سرنوشت کودکان و زنان اوکراین در معرض تهدیداست

هشدار سازمان «زنان برای اوکراین» و سایر سازمان‏های بین‏المللی درخصوص بهره‌کِشی جنسی از کودکان و زنان به دنبال جریان کوچ اجباری آنها

علاوه بر ابعاد آشکار حمله‏‌ی نظامی که روسیه از فوریه‏‌ی 2022 به اوکراین آغاز کرده، این هجوم و اشغال، پیامدهای نامطلوب و نهان دیگری هم دارد که سال‏ها بعد خودنمایی خواهند کرد. یکی از این پیامدها کوچ اجباری جمع کثیری از اهالی کشور و نیز آواره شدن عده‏‌ی زیادی از شهروندان به منظور گریز از عواقب ناگوار ماندن در مناطق جنگی است که مجبور به ترک خانه و کاشانه‌ی خود می‏شوند. همچنین باید به بار سنگین روانی‏ ای اشاره نمود که بر دوش نحیف نسلی می‏نشیند  که، اگر نبود جنگی ناخواسته، در زادگاه خود در صلح و ثبات در حال رشد و بالیدن بودند و نیز ابعاد دیگری که خارج از حوصله‏‌ی این مقال است. بر اساس اطلاعات گردآوری شده و مشاهدات انجام یافته توسط سازمان‏های بین‏‌المللی مدافع حقوق زنان و کودکان و آن دسته از سازمان‏ها که علیه بهره‌‎برداری جسمی و جنسی از زنان و کودکان مبارزه می‏کنند، مردم اوکراین، که در نواحی اشغالی ارتش روسیه ساکن بوده‏اند، به صورت انبوه و بالاجبار به خاک روسیه کوچانده می‏شوند. آنچه پیداست، این است که در این کشورِ همسایه، آینده‏ای خوب و زندگی‏ِ راحت در انتظار آنها نیست.

بر اساس اطلاعات واصله، غیر نظامیان ساکن در نواحی اشغال شده از خاک اوکراین، با استفاده از قطارهای ویژه، به صورت اجباری به اعماق خاک روسیه و به نواحی دور دست این کشور پهناور کوچانده می‏شوند. مردم اخراج شده از خانه و کاشانه‏‌ی خود در اوکراین به معنای واقعی کلمه به نواحی مختلف فدراسیون روسیه کوچانده می‏شوند. این بدان معناست که شهروندان یک کشور، علی رغم میل و اراده‏ی خود، به اعماق 9000 کیلومتری کشور متجاوز کوچانده می‏شوند. بررسی‏ها نشان می‏دهد مردمی که در پی تجاوز روسیه به داخل اراضی اوکراین، که از سوی سازمان ملل به عنوان خاک این کشور شناخته شده ولی اخیراً روسیه آنها را با وضع قوانین داخلی به خاک خود ضمیمه نموده است، درست مانند اسرای جنگی و با استفاده از کامیون‏های باری، نخست از اراضی تحت اشغال به شهرهای مرزی فدراسیون روسیه و سپس از آنجا با استفاده از قطار از تاگانروگ به خاباروسک کوچانده شده‏اند. به استناد اطلاعات دریافتی از کسانی که از کشور خود (اوکراین) اخراج شده‌‏اند و نیز بر اساس گزارش‏های مراجع بین‏‌المللی، کسانی که برای بار نخست به تاگانروگ منتقل شده‏ بودند، ابتدا به مراکز اسکان موقت ترانزیت اسکان داده شده و سپس در اردوگاه‏های مجزایی که برای کودکان و بزرگسالان کوچانده شده از اوکراین در خاک روسیه در نظر گرفته شده بوده اسکان داده شدند. پس از طی مراحل مشخصی، دست آخر، خانواده‌های اوکراینی از هم پاشیده و فرزندان از والدین خود جدا می‏افتند. هدف اصلی این اقدام، که در تضاد کامل با تمامی اصول حقوق بشر هست، این است که راه برای انتقال سرپرستی فرزندان اوکراینی به خانواده‏‌های روسی فراهم شود.

