ترکها برای پریدن روی مین و نه برای وزارت خلق شده اند!
یوسف صمدی نمین
ترکها هرچقدر هم خود را فدای نظام جمهوری اسلامی بکنند حتی دو یا سه برادر هم در جنگ ایران و عراق شهید داده باشند و یا در سوریه به اسم دفاع از حرم اما در اصل برای حفظ یک حکومت جبار جانفشانیها بکنند باز بصرف ترک بودن لیاقت# هیچ سمت مهمی را در جمهوری اسلامی ایران نخواهند داشت. این پیغام رییسی بود به ترکها و مخصوصا به پاسداران و ذوب شدگان ولایت فقیه که در انتخابات به ایشان سنگ تمام گذاشتند نمونهاش آقای سردار رحیم نوعیاقدم اهل اردبیل یکی از فرماندهان نیروی قدس که با وجود سوابق جبهه و جنگ و دو برادر شهید و علیرغم اینکه شدیدا خود را برای نظام جر میدهد اما در چشم نظام قاطری بیش نمیباشد برای بارکشی و سواری.
البته این تحقیر ترکها و مخصوصا ترکهای ذوب ولایی و مانقوردها و پاسداران “بله قربان و جانم فدایت، ماله بده کشیدنش با من، اسلحه بده کشتنش با من، مین نشانم بده پریدن رویش با من، بدون تایید و حتی برنامه ریزی رهبر نبوده است چرا که خود رییسی هم یکی از فاکتورهای چیدن وزرایش را “مورد تایید بودنشان توسط رهبری” اعلام کرد. عده ای هم برای سرپوش گذاشتن بر ترس و جرات و جسارت نداشتهاش برای اعتراض به این تبعیض، مدام میگویند “اینکه رهبر ترک است برای ما کافی است!”
این را هم در نظر بگیریم که پنج یا شش وزیر مهم همیشه مستقیما توسط رهبر انتخاب میشوند و هیچ وزیری بدون تایید رهبری و دفتر رهبری انتخاب نمیشود البته این روال کار در دوران پیشین هم بوده است و چیز جدیدی نیست و فقط در دوران رییسی شدت بیشتری گرفته است. روسای جمهوری قبلی کمی مراعات میکردند و از ترکها که بیشتر از ۴۰% جمعیت ایران را تشکیل میدهند ۲ یا ۳ وزیر ترک به اندازه و نسبت ۵ تا ۱۰ درصد جمعیت انتخاب میکردند آیا خامنه ای که در هر اموری دخالت دارد از واکسن که یک مساله غیر سیاسی است تا تعیین وزیر که یک مساله بسیار مهم سیاسی و در حوزه نفوظ رهبری است، نمیتوانست به رییسی گوشزد کند که در انتخاب وزیران خود با رعایت عدالت به نسبت جمعیت کشور باید حداقل ۱۰ وزیر ترک انتخاب کند؟
این تحقیر و تبعیض علیه ترکها از اوایل انقلاب و جنگ بطور سیستماتیک بوده و از ترکها فقط در دوران جنگ برای کشتن و کشته شدن استقبال کردهاند و به قول محسن رضایی که در دوران جنگ گفته بود “لشگر عاشورا فقط برای روی مین رفتن خلق شده است!” تبعیض علیه ترکها آنقدر شدت دارد که تعداد ترکها در شورای نگهبان همواره صفر بوده است یعنی تعیین صلاحیت ترکها برای مجلس، کاندیدای ریاست جمهوری و دیگر پستهای مهم کشوری در انحصار فارسها بوده و ترکها اختیار و لیاقت# این را ندارند که نماینده خود را خودشان تعیین بکنند! به همین دلیل است که افراد شجاع و باسوادی مثل اکبراعلمی از تبریز رد صلاحیت میشود ولی کمال پیرموذن دستمالکش معروف به “اِششک کامال” و یا سید محمد رضا میر تاج الدینی دستمال کش رییسی به مجلس راه پیدا میکنند و دکتر مسعود پزشکیان رد صلاحیت میشود ولی رییسی با شش کلاس سواد رییس جمهور میشود چرا؟ رییسی هم بخاطر تشکر از شورای نگهبان هیچ ترکی را برای کابینه خود انتخاب نمیکند تازه آن هم از میان ترکهایی که ذوب ولایت فقیه هستند!
این نظام که دشمن قسم خورده ترکها میباشد اگر کسی برای احقاق حقوق خود و برای ترویج زبان مادری یا آزادی قره باغ مطلبی بنویسد برچسب پان ترک خورده و زندانی میشود اما کسانی که بر علیه ترکها شعار میدهند و برای ارمنستان کمک نظامی میفرستند تشویق هم میشوند این روند در تمامی مراکز و سازمانهای مهم تصمیم گیری بالاخص در جاهایی که بودجه و برنامههای سرنوشت ساز و ساختار پروژههای عظیم شکل میگیرد مانند مجمع تشخیص مصلحت نظام که باز جای ترکها در آنجا تقریبا خالی است برای سالیان سال در جریان بوده است و به همین دلیل است که استانهای فارس، اصفهان، خراسان، مازندران، سمنان و … با بلعیدن بودجه و ثروت کشور به قطب اقتصادی تبدیل شدهاند طلا و مس و نفت ایران از استانهای دیگر به این استانها سرازیر میشود و مردم این استانها از عالیترین امکانات رفاهی، آموزشی، اقتصادی و سیاسی برخوردار هستند ولی استانهای دیگر در فقر و بدبختی بسر میبرند بهترین و مجهزترین دانشگاه ها را استانهای فارس نشین دارا هستند اما آزربایجان و بلوچستان و دیگر استانهای غیرفارس هنوز از امکانات اولیه محروم میباشند و این چرخه معیوب و شوم فاشیستی و تبعییض آمیز همواره و روز بروز ادامه داشته و بدتر هم میشود.
امید است که روزی ترکان ذوب ولایت بیدار شده بدانند که این نظام فاشیستی فقط و فقط از آنها برای رسیدن به اهداف شوم خود استفاده میکند و آنها را به منزله قاطر فقط برای بارکشی استفاده میکند, قاطری که بار آن سلاح و مسیر آن بطرف جنگ و خونریزی و ریشه کن کردن فرهنگ و زبان و موجودیت ترکها میباشد.