بخواهیم و یا نخواهیم حقیقت اینست که “فارس های اگوسانترالیسم بر علیه دیگر ائتنیک ها در ایران جنگ سایبری را آغاز کرده اند فرقی نمی کند رسانه های جمعی پوزوسیون در تهران باشد و یا اپوزوسیون در خارج از ایران،
از جام جم گرفته تا من و تو در یک سنگر قرار گرفته اند و جهت خفه کردن صدای عدالتخواهی ائتنیک های ساکن در ایران که با #منوفارسی اعلام موجودیت کرده اند، بسیج شده اند و با راه اندازی هشتگ های پارالل سعی در سایه نگه داشتن #منوفارسی هستند.
روزنامه جام جم و یا شبکه من و تو هماهنگ عمل می کنند. شاه و شیخ یکی شده و بر علیه ائتنیک ها در ایران همقسم شده اند.
چه باید کرد؟
حقیقت اینست تجربه سال های اخیر نشان داده است ملتی که در فضای مجازی حضور خلاقانه و آگاهانه دارد در فضای حقیقی هم میدان را به نفع خود تمام می کند.
هفته ها قبل حرکت ملی آذربایجان از لزوم شکل گیری گروه های مختلف سایبری سخن گفته و خبر داده بود.
حال که با ابتکار خانم سئویل سلیمانی و همرزمانشان فشنگ “منوفارسی” در حال باریدن بر سنگر فاشیست هاست.
ما چرا تفنگ خود را برنداریم؟!(منظور از تفنگ پیج های مختلف مجازی است که باید با فشنگ منوفارسی پر شود)
الان بصورت محسوس این جنگ سایبری شده شده است.
در آن طرف این کارزار حکومت شیخ با امکانات بیشمار رسانه ای و اپوزوسیون شاه هم با رسانه های قابل توجه قرار دارند.
در طرف دیگر این کارزار رسانه ای ملل مختلف از تورک ها گرفته تا عرب ها،لرها،کوردها،بلوچ ها، مازنی ها،قشقایی ها،ترکمن ها،گیل ها،خراسانیان و…سنگر بندی کرده اند.
شمارش معکوس تا روز جهانی زبان مادری آغاز شده است.
این همان فرماندهی تومروس آنا در مقابل یاغیگری کوروش می باشد.
اگر متحد باشیم سر این کوروش نژادپرست را مجددا در تشت خونین قرار خواهد گرفت.
هشتگ #منوفارسی حکم فشنگ را دارد هرچقدر بیشتر تولید شود دشمن حالت تدافعی بخود خواهد گرفت.
مطمئن هستم با اتحاد مثال زدنی، ائتنیک ها پیروز این کارزار سایبری خواهند بود.
حسن کریمزاده صاحب دیوان