ولی، تا رسیدن به این مرحله، فرزندان خانواده‌‏های اوکراینی با تهدیدهای جدی رو به رو هستند. تا انتقال آوارگان به نواحی دیگر در اعماق خاک فدراسیون روسیه، آنها با تهدیدهایی هم چون عدم وجود شرایط زندگی مناسب، وجود رطوبت و کَپک در قطارها، عدم وجود لوازم بهداشتی و آب آشامیدنی سالم و شرایط بهداشتی کافی رو به رو هستند. در نتیجه، بیماریها و عفونت‏های زیادی در بزرگسالان و کودکان پدید می‏آید.

تلخ ترین جهت این کوچ اجباری آنجا خودنمایی می‏کند که مشاهده گردیده در پایان این مسیر دشوار در میان کودکانی که قربانی کوچ اجباری شده‏اند بیماری نقص ایمنی انسان (ایدز) و ویروس اچ. آی. وی. شیوع زیادی پیدا کرده است. زیرا کودکان اوکراینی، تا رسیدن به نقطه‏‌ی اسکان مورد نظر  یا در اصل اسارتگاه، به وفور مورد تعرض جنسی قرار می‏گیرند. تنها دست اندرکاران نقل و انتقال این کودکان بانی این وضعیت نیستند، بلکه کسانی که در جداسازی آنها دخیلند نیز سهم به سزایی در ارتکاب این جنایت دارند.

این حقیقت تلخ تنها زمانی خودنمایی می‏کند که در فرایند پذیرش این کودکان از سوی خانواده‏‌های روسی به فرزندخواندگی، پاره‌‏ای معاینات پزشکی برای اطمینان از عدم وجود بیماری‏های پوستی و مقاربتی در آنها انجام می‏گیرد. هنگام انجام آزمایش‏های پزشکی وجود ویروس اچ. آی. وی. در این کودکان آشکار شده و از داروی «نویراپین» به وفور استفاده می‏گردد. از حجم داروی «نویراپین»، که به محل اردوگاه‏های کوچ اجباری و محل اسکان این کودکان اوکراینی ارسال می‏شود، می‏توان به میزان تعرض جنسی و شیوع این بیماری در میان کودکان اوکراینی پی برد. از این که بگذریم، شرایط زندگی در اردوگاه کودکان اسیر اوکراینی در خاک فدراسیون روسیه هم چندان مناسب نیست. به گونه‏‌ای که تنها وضعیت کسانی که از سوی خانواده‏‌های روسی به فرزندی پذیرفته شده‏‌اند اندکی در مقایسه با بقیه بهتر است. در کل شرایط بهداشت و سلامت این کودکان بسیار دشوار و تعداد کودکان نگهداری شده در این اردوگاه‏ها به مراتب بیشتر از ظرفیت این اماکن است.

بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی «سازمان‏های دفاع از حقوق انسان» غربی، این اماکنِ اسکان در اصل اردوگاه‏های اسرا هستند. این سازمان‏ها، به منظور حفظ جان اشخاصی که این اطلاعات را از داخل روسیه به بیرون درز داده‏‌اند، هویت آنها را مخفی نگه می‏دارند.

از این گذشته، تعداد زیادی از فعالان حقوق بشر و فمنیست‏های اوکراینی نیز از اعمال خلاف کنوانسیون‏های بین‏‌المللی روسیه آگاهند. بر اساس اطلاعات منتشره از سوی سازمان فمینیستی «کارگاه فمینیست (Feminist Workshop)، که از سال 2014 فعالیت دارد و محل استقرار آن استان لِوُو اوکراین است، اردوگاه‏های اسرای ایجاد شده توسط روسیه با اردوگاه‏های اسرای ایجاد شده توسط آلمان نازی در جنگ جهانی دوم مقایسه می‏شود و اردوگاه‏های روسیه‏‌ی پوتین «کنسلاگر»های قرن بیست و یکم نامیده شده است. در عین حال، بر اساس اطلاعات منتشره از سوی این سازمان‏ها (این اطلاعات از طریق پیوند زیر در دسترسند: https://www. youtube.com/watch?v=4aw5AVrl5ng).

فرایند اشغال اوکراین، که با حمله‏ی روسیه به خاک این کشور آغاز گردید، شباهت‏های زیادی با جنگ آلمان نازی علیه دنیا دارد؛ به ویژه شباهت زیاد علامت «Z» استفاده شده توسط نیروهای روسی با «صلیب شکسته»ی نازی‏ها توجه همه را به خود جلب کرده است.

