از ۲۶ فوریه سال ۱۹۹۲ ( ۷ اسفند ۱۳۷۰)، سه دهه میگذرد ولی فاجعه ای که در این روز و 30 سال پیش به دست ارامنه ضد بشر آفریده شده است هرگز فراموش شدنی نیست!
وجدان بشری هرگز نمی تواند قتل عام و فاجعه ای که در آن روز در شهر کوچک و بی دفاع «خوجالی» نزدیک « خان کندی» مرکز «داغلیق قاراباغ» ( قره باغ کوهستانی) بدست ارمنیهای افراطی و خون آشام رخ داد فراموش کند!
ارمنیهای افراطی نه تنها از انجام هرگونه اعمال غیر انسانی بر علیه زنان مسلمان آذربایجانی ابایی نداشتند، حتی آنها پیر مردان ، پیر زنان و کودکان شیر خواره را هم از دم گلوله گذرانده و شکم زنان باردار را هم دریدند و به دستور پزشک ارمنی،پوست کودک آذربایجانی را زنده زنده کندند تا ببینند کودکی که پوستش کنده شده در چند دقیقه جان می دهد …!!
بعد از فاجعه خوجالی، آنها با همکاری نیروهای روس، خودرا پیروز میدان دیده و به ترتیب هفت رایون (استان) جمهوری آذربایجان، یعنی بیست درصد خاک آذربایجان را به اشغال خود در آورده و علاوه بر کشت و کشتار به غارت شهرها و روستاهای اشغال شده پرداختند که در مدت اشغال، جز تلّی از خاک و یا در بهترین حالت، دیوارهای بی سقف و بی در و پنجره از شهرها و روستاهای اشغالی باقی نگذاشتند!
فرزندان غیور آذربایجان از تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۰ ( ۶ مهر ۱۳۹۹) تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰ ( ۲۰ آبان ۱۳۹۹) در نبرد ظفرمند چهل و چهار روزه و با تقدیم شهدای راه وطن و با یاری معنوی ترکیه برادر، دشمن را به تسلیم ذلّت بار مجبور کرده همه هفت رایون را از اشغال دشمن آزاد کردند، اما زخم «فاجعه خوجالی» هنوز التیام نیافته و این شهر اکنون هم در کنترل نیروهای روس با نام «نیروهای صلح بان» است…!