ما متعلق و منتصب به هویت جمعی خود هستیم؛ پلمپ مرکز بوم گردی آنام زنجان به جرم همکاری در تهیه موزیک تورکی و سپس فشار جامعه مدنی و بازگشایی آن مسئله ای نیست که به راحتی از کنار آن گذشت میان این پلمپ و آن بازگشایی سیاست و تاریخی نهفته است.
سیاستی که سرمایه کلانی برای آسمیله کردن زنجان خرج شده است و می شود. تاریخی که در زمانه فرقه دموکرات و در بحث ولایت خمسه میتینگ پنجاه هزار نفری مردم زنجان در اعتراض به اینکه از حیث کلیه ی خصایص ملی یعنی زبان و آداب و رسوم زنجان جز لاینفک آذربایجان است.
“مامی کلارک” در تعریف هویت جمعی قضییه ی عروسک های کودکان سیاهپوست پیش می کشد و می گوید: کودکان از عروسک های شبیه خودشان متنفر بودند و عروسک هایی را ترجیح می دادند که پوست روشن و چهره ای شبیه سفید پوستان دارند. هویتی به مانند: هویت زبانی، قومی، دینی و ملی است که فرد خود را متعلق و منتصب و مدیون آن می داند. اما بازتابی که جامعه از این هویت جمعی فرد، به او می دهد بسیار در احترام به خویشتن و احساس تکلیف در برابر هویت جمعی موثر است.
سالهاست نهادهایی که نبض آنها در دست دولت حاکم است مانند تلویزیون، مدرسه، کتابها، رسانه ها چنان بازتابی از هویت جمعی ما ارائه داده اند تا نسل های جدید عدم احترام به خویشتن و فرار از هویت را بیاموزند. ولی مدت مدیدی است که این اقدامات دیگر کارساز نیست و ما نسلی از آگاهی در راه داریم، نسل آگاهی که نه تاریخ در مقابل آنان مجبور به تکرار است، نه ما محکوم به تکرار.
در کلیپی که مشاهده شده است نسلی جدید و مدرن با آهنگ ترکی ست که نوید بخش این است که ما سوار کاروان مدنیت و مدرنیت به سوی فردایی که “خود پنداری” و “احترام به خویشتن” از شاخصه های بارز هویت جمعی باشد رهسپاریم.
نویسنده: مهراب مقصودزاده
- زبان و فرهنگ ایل قشقایی و رابطهٔ آن با زبان مادری
- ملی گرایی خصوصا کشورهای جهان سومی اهرمی برای استقلال طلبی و رهایی از استعمار