به گزارش آذ تورک خبرلری به نقل از میکروفون نیوز (محا) جنگها را میتوان از نظر توازن قوا، مقیاس جغرافیایی، تاکتیک، نوع سلاح و … به انواع متفاوتی تقسیم کرد. در یک تقسیمبندی کلی، با توجه به ابزارهای به کار رفته و همچنین هدف اصلی، میتوان جنگها را به سه نوع تقسیم کرد: جنگهای سخت، جنگهای نیمهسخت و جنگهای نرم.
تا پایان جنگ دوم جهانی، جنگها به صورت سخت انجام میگرفت. یعنی دشمن با استفاده از ادوات نظامی سعی میکرد سرزمین رقیب را تصرف کند. شکست آلمان نازی در جنگ دوم بیفایده بودن این روش در عصر جدید را اثبات کرد و از آن زمان جنگهای نیمهسخت آغاز شد. بدینترتیب که دشمن سعی میکرد با تحریک مزدوران داخلی و تلاش برای تغییر حاکمان، به اهداف خود دست یابد. روسیهی کمونیستی و آمریکا دو نمونهی کشورهای موفق در این زمینه بودند که توانسته بودند کشورهای زیادی را به صورت اقماری تصرف کنند. شکست روسیه در کنترل کشورهای اقماری خود لزوم تغییر دکترین غالب جنگها از نیمهسخت به نرم را در پی داشت.
در جنگ نرم، تلاش میشود با استفادهی دقیق و طراحی شده از تبلیغات و دیگر اعمالی كه منظور اصلی آن تأثیرگذاری بر عقاید، احساسات، تمایلات و رفتار یک گروه (دشمن، بی طرف یا دوست) است، برای برآوردن مقاصد و اهداف خود پشتیبان فراهم نمود. به عبارت دیگر، بدون استفاده از ادوات نظامی، و فقط از طریق رسانهها، کتاب، جراید، اینترنت و … سعی میکنند افکار، باورها و ارزشهای جامعهی هدف را به نفع خود تغییر داده و به صورت دلخواه خود در آورند، و بدینترتیب، اراده و خواست خود را بدون استفاده از ابزار و وسایل نظامی بر جامعهی هدف تحمیل کنند.
پرفسور حمید مولانا در کتاب «اطلاعات عالمگیر و ارتباطات جهانی» (۱۹۸۶) قدرت نرم را به قدرت بر شکلدهی و تغییر ایدهها و ترجیحات طرف مقابل تعریف کرد. جوزف نای، نیز آن را به صورت توانایی شکلدهی ترجیحات دیگران تعریف نمود. وی قدرت سخت را به «قدرت برای اجبار» و قدرت نرم را به «قدرت برای جذب و اقناع» تعریف میکند.
اهمیت جنگ نرم در این است که مخفیانه و با هزینهای اندک صورت میگیرد، تأثیری گسترده، عمیق و طولانی، و قربانیانی مخرب دارد. گمان نكنیم جنگ، فقط جنگ نظامی و سخت است. درک اینكه ملت تورک در شرایط جنگ نرم قرار دارد، كمک میكند تا موقعیت خود را بهتر بشناسیم و وظیفهی خود را دقیقتر تعیین کنیم.
در جنگهای نرم، هر یک از افراد در خط مقدم جبهه هستند، بنابراین باید هر کدام از آنان، در حد توان، تجهیزات لازم برای مبارزه و مقابله با دشمن را داشته باشد. این مبارزهی نرم باید تا جایی ادامه یابد که توان مخالفان هویت تورکی به حداقل برسد به گونهای که نتوانند مانع به اقتدار رسیدن ملت تورک در ایران شوند.
از آنجا که هدف اصلی جنگ نرم علیه ملت تورک تغییر باورها و ارزشهای تورکی میباشد، بنابراین بهترین راه مبارزه با آن نیز ترویج و تقویت فرهنگ تورکی است. ما چارهای جز ترویج و تقویت ارزشهای تورکی در همهی سطوح و ساحتهای زندگی مردم تورک نداریم. لازم است نظام جامع رفتاری انسان تورک تدوین گردد و عملیاتی شود. همگی باید بر اساس مبانی فرهنگ تورک و به شیوهای کاربردی برای سطوح مختلف، تدوین گردد و محور تمام فعالیتهای ما قرار گیرد.
