خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه گفت: ما معتقدیم که بحث در مورد کریدور زنگه‌زور و لاچین حل خواهد شد. در مورد روند مباحث صحبت می کنیم؟ باکو و آنکارا علاقه مند به افتتاح کریدور زنگه‌زور هستند، اما روند امتناع ایروان از این کار به میز بروکسل رسیده است. توافقی که در اروپا به دست آمد، اصل «کریدور» را در زنگه‌زور به عقب راند و طرفین بر سر ساخت راه آهن و بزرگراه به توافق رسیدند. اگرچه این توافق هنوز در عمل جواب می دهد یا خیر، اما شرایط فعلی ما را وادار می کند تا در مورد کریدورها تجدید نظر کنیم:
– علیئو در بروکسل منطق کریدور به کریدور را مطرح کرد و با بیان اینکه اگر در زنگه‌زور کریدوری نباشد در لاچین هم نخواهد بود، تصریح کرد: این حرکت مسکو را در دوراهی قرار می دهد که نمی خواهد کنترل لاچین را از دست بدهد.
– آندری رودنکو معاون وزیر امور خارجه روسیه اعلام کرد که بسته واحدی از اسناد در مورد گشایش ارتباطات بازنگری شده است: این بدان معنی است که بند ۹ بیانیه ۱۰ نوامبر و توافقنامه ۱۱ ژانویه در حال تجدید نظر هستند و احتمالاً با توافق بروکسل هماهنگ می شوند.
– مسکو تلاش خواهد کرد تا با در نظر گرفتن خواسته های موجود طرفین، حضور خود را در هر دو کریدور به نوعی حفظ کند. با این حال، رد منطق «کریدور» در زنگه‌زور توسط ایروان، باکو را مجبور می‌کند تا در مورد کریدور لاچین امتیازاتی به طرفین بدهد: گزینه‌هایی برای هر دو طرف وجود دارد که باید بر آن پافشاری کنند.
-اظهارات رودنکو دستیار وزیر امور خارجه روسیه نشان می دهد که مسکو با حفظ نفوذ خود در تلاش برای یافتن مخرج مشترک است و اظهارات آکار نشان می دهد که ترکیه نیز در این روند مشارکت فعال دارد. اول اینکه باکو و آنکارا می خواهند جاده زنگه‌زور با منطق «کریدور» باز شود، اکنون توپ در مسکو است و اگر روس ها نتوانند ایروان را متقاعد کنند، شرط اصلی ایجاد پستی در کریدور لاچین است. ثانیاً، اگر روسیه با ایجاد این پست مخالفت کند، حضور نظامیان تورک در کریدور لاچین، حداقل با افسران، مشروط به میز است: تمایل آنکارا برای فعال کردن مرکز نظارت، به ویژه افسران تورک، نیز این احتمال را افزایش می دهد. ممکن است این دو جهت در بحث ها مبنای باکو و مسکو باشد. و چشم انداز اشتراک کنترل کریدور لاچین، حداقل بین روسیه و ترکیه وجود دارد.