بازنشر بمناسبت سی و دومین روز درگذشت استاد علیافسر شهبازی (خوجالی)
در آینده ی نه چندان دور جمهوری اسلامی شاهد فشارهای بسیار سختی در کف خیابانهای ایران خواهد بود، فشارهایی تقریبا کم سابقه و شاید هم بی سابقه!!
– جمهوری اسلامی با ترکیه بسیار نزدیک خواهد شد و حتی ترکیه را در ردیفی جلوتر از روسیه مد نظر دوستی هایش قرار خواهد داد چون هیچ کشوری قابل اعتماد تر از ترکیه، برای ایران باقی نمانده است و لذا بده بستانهای خوبی خواهند داشت و ایران برای رفع مشکلات فعلی امتیازات زیادی به ترکیه خواهد داد که قسمتی از آن امتیازات در داخل، نصیب ترک ها خواهد شد (مقاله ی، لحظه های بی بازگشت)
– روسیه بدلیل سیاستهای پیش روی حاکمیت ایران (دوری از روسیه و نزدیکی به ترکیه) سعی در تنبیه آن خواهد داشت و ایران را تنها خواهد گذاشت.
– آمریکا نیز بدلیل سیاستهای گذشته ی ایران در منطقه و نزدیکی با ترکیه در آینده، فشارهای زیادی به ایران وارد خواهد کرد (مقاله ی، ترکیه بردها و باخت ها)
– پان ایرانیزم که برای شرایط فعلی ایران دق میکند با نزدیکی جمهوری اسلامی و ترکیه، زحمات یکصد ساله ی شوونیستی را بر باد رفته خواهد دید و جبهه های مختلفی را بر روی ایران خواهد گشود (مقاله ی پایان ایران پارسی)
– غرب و در راس آن فرانسه و آمریکا و اسرائیل، از سه جبهه برای نابودی حکومت ایران وارد عمل خواهد شد:
۱- عراق
۲- افغانستان
۳- تغذیه و تسلیح پان ایرانیزم، حال به رهبری پهلوی ها یا مجاهدین و یا محمود احمدی نژاد و یا هر کس دیگر!
– شاید ترکیه بصورت جدی به حامی ایران تبدیل شود و دیدار وزیر خارجه ی ترکیه از تهران طی دو روز گذشته احتمالا مذاکرات پیرامونی آن بود.
– ترکیه تلاش خواهد کرد که از رابطه ی صمیمی آزربایجان و اسرائیل استفاده نموده و بین ایران و اسرائیل مذاکراتی ترتیب دهد و سایه ی حمله ی احتمالی اسرائیل به ایران را از سر ایران دور کند احتمالا تماس تلفنی امروزِ دور از انتظار اردوغان با نخست وزیر اسرائیل در این مورد بوده است.
– ترکیه برای مرز افغانستان و کمک به ایران حتما مذاکراتی با پاکستان خواهد داشت ولی به نظر می آید در آن حوزه وزن آمریکا به ترکیه سنگینی خواهد کرد و ایران باید در آن نقطه حواسش را جمع کند (مقاله ی، ایران-قفقاز و نه گانه ی عقلانیت)
– واقعیت این است که امروزه ایران با مشکلات زیادی دست به گریبان است و امروزه اتحاد با نیروهای قوی یک ضرورت است و این را باید ایران در اولویت برنامه هایش قرار دهد (مقاله ی، عربستان ایستگاه پایانی)
—جنبش سیاسی آزربایجان باید شرایط خاص جمهوری اسلامی را بسنجد و دغدغه های پان ایرانیزم را تحلیل کند و سیاستهای ترکیه را دقت کند و بعد تصمیم بگیرد و صد البته نامه ی کوتاه بنده به سران جنبش با عنوان (نامه به ایستیقلال’چیلار بیرلیگی) را مطالعه کند و بعد تصمیم بگیرد… طبق قوانین خدشه ناپذیر عالم سیاست، پان ایرانیزم هر جا باشد ما باید در مقابل آن بایستیم.
– اگر امروزه جمهوری اسلامی برود و یک حکومت طرفدار غرب در ایران بر سر کار آید عرصه برای ما بسی تنگ تر خواهد شد و حتی یک شکست فاجعه بار محسوب خواهد شد… امروزه آزربایجان و ترکیه برای حفظ پاشینیان تلاش میکنند چون پاشینیان امروزه مفید ترین و دوست ترین دشمنِ آزربایجان و ترکیه است، و ما نیز باید در بین تمامی رقبایمان ببینیم هر کدام دوست ترین رقیب ماست برای حفظ او تلاش کنیم… چاووش اوغلو آمد تهران و فردای آن روز اردوغان و دولت باغچهلی از نقشه ی “سرزمین ترک ” رو نمایی کردند و ایرانی که برای یک بیت شعر آراز آراز دنیا را به هم ریخته بود سکوت کرد و فردای آن روز تدریس زبانهای غیرفارسی (تورکی) در ایران را تصویب نمود و قطعا پان ایرانیزم بخاطر این یک پاراگراف تلاش میکنند جمهوری اسلامی را از بین ببرد، چرا که در این یک پاراگراف یکصد سال سیاست منطقه به چشم میخورد و ما باید آگاهانه تصمیم بگیریم و از روی احساسات در کنار آمریکا و پان ایرانیزم نایستیم!
افرادی که جنگ جهانی اول را دیدند بعضی ها خوشبخت ترین بودند و بعضی ها بدبخت ترین مثل ترکها.
جنگ جهانی دوم هم همین بود.
در این دوره از تاریخ نیز، ما در یکی از پیچ های تند آن قرار گرفته ایم و برگشتش مثل زلزله ای خواهد بود که ما را ویران خواهد ساخت.
اکنون ما باید قبل از هر چیزی اجازه ی اتحاد را از رقبا بگیریم و یکی از بزرگترین پاس گل های تاریخ را به گل تبدیل کنیم، دیگر همه چیز از پرده برون افتاده و باید آگاهانه تحلیل کنیم؛
امروزه در ایران بروز عقلانیت از دو جنس سیاسی، راز بقاست:
۱- جمهوری اسلامی
۲- جنبش سیاسی آزربایجان و ترکها
این دو جنس متفاوت باید در این پیچ تند تاریخ سلاح هایشان را به سمت پان ایرانیزم و دشمن مشترک بگیرند و در غیر اینصورت هر دو به تاریخ خواهند پیوست.
به قلم مرحوم: علیافسر شهبازی (خوجالی)