رئیسی، انتصاب مشترک شرکای جمهوری اسلامی
✍علی شاهی
رئیسی انتصاب مشترک شرکای جمهوری اسلامی از جمله خامنهای، سپاه و دیگر سران قدرتمند نظام میباشد. انتخاب رئیسی در راستای خواست و حفظ جایگاه سیاسی و اجتماعی شرکا بوده و در این انتخاب به اقتصاد کشور، شرایط اجتماعی و مشکلاتی که مردم با آن دست به گریبان میباشند، توجهی نشده است و این امر نشانگر آن است که وضعیت مردم برای سران نظام اهمیتی نداشته و تنها به فکر جایگاه خود میباشند.
انتخاب رئیسی باعث خواهد شد آزادی های اجتماعی محدود شده، محدودتر خواهد شد و به جرات میتوان گفت با ادامه ریاست رئیسی چهره دیکتاتورانه نظام عریانتر خود را نشان خواهد داد. مخالفان موجود در بدنه نظام دست خوش غربالگری شده و برای حفظ نظام به حذف منتقدان و مخالفان خودی هم دست خواهند زد.
با توجه به سوابق و شواهد و قرائن موجود سیاست خارجی با وجود رئیسی حالت تدافعی و انزوا در پیش خواهد داشت و ممکن است این روند به بروز جنگ و یا درگیری محدود منجر گردد.
در بحث ائتینیکها و تاثرات ناشی از ریاست جمهوری رئیسی بر شرایط ملتهای محدوده جغرافیای ایران میتوان گفت با توجه به ترکیب کابینه و همچنین اقدامات انجام گرفته در این مدت کم از جانب رئیسی، باز هم مثل سابق در ایران باد فقط بر پرچم قوم فارس خواهد وزید و دیگر ملتها با همان تبعیضات و بیتوجهی و بیتفاوتیهای دردناک دست به گریبان خواهند بود. هم اکنون بحران آب و تشنگی و فریاد دادخواهی ملت عرب خوزستان با گلوله و زندان و سرکوب شدید جواب داده میشود در بلوچستان بحران کرونا و کمبود دارو و مراکز درمانی و وضعیت نامناسب بهداشتی با بیتفاوتی و بیتوجهی مسئولان حکومت روبرو میباشد در مورد آزربایجان و ملت ترک سیاست ترک ستیزی و تضعیف ملت ترک شتاب و شدت بیشتری گرفته است و رئیسی در همین آغازین روزهای ریاستاش با توجه به رفتار و عملکردی که داشته نشان داده یک ترکستیز تمام عیار خواهد بود.
درچندین سال گذشته جمهوری اسلامی دو اصل مذهب تشیع و ایرانشهری پان فارسی را تواما تقویت کرده و در مقابل به تضعیف و سرکوب سایر ملیتهای ایران از جمله ترک و عرب و بلوچ پرداخته است به نظر در دوره ریاست رئیسی این روند شدت بیشتر به خود گرفته و آشکارتر و عریانتر خواهد شد و همین امر باعث بروز اختلافات و اعتراضات از طرفی و مقابله و سرکوب از جانب حکومت خواهد شد.
میتوان پیشبینی کرد سالهای پیشرو ایران روی آرامش به خود نخواهد دید از طرفی روزبروز وضعیت معیشتی مردم سخت و سختر خواهد شد و رئیسی با توجه به نبود سواد و تخصص کافی و همچنین تیپ شخصیتی قادر نخواهد بود اقتصاد بیمار ایران را برای مدتی هر چند کوتاه هم مداوا کند.
به نظر رئیسی در پایان دوره ریاست جمهوری کشور را با اقتصادی متلاشی و در سیاست، منزوی در خارج و در داخل توام با اعتراضات خیابانی، گرانی و تورم افسار گسسته، بیکاری، فساد و ناامنی و در کل در آستانه انفجار اجتماعی تحویل خواهد داد تا حکومت نظامی تنها راه پیش رو باشد.
