در قوانین جمهوری آذربایجان دین امر مقدسی است که باید آن را از شر کاسبکاران محافظت کرد. برای همین قوانین آن کشور به صراحت میگوید که نصب پرچم و نمادهای دینی تنها در مساجد و مراکز عبادی مجاز است و هیچ کس حق ندارد با نصب پرچم و نمادهای دینی در اماکن شخصی، برای خودش توکان بازار باز کند.
در ایام محرم، برخی کاسبکاران بجای رفتن به مساجد تصمیم میگیرند با نصب نمادهای دینی در مقابل منازلشان، برای خودشان اسم و رسمی در وَکنند و افراد سادهدل بخاطر آن اسامی متبرکه، در و دیوار آن فرصت طلبان را غرق بوسه میکنند و همین کافی است تا بوسیدن در و دیوار آن افراد کم کم به سنت تبدیل شود و طرف بعد از مدتی ادعای کرامت، شفای بیماران و معجزه کرده، کیسه نذوراتش را پر کند. برای همین پلیس موظف است به محض دیدن نمادهای دینی در اماکن شخصی آنها برچیده و با جریمه کردن مالک اماکن مورد نظر، اجازه ندهد سودجویان از علایق مذهبی مردم، کیسهها پر کنند.
از زمان استقلال جمهوری آذربایجان، همواره مداحانی مانند سلیم، تمدن، صُدیف و… در مجالس و مساجد آنجا حاضر شده و در چارچوب قوانین آن کشور به اجرای مناسک پرداختهاند. ولی آنهایی که خودشان و افکارشان را قانون زمین و آسمان میدانند و قصد ندارند زیر بار هیچ قانونی بروند، دق دلشان را با حمله به سفارت آذربایجان و تعرض به پرچم آن کشور نشان میدهند که این کار باعث هوشیاری مردم آن کشور میشوند تا بفهمند که برخیها قصد دارند با دمیدن بر علایق دینی آنها، کشورشان را نابود سازند.
