نمکچال اورمو گؤلو….
ابعاد زیان خشک شدن دریاچه و تاثیر فاجعه بار آن بر کشورهای پیرامون ایران
لزوم همکاری مثلث ایران/آذربایجان/ترکیه برای حل این بحران
در حال حاضر بزرگترین خطری که حیات بشر را تهدید میکند فاجعه های زیست محیطی میباشد، میبینیم همه ساله؛ کنفرانسها و اجلاسهای بزرگ بین کشورهای مختلف جهان،برای مهار بحرانهای زیست محیطی و حفاظت از اکوسیستم کره زمین، برگزار میشود
هشدارها و گزارشهای مستمر سازمانهای بین المللی،مبنی بر نقش مخرب دولتها و جمعیتها در مورد طبیعت،آب و ساختار اکولوژیک؛جدی تر از هر زمان دیگر انجام میشود چون در صورت نابودی بخشهایی از این ساختار طبیعت یا بر هم خوردن نظم آن میتواند زندگی انسان و تمامی موجودات را با خطرات هولناک مواجه سازد.
بنابرین مسئله محیط زیست،یک موضوع فرعی و ساده نیست؛ بلکه اولویت روز دنیاست
جهانی که با خشکسالی،گرمی،قحطی و رقابتهای سنگین سیاسی مواجه است، در صورت وقوع بحرانهای زیست محیطی میتواند به یک جهنم تمام عیار تبدیل شود.
دولتها،در سرتاسر کره زمین؛ بودجه ها و تلاشهای زیادی صرف میکنند تا سرزمینشان از این تهدید در امان باشد.
در حال حاضر،متاسفانه! بر اثر سهل انگاری،عدم مدیریت و توجه،ایران در لیست کشورهایی قرار دارد که با فاجعه های زیست محیطی مواجه است و در صدر آن دومین دریاچه شور جهان،یعنی دریاچه اورمیه قرار دارد که هم اکنون در حال مرگ است.
وقتی به درستی،بصورت دقیق و عمیق آثار مرگ دریاچه اورمیه را بررسی میکنیم،نتیجه مربوط به یک استان و منطقه نیست. بلکه، خشک شدن این دریاچه میتواند هم ایران هم کشورهای همسایه ایران را با زیانهای متعدد و مهم دست به گریبان بکند .
و الان شاید بپرسید چطور به این نتیجه رسیده ایم؟
طبق گفته متخصصین و کارشناسان مربوطه،اگر دریاچه کاملاً خشک شود طوفانهای نمکی و آثار مخرب دیگر آن موجب میشود حداقل 10 میلیون انسان مجبور به ترک این منطقه شود چون به مقیاس چندین کیلومتر،دیگر ادامه حیات برای هیچ جانداری میسر نخواهد بود
بخشی از ساکنین این مناطق مجبور میشوند به مرکز ایران کوچ کنند، این مقدار از جمعیت،باید از طرف حاکمیت تأمین شده و اسکان داده شوند و سرازیر شدن یکباره میلیونها آدم به یک نقطه از کشور،تمامی نظم را بر هم خواهد زد.
و میسر کردن شرایط زندگی برای آنها در این موقعیت بحرانی مملکت بسیار سخت خواهد بود و اسکان و ترتیب اثر زندگیشان خارج از توان خواهد بود که در نتیجه؛ بحرانهای انسانی،اجتماعی،سیاسی و غیره بوجود می آید و دولت ایران را با یک پیچیدگی و شرایط سخت مواجه میسازد آنهم در این موقعیت که اقتصاد کشور درون یک بحران فزاینده قرار دارد.
و این مسئله فقط محدود به ایران نیست، میلیونها انسان در اثر بحران محیط زیستی،برای کوچ و مهاجرت به سمت کشورهای همسایه بخصوص ترکیه و آذربایجان سرازیر میشوند.
«طبق گفته آسلان عیسی بیلی تحلیلگر مسائل سیاسی منطقه، این مهاجرت؛ برای ترکیه و آذربایجان نهایت به میلیاردها دلار هزینه می انجامد»
بله اگر میلیونها آدم به این کشورها سرازیر شوند،دولتها مجبورند مسکن،خوراک،سلامتی،اشتغال و دیگر موارد را برای آنها تأمین کنند
همچنین مهاجرت این حجم از انسان به یکباره بدون مدیریت و برنامه ریزی،میتواند آسایش،نظم و امنیت این کشورها را هم با بحران مواجه بکند
و دولتهای مذکور در کنار مشکلات دیگرشان با این بحران و مشکل بزرگتر هم رو در رو شوند.
بنابرین،لازم است یک میز و تیم مشترک بین سه کشور ایران/آذربایجان/ترکیه بوجود آید،تا با همکاری و برنامه ریزیهای مختلف؛نخست دریاچه را نجات بدهند و بعد خطرات و بحرانهای ذکر شده را در نطفه،مهار کرده خود را از یک تهدید بزرگ زیست محیطی خلاص نمایند
بهتر است هئیتی متشکل از مسئولان،متخصصین،افراد دلسوز و عملگرا ی منطقه آذربایجان بوجود آید.
این هئیت کنترل ستاد احیای دریاچه اورمیه را بر عهده گرفته و به نقطه اشتراک و اتصال سه کشور مذکور تبدیل شود تا یک کارزار و ساختار قوی، برای حل این بحران و احیای هر چه سریع تر دریاچه شکل بگیرد.
اکنون زمان همکاری و همراهیست؛ این فاجعه ضربات و ضررهایش را برای همه ما وارد خواهد کرد،پس باید یک نوع همکاری مشترک بین دولتها و مردم بوجود آید،تلاش و پرداخت هزینه در این لحظه بسیار بهتر از آن است که بعداً با یک فاجعه انسانی و اکولوژیک مواجه شویم
بحران دریاچه اورمیه،در اولویت اول است و هیچ تهدیدی بالاتر از خشک شدن آن برای مملکت و همسایگان وجود ندارد
بنابرین همه بیاییم و این بحران را مهار بکنیم.