجهیزات جهان را در اختیار دارند، وارد منازعه میشود نمیتواند با اکتفاء به شعر و شعار مقابل اینها بایستد و به راحتی به یک قدرت نوظهور مستقل همچون هندوستان و چین تبدیل شود.
بدون استراتژی های قوی زیرساختهای علمی، برنامه و مطالعه صرفا با دعا و توکل و دلبستن به فریبکارانی مثل روسیه چنین هدفی هیچگاه میسر نمیشود ما رویاهایمان را باید با ترازوی عقل و منطق بسنجیم.
ایران فاقد همه این مسائل هست ولی نیروی انسانی تلاشگر نخبگان و ثروت زیاد دارد که بتواند بعنوان یک کشور برپایه خواسته ها و مصلحت خویش عمل کرده و روی خط توسعه و پیشرفت بیفتد.
ولی در کنار این داشته ها پشتوانه نیاز است تا به همان موضوعات یعنی زیرساختهای صنعتی تکنولوژیک تجاری و اقتصادی نظامی و علوم مدرن دسترسی داشته باشد و با یک برنامه ضربتی بتواند خود را از لاک انزوا بحران و فلاکت فعلی نجات دهد
با گرسنگی دادن به مردم و دعوت به تحمل و از دیگر سو بی توجهی به رانت و فساد گسترده که از جامعه طبقه اشرافیت و رعیت میسازد هیچگاه نمیتوان قدمی جلو رفت.
دست ایران در مقابل انگلیس فرانسه آلمان و آمریکا کاملا خالیست.
و آنها خصوصیاتی دارند و البته اشاره کردیم این قاعده دنیای سیاست است که هرچقدر طرف مقابل را ضعیف و ناتوان مشاهده کنند بیشتر بر او فشار آورده خواسته هایشان را افزایش میدهند و فرمان و تصمیم هرگونه مذاکره و توافق کماکان در دست آنها خواهد بود.
روسیه هم هیچگاه قدرت و علمش را با ایران تقسیم نمیکند بلکه او هم طالب چنین شرایطی هست تا منافع خود را کسب کند
تنها راه نجات ایران از این مخمصه و البته تنها راه انکشاف و پیشرفت ایران پیوستن به شورای کشورهای تورک گسترش روابط و تبدیل دو کشور تورکیه و جمهوری آزربایجان به متحد استراتژیک میباشد.
تا به کمک این قدرتهای قابل اعتناء و اعتماد علم و تخصص برای ترمیم تجهیز و ساخت امورات زیربنایی کشور را کسب بکند اگر ایران تورکیه و آزربایجان را جایگزین روسیه بکند و همان روابط را با اینها داشته باشد در عرض یکسال فقط یکسال ایران به اندازه ۲۰ سال پیشرفت میکند اگر امورات را بطور کامل بدست این دو کشور سپرده شود و شرایط برایشان مهیا شود نه تنها هیچگونه زیانی به مملکت نمیرسد بلکه در تمامی سطوح کشور رو ریل توسعه و شکوفایی می افتد.
این دو کشور تنها دولتهایی هستند که ایران میتواند در کل جهان به آنها اعتماد کند اگر مسئولین ایران بدنبال حفظ ساختار حکومت با هر فلاکتی هستند پس لابد هر روز باید دهان اژدهای و خرس سیری ناپذیری مثل چین و روسیه را پر کند و هرچه بگذرد باز امتیازات زیادتری به آنها بدهد درحالیکه من اطمینان قطعی دارم اگر کشورهای غربی به ایران حمله بکنند روسیه و چین هیچ کمکی به ایران نخواهند کرد و در آن لحظه کنار غربیها می ایستند.
ولی اگر ایران بخواهد واقعا بدون اطاعت پذیری از قدرتهای استعماری و به خواسته خود با حفظ استقلال فکری و عملی جلو برود آنگاه فقط و فقط باید کنار تورکیه و آزربایجان قرار گیرد
دو دولتی که میتوانند ایران را هم به قطار توسعه و پیشروی خود بیفزایند
و ایران با سرعت زیربناها را بسازد و بسوی اهداف بزرگ حرکت بکند در اینصورت است که ایران از چندین جهت موفق خواهد بود هم به روسیه و چین باج نخواهد داد هم در مقابل غربیها دست خالی نخواهد ماند وقتی ساخت و ساز بصورت گسترده شروع شود مردم و جوانان هم دارای شغل باشند ۸۰ درصد بحران حل میشود چون پایگاه اجتماعی ترمیم شده و با برخورداری مردم از اشتغال و امکانات خود به خود بقیه مشکلات هم حل میشود.
زمانی که ایران درون تشکیلات و مجموعه ای توانمند همچون شورای کشورهای تورک قرار داشته باشد یک پشتوانه و برگ برنده خوبی هم از لحاظ سیاسی و نظامی هم بدست میاورد و اینچنین این کشور از شرایط فعلی و سقوط و بحرانهای خطرناک نجات میابد.
واقعیت این است که امروز ایران تنهاست هیچ متحد و پشتیبان در منطقه و جهان ندارد و کشوری تنها با اینهمه مشکلات در مقابل قدر قدرتهای جهان چه کار میتواند بکند جز دادن امتیازات بیشتر و عقب روی
راه حل این انزوا و بحران در وین اتریش نیست بلکه در بیخ گوشمان آنکارا و باکی هست.
