مانقوردهای مذهبی و چرا از تبریز؟؟؟!!!
همزمان شاهد هستیم:
_حمله مذهبیون افراطی به سفارتخانه جمهوری آذربایجان در لندن
_شبهه افکنی رائفی پور از مبلغین و ثناگوی بیت رهبری
_کلامی زنجان در زنجان بر علیه دولت آذربایجان با دروغ پردازی ادعا می کنند که دولت آذربایجان اجازه تعزیه به شیعیان در آن کشور نمی دهد.
_مداحی در تبریز بر علیه دولت آذربایجان با ادبیات غیر متعارف صحبت می کند.
هر چقدر هم بخواهیم با ادبیات معمول تمثیلی در این رابطه بیان بکنیم؛ باید بنویسیم:«حمله شغال ها و روباه ها به گرگ خاکستری»
آذربایجان هم اکنون در محافل دانشگاهی و علمی جهان به پایتخت صلح مذاهب و ادیان مشهور است.
کشوری که فقط برای یک روستای گویشور زبان «خینالی» معلم مخصوص در پایتخت تربیت می کند و بعد به روستای مزبور می فرستد و با تدریس آن زبان؛ اجازه نابود شدن نمی دهد. یک چنین کشوری چگونه راضی میشود برای عزاداری اکثریت شیعیان مانع چینی بکند؟
از طرفی همزمان شاهد هستیم در کشمیر دولت هند تدابیر شدید امنیتی مهیا می کند تا شیعیان کشمیر نتوانند برای ماه محرم عزاداری بکنند؛ ایضا رئیس دولت چین با سفر به اویغورستان از لزوم اسلامی چینی و رویکرد مسلمانان به فرهنگ چینی سخن گفت.
سوال می شود:
اگر این مداحان واقعا درد امام حسین و کربلا دارند پس چرا برای دستورالعمل های عینی هند و چین مطلق سکوت می کنند اما برای ترویج یک دروغ سفید در جامعه کشور آذربایجان پافشاری می کنند؟
مضاعفا هم اکنون مداحان مردمی با تلفیق صحرای دریاچه اورمیه و کربلا عزاداری می کنند چرا این مداحان درباری چنین به هذیان گویی می پردازند؟ و سعی در انحراف افکار عمومی از کربلای اورمیه دارند؟
مطلق و مطلق جواب این سوالات با بیت رهبری خامنه ای قابل توجیه است و اینبار می خواهند با دامن زدن بر مولفه های مذهبی آذربایجان را درگیر مسائل داخلی بکنند تا بلکه کریدور زنگه زور متوقف شود.
خوشبختانه مردم آذربایجان جنوبی از متد مداحان مردمی مبنی بر تلفیق کربلا و دریاچه اورمیه استقبال و این یاوه گویان را طرد کردند و می کنند.
در قضیه زنگه زور هم نوبت ما در آذربایجان جنوبی است.
جمهوری آذربایجان با تقدیم سه هزار شهید زنگه زور خاک تاریخی آذربایجان را احیا کرد حال وظیفه ما 40 میلیون تورک در آذربایجان جنوبی است در مقابل شانتاژها و سیاست های ماجراجویانه جمهوری اسلامی ایستادگی بکنیم و مطلق مقاومت کرده و خامنه ای را شکست خواهیم داد.
