پیشه وری و فرقه دمکرات سمبل دمکراسی و توسعه واقعی بود/حسن ارک
انقلاب مشروطه انقلابی برای دمکراسی و عدالت بود؛ ولی بسرعت تبدیل به عصیان آزربایجان تورک بر علیه سلسله تورک قاجار شد. بنام دموکراسی هرج و مرج برجان حاکمیت قاجار افتاد. انگلیس از دل این هرج و مرج رضاخان را برآورد و ایرانی را که تورکها ساخته بودند به پهلوی ها تحویل دادند.
بیست سال دیکتاتوری و جنایت. بیست سال ویرانگری در همه عرصه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و حتی نظامی وظیفه ای بود که انگلیسها از رضا خان خواستند و او انجام داد و عجیب اینکه تمام این ویرانگریها را هم مدرن سازی و توسعه نامیدند و همه باور کردند. اما آزربایجان این فریبکاریها را باور نکرد. برآمدن فرقه دموکرات آزربایجان اعتراضی بر همین فریبکاری بود که به شکل حکومت یک ساله فرقه دموکرات به رهبری سیدجعفر پیشه وری در آزربایجان عینیت یافت.
فرقه دموکرات آزربایجان چراغی بود که بر تاریکی فریبکاری های انگلیسها با مباشرت پهلوی ها تابانده میشد و اگر پایدار میماند، سیاهکاریهای سیستم پهلوی ساخته نمیتوانست اینهمه سال دوام آورد و ایران را به سیاهی فلاکت فعلی گرفتار سازد. بعد از سرکوب خونین آزربایجان که بیشرمانه از جانب پهلوی ها روز نجات آزربایجان نامیده شد، آخرین شانس بازگشت ایران به ریل توسعه و دموکراسی واقعی از دست رفت. از آن به بعد هر چه بود و هست یا بسیار ریز و کوچک است و یا بازگشت به قهقرا و سیاهی دوران جاهلیت.
در بیست و یک آذر هزاروسیصدوبیست وپنج شمسی این فقط آزربایجان نیست که قتل عام گردید، بلکه امید و شانس ایران برای توسعه و دمکراسی واقعی هم برای همیشه سرکوب و نیست و نابود شد.
روشنفکری دموکراسی خواه مرکزگرا از نادانی است که سرکوب فرقه دمکرات آزربایجان را روزنجات آزربایجان میداند، و با فرقه دمکرات دشمنی میکند. این روشنفکری اگر عمق تاریخ صد و پنجاه ساله اخیر ایران و منطقه را بدرستی بفهمد به مانند تمامی تورکهای ایران این روز را نه تنها روز نجات آزربایجان نمی نامد، حتی آنرا روز اسارت تمام ایران برای همیشه تاریخ نامگذاری میکند. اما حیف این روشنفکری از منابعی تغذیه فکری میکند که در طول صد سال اخیر توسط اتاقهای فکری ضدتورک تولید شده اند.
پیشه وری و فرقه دمکرات سمبل دمکراسی و توسعه واقعی بود. از همین روی استالین نیز مجبور شد به او خیانت کرده و به قتل برساند.
فهم این واقعیت چندان دشوار نیست ولی چشم روشنفکری ایران با پرده ای از پان آریای گرایی پوشیده است. این روشنفکری واقعیات را نمیتواند ببینند.