تغییرات اسامی دهات و اماکن در آذربایجان و سایر جاهای ایران، آنچنان افراطی و غیرعلمی و مغرضانه بوده که بازشناسی آنها و بخصوص پیوند تاریخی اسامی بامسمّی جدید با اسامی واقعی و تاریخی قبلی، بسیار مشکل و در مواردی بدون شناخت قبلی و بومی از آن واژه ها، غیرممکن می نماید. در آذربایجان از جمله در منطقه استان اردبیل، بخصوص در مناطقی که معدودی افراد غیر ترک زندگی می کنند، سُکان راهبردی آن مناطق خواهی نخواهی به دست برخی از اینها سپرده شده و با هدایت و راهنمایی از ما بهتران، برای مردمان منطقه که اکثریت حداقل 98 درصد را تشکیل می دهند سیاست های فرهنگی و تاریخی را رقم می زنند.
در مواردی در منطقه شهرستان نمین و شهرستان خلخال و کیوی نمود بارزی دارد. از نوشته های کتاب های تاریخی ـ فرهنگی این مناطق توسط افرادی خوش نشین، که با الهام از کتابهای تاریخی ـ فرهنگی تعیین شده و سیاستگذاری شده نشأت می گیرد، چنین برمی آید که روند تنظیم شده و تربیت شده ای را حتی از بُعد فکری ـ عقیدتی آن بخصوص در برخی قسمت های شهرستان نمین می پیمایند و حمایت می شوند که در مقایسه با چند دهه قبل، چه در جنوب استان و چه در شرق استان، پروسه برتری طلبی را می پیمایند. نمونه هایی از این اقدامات که سابقه 90 ساله از زمان به قدرت رسیدن رژیم انگلیسی ـ آمریکایی پهلوی پدر و پسر را دارد در تغییر اسامی دهات و اماکن، حالت آشکارا ضد هویتی تاریخی ـ فرهنگی ـ اخلاقی و انسانی دارد.
در زیر یکی از این موارد را در توضیح روستای «سَک اُووا/ داش یوردی» که به «سنگ آباد» تغییر یافته از لحاظ تاریخی و ریشه شناسی بیان می کنیم:
سنگ آباد Səng-abad: (سَک اُووا/ داش یوردی) ده جزء دهستان سَنجَبَد غربی، بخش مرکزی شهرستان کیوی(کوثر)، استان اردبیل
بنابر فرهنگ جغرافیایی ایران در 10کیلومتری شمال غربی کیوی و در 1کیلومتری جاده قدیم اردبیل ـ هروآباد(خلخال) واقع شده است.
کوهستانی، گرمسیر، سکنه¬ی آن در سال 1330 در حدود 644 نفر بوده است، اهالی آن شیعه و زبانشان ترکی است.
آب از خاتون بولاغ تأمین می¬شود، محصول غلّات و حبوبات، شغل زراعت و گله¬داری و دامپروری، صنایع دستی فرش بافی است. بر اساس سرشماری سال 1385 جمعیت این روستا 1378 نفر با 216 خانوار بوده است.
در تابستان پرورش گوجه فرنگی در این روستا بسیار رواج دارد بطوریکه گوجه سک اووا در منطقه معروف می باشد. این روستا بزرگترین و یکی از ثروتمندترین روستاهای شهرستان کیوی(کوثر) می باشد و یکی از ده روستای بزرگ استان اردبیل است.
این ده دارای مزارع در خاتون بولاغ می¬باشد و قسمی از اهالی کلوکجانلو در آنجا سکنی دارند.
این ده به سَنجَبَد(سَک اُووا) معروف است. سَکَ و سکا و یا ساکا از طوایف ترک باستانی که به صورت ساققا هم آمده اسم قوم معروفی است که در جنگاوری و قدمت تاریخی مشهور می¬باشد. اووا نیز به معنی و مفهوم اوبا و قصبه و سرزمین و ولایت است. پس سَکَ اُووا که به اشتباه به صورت سنگ¬آباد نوشته می¬شود به معنای سرزمین و قصبه¬ی سکاها است. از لحاظ منطقی هم سنگ¬آباد اسم با مسمّایی می¬باشد و سندیت تاریخی و هویتی مناسبی برای روستای مذکور ندارد. در زمانهای قدیم این منطقه به اسم «داش یوردی» معروف و مشهور بوده و سال بنیاد این روستا و آبادی آن در زمان صفویه توسط طایفه قدرتمند و حامی شاه اسماعیل ختایی یعنی شاملوها ساخته شده است و تاریخ بنیاد آن به سالهای 1502ـ 1500 برمی گردد.
در اواخر حکومت آغ قویونلوها، ایل های قیزیل باش از آناطولی و شرق سواحل مدیترانه و جاهای دیگر برای حمایت از شاه اسماعیل ختایی و برپایی حکومت وارد آذربایجان شدند که بسیاری از آنها در مناطق مختلف آذربایجان مستقر شدند که یکی از آنها منطقه (داش یورد) بود که احتمالاً از محلات استقرار ساکاهای باستانی هم بوده که سک اووا از نشانه های آن است. آثار زیادی از زره و تسلیحات جنگی قیزیل باشها در این منطقه پیدا شده است. احتمالاً برخی از آنها بسیار قدیمی هم هستند.