همان گونه که در بالا ذکر گردید، سازمان‏های بشردوستانه غرب و سازمان‏های فمینیستی بین‏المللی با جدیت به دنبال امکان شناسایی این اعمال روسیه به عنوان جرایم جنگی هستند. برای نمونه می‏توان به اقدامات جان کاترین مینیکس (June Kathryn Minix) شهروند امریکایی و مؤسسه‏‌ی تحت اداره‏‌ی وی اشاره نمود. جی. کی. مینیکس در کنفرانس‏ها، نشست‏ها و فوروم‏های بین‏‌المللی موضوعات فوق را مطرح کرده و از سازمان‏های دیگری که علاقمند به مسائلی هم چون تعرض و تجاوز به زنان و کودکان اوکراینی هستند دعوت به همکاری می‏نماید.

لازم به یادآوری است که سازمان تحت مدیریت جی. کی. مینیکس، «زنان برای اوکراین (Women for Ukraine)»، از مدت‏ها پیش مسائلی هم چون تجاوز به حقوق زنان و کودکان طی حمله‏‌ی نظامی روسیه به اوکراین را مطرح نموده مشغول جمع آوری کمک‏های نقدی برای اوکراینی‏ها است.

خاطر نشان می‏گردد «زنان برای اوکراین» یک سازمان غیر دولتی است و رسالت اصلی آن اطلاع رسانی در خصوص وضعیت زنان در مناطق جنگی تحت اشغال روسها در اوکراین با استفاده از گردهم‏ایی‏‌ها و مراسم بین‏‌المللی است. در حال حاضر سازمان «زنان برای اوکراین» و یکی از مؤسسان آن جی. کی. مینکس کارزاری به راه انداخته تا توجه جهانیان را به وضعیت زنان و کودکان اوکراینی به اسارت گرفته شده توسط روسیه و وضعیت آنها در اردوگاه‏های اسرا و نیز وضعیت کودکانی که به اجبار به فرزند خواندگی خانواده‏‌های روسی داده می‏شوند، جلب نماید. این  کارزار با هشتگ UAChildrenCamps# در حال پی‏گیری است. این پلاتفورم به عنوان منبع اصلی اطلاعات مربوط به کودکانی است که در قالب کوچ اجباری از خانه و کاشانه‏‌ی خود به خاک روسیه کوچانده شده است و می‏کوشد اسناد و مدارک لازم را برای اثبات جرایم جنگی و نسل کشی مرتبط با این جنگ را گردآوردی نماید.

سازمان «زنان برای اوکراین» وعده داده که کارزارها و تدابیر زیاد بیشتری را در خصوص وضعیت زنان و کودکانی که به اجبار از اوکراین به روسیه کوچانده شده‏اند شروع خواهد نمود که شامل انتشار اطلاعات مرتبط با این موضوع، تعیین نقاطی که اردوگاه‏های تفکیک واقع است، افزوده شدن این موضوع به گزارش‏های رسمی که در خصوص وضعیت اوکراین منتشر می‏گردد، ارائه‏‌ی اطلاعات به سازمان ملل و ایجاد زمینه‏‌ی لازم از طریق نماینده‌‏ی دایمی ایالات متحده امریکا در سازمان ملل لیندا توماس-گرینفیلد برای سخنرانی نماینده‌‏ی «زنان برای اوکراین» در اجلاس شورای امنیت سازمان ملل است. هدف اصلی این سازمان از این قِسم اقدامات جلوگیری از این اعمال و ایجاد یک اجماع جهانی برای مقابله با کوچ اجباری زنان و کودکان اوکراین است.

آن چه پیدا است، کارزار مبارزه‏‌ی فعالی که جی. کی. مینیکس و سازمان تحت اداره‏‌ی وی و سازمان‏های همکار او در خصوص کودکان و زنانی که از اوکراین کوچ اجباری شده و در روسیه در اردوگاه‏های اسرا نگهداری می‏شوند و نیز تعرض جنسی به آنها شروع کرده است و اطلاعات گردآوری شده توسط آنها گواه ارتکاب جرایم جنگی توسط روسیه است. تمامی این اطلاعات گواه آن است که سرنوشت کودکانی که توسط روسیه بالاجبار کوچانده شده و به داخل سرزمین روسیه برده شده‏‌اند در معرض خطر جدی است.

نویسنده: اِلِنا زامبِللی – Elena Zambelli

ترجمه‌ و تدوین: تورک مقاله‌لَری