متأسفانه ما هنوز نتوانستهایم الگویی برای رفتار سیاسی ملت تورک مبتنی بر کسب اقتدار سیاسی ملت تورک طراحی کنیم و این یکی از بزرگترین ضعفهای علمی و در نتیجه عملی حرکت ملی است. به همین دلیل تورکچو به طراحی و ارائهی الگوی تورکی در مبارزهی سیاسی تأکید ویژه دارد و معتقد است تا چنین الگویی در برابر جبههی پانایرانیزم نداشته باشیم، از فعالیتهای پراکنده و بعضاً متعارض و خنثیکنندهی اثر یکدیگر کاری ساخته نیست.
ما تا زمانی که در چارچوب الگوها، تاریخ و سیاست پانایرانیزم حرکت کنیم به طور حتم همواره تابع آنان و زیردست آنان خواهیم بود. سرنوشت جنگی که میدان آن را دشمن طراحی کرده و به تمام زوایای آشکار و نهان آن آگاهی دارد خیلی روشن است. ما برای آنکه ابتکار عمل را در دست بگیریم باید به ملیگرایی تورکی خود (تورکچولوک) باز گردیم و آن را محور حرکت ملی خود قرار دهیم. در آن صورت با توجه به ظرفیتهای ملت تورک، از جمله نفوس نزدیک به ۵۰ میلیون تورک در ایران، پانایرانیزم چارهای جز پذیرش قواعد بازی ما نخواهد داشت. ما هرگز نباید تسلیم تاریخ و سیاست پانایرانیزم که مخالف فرهنگ، باورها و ارزشهای تورکی ماست بشویم.
از جمله راههای مقابله با جنگ نرم علیه ملت تورک عبارتند از:
۱. تهیهی طرح جامع ملیگرایی تورکی: خیل عظیم نوجوانان و جوانانی که بخش زیادی از اوقات فراغت خود را در فضاهای مجازی و حقیقی در کنار یکدیگر میگذرانند، ایجاب میکند به تربیت سیاسی آنان به صورت جدیتری پرداخته شود. اگر به منابع آموزشی آنان توجه نشود و حوزهی فکری نسل جوان ما صرفاً جولانگاه نظریههای گروههای رقیب گردد، باید هر زمانی انتظار انحراف ملیگرایی تورکی به تحرکات بیثمر را داشته باشیم.
حقیقت این است که باور و اعتقاد مقدمهی لازم برای عمل است. اگر کسی در باورهای خود نسبت به یک موضوع دچار تردید شود، پای او به میدان عمل باز نمیشود و اگر ما نتوانیم ملیگرایی خود را مبتنی بر منافع ملی خود مورد بازنگری جدی قرار دهیم، دیری نمیپاید که جامعهی حرکت ملی تورک از درون تهی خواهد شد.
۲. رفع آسیبها: یکی از مهمترین زمینههای جنگ نرم دشمنان ملت تورک، استفاده از نقاط ضعف و آسیبهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است. دشمنان با برجستهسازی این آسیبها و ارائهی نمونههای بهتر میکوشند مردم تورک را نسبت به هویت تورکی مأیوس نمایند. به همین دلیل لازم است همهی فعالین ملی به صورت مستمر و خستگیناپذیر در رفع مشکلات بکوشند.
۳. توجه ویژه به جوانان در دفاع نرم از ملت تورک: با توجه به اینکه مخاطب اصلی در جنگ نرم دشمنان علیه ملت تورک، کودکان و جوانان تورک هستند، لازم است به راهنماییهای لازم جهت خنثیسازی عملیات روانی پانایرانیزم و تقویت فرهنگ تورکی در این قشر توجه ویژه مبذول داشت.
۴. ترویج و تقویت فرهنگ کتابخوانی: فقدان فرهنگ مطالعه و کتابخوانی و تکیه بر فرهنگ شفاهی، هم سطح علمی و فرهنگی ملت تورک را سطحی و پایین نگه میدارد و هم زمینه را برای تأثیرگذاری عملیات نرم پانایرانیزم فراهم میکند. ما باید تا میتوانیم کتاب بخوانیم.
منبع: میکروفون نیوز