منتظران الکی امام زمان
عدهای منتظر رهبر زمان خویش هستند تا بیاید و ریشههای ظلم و فساد را خشکانده و آزادی و عدالت را به ارمغان بیاورد: برخی منتظران واقعی اویند و عدهای هم منتظران غیرواقعی یا الکی ایشانند. برخی از این منتظران در حال مبارزه بر علیه فساد، ظلم و تبعیض، استثمار و استعمار و … هستند، و گروهی دیگر دست روی دست گذاشته، بدون هیچ اقدامی فقط و فقط منتظرند! این منتظران الکی عضو فلج جامعه و گاها عضو فلجکننده جامعه هستند. چه فرقی میکند که در چه کسوتی باشند: معلم، استاد دانشگاه، پزشک، کارمند، کارگر، دانشآموز، دانشجو، نظامی، و ..! این منتظران الکی سه دستهاند: آنهایی که حتی در قلب و زبانشان هم کمترین نفرتی نسبت به بدیها وجود ندارد، آنهایی که حداقل قلباً از بدیها متنفرند، و آنهایی که گاهی به اعلام زبانی آن در فضای واقعی و مجازی میپردازند. اما، هیچ کدام از آنها، عملاً، کمترین اقدامی بر علیه بدیها نمیکنند. بسیاری از آنها در برابر خشکاندن دریاچه اورمیه، عدم تحصیل کودکان به زبان مادری خود، تالان و تاراج منابع و معادن ملی خود، موانع ایجاد شده بر سر راه فرهنگ ملی خود، و … در برابر تمامی بدیها نه تنها عکساللسانی بلکه هیچ عکسالعملی از خود نشان نمیدهند. برخی از آنها بنا به شغلی که دارند خدماتی به جامعه خود ارائه میدهند، اما، فرق برخی دیگر از آنها با مردهها فقط مصرفگرایی آنهاست. زندهاند که بخورند، بیاشامند، بپوشند و مصرف کنند. مطمئنا هزینه این سرباران جامعه برای جامعه بیشتر از مردههاست. اما، ضرر برخی از این افراد حتی بسیار بیشتر است: آنهایی که بدون هیچ مزد و مواجیبی یا با مزدوری دانسته یا ندانسته همراه و همراه ظالمان هستند: معلمی که به زبان مادری خود بیتوجه است و زبان غیر را به کودکان معصوم تحمیل میکند، کارمندی که علاقهای به توسعه وطنش ندارد و به فراری دادن سرمایههای انسانی از وطنش مشغول است، نماینده مجلسی که آبادی سرزمینهای ملل دیگر را به آبادی دیارش ترجیح میدهد، آن قاضی که فعالان ملی ملت خویش را محکوم کرده و به زندان میافکند، زنی که ارزشی به حقوق زنان قائل نیست و ..! نباید ارزشی به قول و عمل آنها قائل شد اما، باید بر علیه آنها هم مبارزه کرد. آنها دسته چوبی تبری نسلکش بر علیه بیشه ملت خویش هستند. آنها در نقش ستون پنجم دشمن بر علیه ملت خویش عمل میکنند. منتظران عملگرا باید رهبر زمان خود را بشناسند و دست در دست هم بر علیه ظلم و فساد مبارزه کنند چرا که زندگی بدون مبارزه عملگرایانه همتراز مرگ است و مرده را چه به انتظار؟ انتظار برای زندههاست!
علیرضا فرشی