مقبره های مدفون را دریابید/ شمارش معکوس تا تبریز 2018

شمارش معکوس تا تبریز 2018 ؛ دیگر آنقدر از بی توجهی به بناهای تاریخی و باستانی این شهر و برخوردهای منفعت طلبانه با این آثار گفته ایم و گفته اند که دیگر هر حرفی تکرار مکررات است.

اه ها از خانه تاریخی غبار گرفته ، لوله کشی گاز در مسجد کبود، احداث پارکینگ در محوطه ارک، متروک شدن فلان بنا و فلان اثر نوشته ایم که خنده مان می گیرد از این همه گفتن های بی ثمر!

حالا مقبره الشعرا، نماد تاریخ و هنر و فرهنگ تبریز هم با آن گنج پنهان در دلش به زمره آثاری پیوسته است که به جای معرفی آن به کسانی که نمی شناسدنش، باید پنهانش کنیم و به حالش اشک بریزیم.

مقبره الشعرا یا همان گورستان سرخاب، یکی از قدیمی ترین آرامگاه های تبریز است که محل دفن بیش از شاعر و عارف و ادیب از جمله خاقانی، قطران، همام تبریزی، شیخ محمد خیابانی، ثقه الاسلام، اسدی طوسی و … است که امروز اگر چه محل دقیق مدفن این افراد مشخص نیست اما با دفن محمدحسین شهریار در این آرامگاه به شکل جدید خود درآمده و با توجه به قدمت و اهمیتی که دارد به نماد شهر تبریز تبدیل شد یا بهتر است بگوییم تبدیل شده بود!

در طی سالیان و با سلیقه متفاوت مدیران مختلف، هر کس تلاش کرد تا دستی به سر و روی این مقبره بکشد اما هر یک از این طرح ها به دلیل سوء مدیریت و نبود تخصص در ارائه طرح، عقیم ماند و مخلوقی نیمه تمام از خود به جای گذاشت. بنایی که قرار بود زبانزد گردشگران و مسافران مشتاق و مردم فرهنگ دوست شهر شود، از هر طرف رانده و درمانده شد. هیچ یک از آن هایی که شیپور ادب و فرهنگ به دست گرفته بودند نه توانستند آن را احیا کنند و با تعیین جایگاه دفن هر یک از نامداران مدفون، آن را به آرامگاهی مهم و ارزشمند تبدیل کنند و نه توانستند بعد از شهریار آن را به شکل گردشگاه و باغی همچون حافظیه و سعدیه در آورند. حالا هم با سوء مدیریت بولدوزرها و تیرآهن ها راه خود را به ساحت آن باز کرده اند تا مقبره الشعرا را نیز به سرنوشتی همچون سرنوشت میدان منصور و مسجد کبود و … دچار کنند

بیشتر بخوانید