انتقال خانه ملل به استانبول اضافه شدن تورکیه به جمع کشورهای دارای حق وتو و اصلاحات ساختاری در مدیریت جهانی، آخرین راه بقا برای زمین و بشریت است.
در چندین ساعت مانده به حمله ارتش روسیه به اوکراین گفتیم که تنها چشم امید ملت اوکراین و اروپا،نه حاکمان و سازمانهای پرمدعایشان؛ بلکه دولت تورکیه میباشد.
اگر نبود نقش دولت تورکیه در حال حاضر معلوم نمیشد چه حوادث وحشتناکی در جهان و منطقه رخ میداد دولت هوشمند تورک با عدم جبهه گیریهای سیاسی و رقابتی بلکه بر حسب ذات قوانین بین المللی که با خون و سرنوشت میلیونها انسان پس از جنگ جهانی دوم بوجود آمده است به قضیه واکنش نشان داد.
تورکیه نه تحت تاثیر پروپاگاندای رسانه ای غرب قرار گرفت نه توجهی به فشارهای پیدا و پنهان روسیه کرد، بلکه بر حسب منطق، قانون و حقوق راستین بشری تصمیمات خود را اتخاذ کرد همچون که در سوریه حقوق ملت آزادیخواه سوری را مدنظر قرار داد در لیبی عراق و هرجایی که تورکیه به مسائل ورود پیدا کرده اولاً به درخواست دولتها و ملتها بوده دوماً قبل از هر چیزی حقوق انسانی را به اولویت گذاشته است.
تقریبا همه کشورهای دیگر یا در جبهه روسیه قرار گرفتند یا در طرف غرب تنها کشوری که توانست یک سیاست مستقلانه و به دور از منفعت طلبی در قبال اوکراین بگیرد تورکیه بود و هست.
نقش تاریخی تورکیه در کنترل وضعیت در عدم برخورد قدرتهای بین المللی و اجازه ندادن به تشنج بیشتر و سواستفاده از شرایط بعنوان یک شاهکار در صفحات حیات بشر نوشته خواهد شد.
دولت تورکیه هم بر حق نگرانیهای امنیتی روسیه احترام گذاشت هم بر حق حاکمیت ملی اوکراین و چیزی که همه کشورها از انجام آن عاجز ماندند تورکیه توانست بخوبی آن را عملی کند تقریبا تمام دنیا به سه گروه طرفدار غرب، طرفدار روسیه و جبهه خاکستری در این مناقشه تقسیم شدند.
ولی تورکیه نه اینکه بی طرف نماند در طرف یک جبهه هم قرار نگرفت بلکه مستقلانه هم از مقاومت مردم و دولت اوکراین دفاع کرد هم به تحریمها و فشارها علیه روسیه نپیوست تا بدین قرار نه به قدرتها و جبهه ها بلکه بر امنیت جهانی و کاهش تنش کمک بکند
این همان نقش رهبری در جهان است.
یکی از دهها تصمیم فاجعه بار پس از جنگ جهانی دوم که همین تصمیم منجر به جنگهای ادامه دارد زیر خاکستر تا به الان شده؛ انتخاب نیویورک بعنوان مقر سازمان ملل بود.
دومین اشتباه قرار گرفتن دادگاههای بین المللی بقیه سازمانها و نهادهای جامعه بین الملل در اروپا بود یعنی هرچه که جامعه ملل و خانه بشر نامیده میشد قلمبه در جهان غرب انباشته شد همین عامل تشنج و تنش شد چون در چنین حالتی به دیگر ملل دنیا هیچ احترام و جایگاهی قائل نشدند مراکز حقوق بشری و بین المللی با قدرت و سیاست آلوده شد و این راز عدم تاثیر گذاری نهادی چون سازمان ملل در مناقشات و درگیریهای جهانیست.
این سازمانها نه تنها بشر را نتوانست از تنش جنگ و فلاکتها نجات دهد بلکه به عامل آن هم تبدیل شد تمامی نهادهای بین المللی مورد نفوذ سازمانهای جاسوسی و اطلاعاتی غرب قرار گرفت و دولتها از این نهادها برای اهداف سیاسی خود سواستفاده کردند ما میتوانیم با مقایسه واکنش این مجموعه به جهنم آفریقا و خاورمیانه.
رحمان اوکتای