گوشه کوچکی از جنایات رژیم پهلوی بعد از لشکرکشی به آذربایجان و اشغال نظامی آن از زبان خود مطبوعات تحت سانسور رژیم محمدرضا پهلوی،
رژیمی که برای ملت خود اردوگاه اسرا(اردوگاه بدرآباد خرم آباد و غیره) درست کرده و مدت های مدیدی آنها را در آنجا نگه داشته بوده تا از شدت فلاکت و بدبختی و بیماری و شکنجه و سرما و سلّ بمیرند. بزرگترین و شدیدترین ظلم در دوران حاکمیت رژیم پالانی ها همانا قتل عام مردم آذربایجان به عناوین مختلف و به بهانه های مختلف بوده است. که متأسفانه بخاطر نداشتن متولی سیستماتیک در این خصوص تا کنون افشاگری کامل نگردیده است.
بعد از واقعه 21 شهریور 1325، عده زیادی از مهاجرین آذربایجانی از نقاط مختلف آن ایالت جمع آوری و به بدرآباد خرم¬آباد لرستان منتقل شده اند. به طور تخمین تعداد مهاجرین ایرانی هم که از شوروی به ایران منتقل شده اند بین 5 هزار تا 8 هزار نفر می باشند. آنها از آذربایجان جمع آوری شده و از طرف دولت ایران به ملایر و نقاط نزدیک همدان و خرم آباد و سایر جاها منتقل می شوند به نوشته روزنامه اطلاعات چهارشنبه 8 مهر 1326 یک منبع رسمی اظهار داشته است که مناطق استقرار مهاجرین به وسیله پاسبان پاسداری می شود. سیزده تن از نمایندگان جراید به اتفاق سرهنگ خاتمی نماینده فرماندار نظامی تهران روز پنج شنبه 22 آبان 1326 به بدرآباد رفته و به تهران باز میگردند.
ابوالحسن احتشامی نمایده روزنامه اطلاعات خلاصه مشاهدات خود را چنین می نویسد:
«در نه کیلومتری خرم¬آباد شهری به وجود آمده است به نام بدرآباد که 5212 نفر از زن و مرد و پسر و دختر مهاجری که در شهرهای مختلف آذربایجان به سر می بردند به آنجا کوچ داده شده اند. این شهر که در کمپ آمریکایی در بدرآباد به وجود آمده دارای وسائل کافی است تمام ساختمان های آن به راحت ترین و جدید ترین سبک معماری ساخته شده و آب آن لوله کشی است. این شهر 140 ساختمان دارد که در سالن های آن مهاجرین ارمنی، آسوری و مسلمان به طریق دسته جمعی و یا انفرادی زندگی می کنند. در بین 1400 خانواری که در بدر آباد سکنی دارند بیش از سیصد نفر که بدون عائله هستند به حال مجرد و انفرادی به سر می برند…؛ این شهر در تحت نظر یک کمیسیون نظامی که در رأس آن سرهنگ رضا هنجنی قرار گرفته اداره می شود.
دکتر رضائی ریاست بیمارستان بدرآباد را به عهده داشته و غلام ایوزی که از مهاجرین است سرویس دندانسازی و دکتر تقی پور که از مهاجرین میاندوآب می باشد قسمتی از سرویس امراض داخلی را زیر نظر دارند. بیماران مبتلا به امراض مسری به خرم آباد و سپس به تهران منتقل شده و تا کنون 25نفر که به سلّ استخوانی مبتلا بوده اند به تهران اعزام شده اند. دو نفر قابله از بین زنان باردار این شهر انتخاب شده که زنان باردار را تحت نظر گرفته و در موقع سخت به بیمارستان منتقل نمایند. تعداد موالید این شهر در ماه اخیر 16 نفر و متوفیات 19 نفر بوده است. از طرف هیئت مدیره در این شهر دو دبستان پسرانه و دخترانه به وجود آمده که در آن به تحصیل مشغولند. دبستان پسرانه بدرآباد 350 و دبستان دخترانه 150 دانش آموز دارد که بیش از 20 آموزگار زن و مرد در آنها تدریس میکنند. در بین مهاجرین شوفر پیشه وری و منشی دکتر جاوید نیز زندگی میکنند.
خبرنگار روزنامه اطلاعات اضافه میکند که تعدادی نامه شکایت آمیز نیز دریافت نموده که خلاصه آن چنین است:
بی تقصیر به این شهر (اردوگاه) اعزام شده اند و بعضی نیز ادعا دارند اثاثیه و ثروت آنان در این نقل و انتقال از بین رفته و مطالباتشان در محل بدون وصول مانده است چند پیر هم که در تسطیح بدرآباد کار میکردند از کار خود ناراضی بودند. در بین مهاجرین افرادی که مبتلا به سل ریوی هستند وجود دارند…؛ بعضی از مهاجرین بالاپوش کافی برای خوابیدن ندارند. اگر فصل زمستان آغاز شود بعضی خانواده های بی بالاپوش ممکن است مریض شوند…؛ ¬» (روزنامه اطلاعات؛ یک¬شنبه 24/8/1326)
دولت ایران اعلام میکند جمع آوری مهاجرین از آذربایجان و پخش (تبعید) آنها در بین سایر شهرها و نقاط و یا بدرآباد خرم آباد به خاطر حفظ جان آنها است در حالی که اعلامیه ارتش قبل از حمله به آذربایجان مبتنی بر قتل آنها توسط عوامل خود حکومت مرکزی به خصوص خوانین و دسته های مسلح آنها و لباس شخصی های نظامی بود. یعنی صادر کنندگان اعلامیه پیشاپیش دستور قتل آنها را توسط عناصر فرصت طلب و غیر مسئول صادر کرده بودند. و این تعداد از انسان هایی که در بدرآباد و یا سایر تبعیدگاه ها به سر می بردند باقی مانده آن انسان های خوش شانسی بودند که به طریقی از کشتار نجات یافته بودند.