دولت رئیسی ضد تورکترین دولت جمهوری اسلامی ایران
تلاش برای حذف تورکها از صحنه سیاسی ایران در طول ۴۳ سال عمر جمهوری اسلامی پای ثابت سیاست‌های نظام بوده است.
تورک ها با جمعیت۴۰درصدی، حدودا نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند، اما همانگونه که تورک ها از مراکز حساس و تاثیرگذار کشور از جمله شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام حذف شده‌اند، از کابینه دولت هم کنار گذاشته شده‌اند.
دولت های بعد از انقلاب اسلامی سیاست مرکز گرایی و فارس گرایی قبل ازخود، یعنی همان خط و مشی فاشیستی دوران پهلوی را از ابتدای امر به صورت کاملا محسوس در همه زمینه ها دنبال کرده و نمونه بارز آنرا در ویترین کابینه‌های دولت براحتی می توان دید .
سهم ناچیز تورک ها در کابینه دولت‌های جمهوری اسلامی، صدمات جبران ناپذیری به مناطق تورک نشین وارد کرده و بخش عظیمی از بودجه و امکانات توسط وزیران فارس به مناطق فارس نشین و مرکزی کشور روانه شده است.
براساس تجارب گذشته در تاریخ جمهوری اسلامی، با دست به دست شدن دولت در ایران و با رفتن روحانی و آمدن رئیسی وضعیت ملت تورک در جغرافیای ایران بسیار بدتر هم خواهد شد.
رئیسی هنوز نیامده با انتخاب آرمان سیمیتکو نوه تروریست معروف کرد به عنوان مسئول ستاد انتخاباتی‌اش در آذربایجان غربی و جریحه‌دار کردن احساسات تورکها، طرز نگرش خود به آذربایجان و ملت تورک را آشکار کرد.
همچنین ایشان به محض تصدی ریاست جمهوری، با انتخاب و معرفی وزرای اکثرا فارس که در میان آنها تنها یک وزیر تورک از آذربایجان دیده می‌شود به وضوح ادامه روند تبعیض، نژادپرستی و تورک ستیزی را کلید زد.
با این شرایط در طی ۴ سال آتی ریاست‌جمهوری رئیسی نه تنها هیچ آینده روشنی برای تورکها متصور نیست، بلکه تورکها و مناطق تورک نشین هر روز محروم‌تر از قبل شده و با فقر، بیکاری و مهاجرت دست و پنجه نرم خواهند کرد.
