یکی از دلایل شکست قاجاریه از تزارها
جمیز موریه، که منشی سفارت انگلیس در ممالک محروسه‌ی پادشاهی قاجار بود، مأمور شد تا با فرمانده ارتش تزاری (ژنرال پاسکوویچ) در آن سوی آراز ملاقات کند. این عضو فراماسونری انگلیس، در مأموریت رسمی خودش، تمام صاحب‌منصبان انگلیسی را که در قشون عباس‌میرزا (در جبهۀ جنگ با روسیه‌ی تزاری) بودند، همراه برداشته و به اتّفاق سرگور اوزلی به طهران آورد و اوزلی خبر جمع‌آوری صاحب‌منصبان انگلیسی ارتش قاجار را به اطّلاع فرمانده روسی رسانید تا بدون ترس از صدمه زدن به انگلیسی‌های خبیث و خائن به سپاهیان تورک یورش ببرند.
چند روز بعد، روس‌ها که با جاسوسی انگلیسی‌ها از وضع قشون عباس‌میرزا، یعنی مکان نامناسب اردو زدن آنها به پیشنهاد انگلیسی‌ها در دشت باز و در تیررس توپ‌های روسی و نیز اطّلاع دادنِ آرایش نظامی، تعداد توپ‌ها و سربازان قاجار به ژنرال روس و امثالهم و نیز رفتن افسران انگلیسی اطّلاع حاصل کرده بودند در محلّی موسوم به «آسلاندوز» به سپاه قاجار شبیخون زدند.
جالب این که مشاور توپخانه‌ی ارتش قاجاری در جبهه‌ی آسلاندوز یک افسر انگلیسی به نام لیندسی بود که توپخانه‌ی قاجار با هدایت و به اصطلاح گرا دادنِ این مأمور رسمی انگلیسی، نیروهای خودی را به توپ و گلوله بست و سبب شکست قوای ۳۰ هزار نفری عباس‌میرزا، که همگی تورک بودند، در مقابل قوای ۸ هزار نفری پاسکوویچ روس شد. (ر.ک. فراموشخانه و فراماسونری در ایران، ج۱، صص۲۳- ۲۶-۲۸)
در ادامه در سال ۱۸۲۵ م./ ۱۲۴۰ هـ.ق/ ۱۲۰۴ هـ.ش روس‌ها زیاده‌طلبی کرده، ایروان را که در آن زمان ایالتی تورک و مسلمان‌نشین بود، طلب می‌کنند. به تحریک روحانیون جنگ دیگری بین قاجار و تزار در می‌گیرد که در ابتدا با پیروزی سپاه قاجار همراه بود ولی در نهایت این سپاه در سال ۱۸۲۸ م. / ۱۲۴۳ هـ.ق ۱۲۰۷ هـ.ش شکست خورده و تا رود آراز عقب می‌نشیند و معاهدۀ ترکمنچای بین فتحعلی‌شاه و روس‌ها بسته می‌شود و ایروان (ارمنستان کنونی) به اضافه‌ی نخجوان و بخشی از دشت موغان به روس‌ها داده می‌شود.
جالب این که عامل اصلی انعقاد هر دو معاهده‌ی استعماری گلستان و ترکمانچای در واقع نه روس‌ها بلکه فراماسون‌های صلیبی انگلستان سر گور ازولی، سر جان ملکم، سر هارفورد جونز، جمیز موریه و دیگران بودند که با یاری به برادران صلیبی روسِ خود و خیانت مسلّم به قاجار سبب نوشته شدن دو معاهده شدند.
نویسنده‌ی این معاهده‌های شوم از نخستین اعضای لژهای فراماسونری انگلستان بود: یعنی میرزا ابوالحسن‌خان شیرازی معروف به ایلچی، فرزندِ محمدعلی خان اصفهانی.
سر هارتفورد جونز مأمور فراماسونری در این باره می‌نویسد: «… از بزرگان ایران هر کسی را که توانستم فراماسون کردم و برای آمدن سر جان ملکم زمینه را آماده ساختم …»
اسماعیل رائین نویسنده‌ی کتاب سه جلدی فراموشخانه و فراماسونری در ایران در این باره چنین می‌نویسد: «فراماسونری به وسیله‌ی میرزا ملکم خان ارمنی وارد ایران گردید و در ظرف مدتِ کمی تمام ناراضیان از حکومت تورکان قاجار به ویژه «ملّاها و سیدها» در آن گرد آمدند». (فراموشخانه و فراماسونری در ایران، ج ۱، صص ۵ -۲۵)
صلیبی‌های فراماسونر که با تجزیه‌ی امپراتوری مسلمان عثمانی، کشور اسرائیل را در قلب دنیای عرب (بیش از ۲۱ کشور عرب در آسیا و آفریقا) جعل کردند، کشور ارمنستان را نیز در قلب جهان تورک برساختند.
