از زمان اعلام تبریز بعنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی، چه همایش ها و سفرها و ریخت و پاش های تشریفاتی از بودجه بیت المال نشد که از هیچ کدام تنوری برای شهر اولین ها گرم نشد و فقط خارج نرفته ها مهری به پاسپورت خود زدند!
به گزارش آذربایجان خبرلری و به نقل از ائل پرس، دی ماه سال ۹۴ وزرای گردشگری کشورهای اسلامی در نهمین اجلاس خود در شهر نیامی کشور نیجر به اتفاق آرا شهر تبریز را بهعنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی در سال ۲۰۱۸ انتخاب کردند و از آن روز جهان شهر شدن تبریز بر سر زبان ها افتاد و شهر اولین ها در آستانه یک فرصت طلایی برای ارائه قابلیت های تاریخی و فرهنگی خود به گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفت.
ضعف در برنامه ریزی و اطلاع رسانی
تبریز یک و سال و اندی تا سال ۲۰۱۸ فاصله داشت تا زیرساختهای گردشگری خود را توسعه دهد تا رویای تبریز ۲۰۱۸ محقق یابد و همه آستین بالا زدند و رییس سازمان میراث فرهنگی نیز مهلت یک هفتهای به دستگاههای مختلف داد تا برنامههای خود با محوریت گردشگری را به دفتر کار او در تهران ارسال کنند.
اما بعد از گذشت ماه ها از اعلام رسمی این موضوع، تعداد کمی از شهروندان تبریز اطلاع داشتند که شهرشان برای سال ۲۰۱۸ باید میزبان گردشگران خارجی از کشورهای اسلامی باشد که حکایت از ضعف برنامه ریزی و اطلاع رسانی داشت.
این کم کاری ها تداوم یافت و اقدامات اولویت داری چون ساماندهی بازار بزرگ تبریز، تبلیغات محیطی مناسب، آماده سازی مطلوب اماکن تاریخی، نصب تابلوهای دو یا سه زبانه راهنمایی گردشگران در سطح شهر و… نیز انجام نشد و داد همه درآمد.
در ایام منتهی به سال ۲۰۱۸ حتی آماده سازی و یا احداث و اتمام هتلهای شهر تبریز نیز بصورت رضایت بخش انجام نشد و با بی برنامگی باید به استقبال این رویدا بین المللی می رفتیم.
عدم تخصیص بودجه دولتی، چالش ها و تناقض گویی ها
موضوع تخصیص بودجه دولتی به این رویداد نیز از جمله دیگر مسایل مهم و چالشی بود که همواره مورد بحث نمایندگان مجلس نیز بود و همواره با تناقض گویی هایی روبرو بود اما به اذعان صریح نمایندگان استان در مجلس، تحقق این مهم نیز میسر نشد.
با توجه به اهمیت این رویداد به عنوان یک فرصت خوب برای جهش بزرگ تبریز جهت کسب دستاوردهایی چون جذب سرمایه گذاری و قرار گرفتن در کانون توسعه و انتقال فرهنگ بومی و قص علی هذا بود که با سستی و ضعف های صورت گرفته، فرصت سوزی شد.
تعویق های متوالی در افتتاح رویداد و بن بست مدیریتی با استعفای الموسوی
ناگهان سال ۲۰۱۸ از راه رسید و مسئولین که چیزی در چنته نداشتند، برودت هوا را بهانه کرده و افتتاح رسمی رویداد تبریز ۲۰۱۸ را به فروردین سال ۹۷ با حضور رئیس جمهور موکول کردند و مدتی بعد این تاریخ به تعویق افتاده و سرانجام در اردیبهشت ماه الجاری با حضور حسن روحانی و با تاخیر ۴ ماهه، این رویداد افتتاح رسمی شد اما همچنان خبری از برنامه برای عرضه نبود تا اینکه استاندار آذربایجان شرقی تابستان امسال را زمان اصلی شروع برنامه ها اعلام کرد و به همین ترتیب، زمان از دست می رفت و از تبریز ۲۰۱۸ تنها یک نام به جای ماند.
موضوع دیگری که در این خیمه شب بازی های تبریز ۲۰۱۸ نباید از آن غافل شد، استعفای میرعلی اصغر الموسوی، نماینده تام الاختیار شهردار در ستاد تبریز ۲۰۱۸ بود که بعد از مدت کوتاه از حضور این مسئولیت تشریفاتی طی صدور بیانیهای از تصدیهای مربوط به رویداد ۲۰۱۸ کنارهگیری کرد وی در پیام خود علت اصلی این تصمیم را رسیدن به بنبست مدیریتی و اجرایی به سبب فقدان امکانات از نظر مادی و معنوی و عدم همراهی سیستمی و اداری برای نیل به اهداف، عنوان کرد که موید عدم وجود پشتوانه دولتی در تبریز ۲۰۱۸ بود.
ختم تبریز ۲۰۱۸
علی ایحال با وجود اینکه حدود ۵ ماه از سال ۲۰۱۸ میلادی باقی است؛ اما باید مرگ تبریز ۲۰۱۸ را اعلام کنیم و بعید است مسئولین بعد از فرصت سوزی ۷ ماهه، بتوانند کار درخور توجهی برای این رویداد جهانی انجام دهند.
آنچه که مهم بود و بدان توجه نشد این است که تبریز با عناوین قابل توجه مثل امن ترین و پاک ترین شهر، اولین پایتخت تشیع اسلام، شهر بدون گدا، خواهر خواندگی با چندین شهر معروف جهان، وجود نویسندگان و شعرای مشهور جهانی، شهر علامه ها و سرداران شهید و شهر شهدای محراب، آثار تاریخی و گردشگری متنوع، آب و هوای مطبوع و دلپذی و صنایع دستی می توانست زمینه ساز استقبال هرچه بیشتر گردشگران داخلی و خارجی باشد اما عدم شناسایی ظرفیت ها و شاید هم بی توجهی ها، باعث از دست رفتن زمان و ختم تبریز ۲۰۱۸ شد ولی نباید غافل شد که از زمان اعلام تبریز بعنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی، چه همایش ها و سفرها و ریخت و پاش های تشریفاتی از بودجه بیت المال نشد که از هیچ کدام تنوری برای شهر اولین ها گرم نشد و فقط خارج نرفته ها مهری به پاسپورت خود زدند!