صحرای اورمیه و ماه محرم
چند سال قبل با تداعی قهرمانان جنگ اول قاراباغ با شهدای عاشورا مقالاتی نوشته و انتشار دادم که شاید بهترین ok عمرم را در آن زمان از شهروندان دریافت نمودم. همچمین شش ماه قبل کلیپی بر روی تصاویر غم انگیز دریاچه اورمیه کار کرده بودم که در آن با تداعی صحرای کربلا با مداحی یکی از هنرمندان کشور آذربایجان در پیج خود انتشار داده بودم.
امشب شهروندانی با آستوری مجدد همان کلیپ از من خواستند با تلفیق صحرای کربلا و صحرای شوره زار اورمیه مقاله ای بنویسم تا ماه محرم امسال مصیبت دریاچه اورمیه بخاطر قطع آب توسط یزیدیان زمان در مساجد و در هیات های عزاداری مطرح گردد.
دوستان،مخاطبان و شهروندان عزیز اگر مسئولان فعلی ایران در قطع آب و خشکاندن دریاچه اورمیه را با شمرها،عمربن سعدها و یزیدیان عصر کربلا مقایسه بکنیم بسیار بجا و بامسمی خواهد بود.
مصیبت دریاچه اورمیه و ماه محرم پیشرو ما را در “بهنگام تاریخی” خاص قرار داده است که اگر بتوانیم مصائب دریاچه اورمیه را در کنار دانشگاه ها،محافل روشنفکری و نویسندگان به تریبون مساجد انتقال و این پتانسیل را کشف بکنیم نقطه عطف تاریخی خلق و تاریخ قهرمانی نوشته خواهد شد.
اول مثالی روشن برای “بهنگام تاریخی” داشته باشیم تا اهمیت ماه محرم امسال و ماهیت کربلای اورمیه را متوجه بشویم:
1_در سال 1914 ولیعهد اتریش مورد سوقصد با اسلحه قرار گرفت و جان باخت، متعاقبا بزرگترین جنگ تاریخ بشری یعنی جنگ جهانی اول آغاز شد، قتل یک ولیعهد علت اساسی این آغاز بزرگ نبود بلکه تضاد منافع قدرت های آن روز جهانی به دنبال جرقه ای بود تا تقابل صورت بگیرد و قتل ولیعهد این “بهنگام تاریخی” را سبب و رقم زد.
2_همچنین صدها انسان روزانه خودکشی می کنند اما هیچکدام آغازگر بهار عربی نمی شود و این بهار هم با سوزاندن یک دستفروش رقم خورد و علت اساسی بهار عربی نه خودکشی، بلکه تلنبار ظلم های بیشمار اقتصادی بود که به دنبال یک “بهنگام تاریخی” بود و با یک انتحار تحول بزرگ شروع گشت.
3_بنظرم ماه محرم امسال می تواند تبدیل به “بهنگام تاریخی” احیای دریاچه اورمیه شود که طی دو دهه اخیر این دریاچه گرفتار یزیدیان زمان شده است. مطلق دریاچه اورمیه امروز همان شرایط کربلای دیروز را دارد. هیات های عزاداری در کنار “یا ابوالفضل” باید به منبع اعتراضات دریاچه اورمیه هم مبدل گردد.
دیروز آب فرات را بر روی امام حسین، امروز هم آب رودخانه ها را بر روی دریاچه اورمیه بسته اند و مستند “بچه های دریاچه” همان علی اصغرهای معاصر هستند که گرفتار تیر و کمان حرمله های حاکمیت شده اند و می شوند.
عزاداری و گریه برای بچه های دریاچه اورمیه به مثابه دفاع از علی اصغر در کربلاست.
آنانیکه نمی خواهند پی به این جنایت ببرند و با تلفیق صحرای اورمیه برای صحرای کربلا عزاداری بکنند شک نداشته باشیم اگر در سال 61 هجری و در عصر کربلا حاضر بودند مطلق در صف یزید جای می گرفتند و بر امام حسین شمشیر می کشیدند.