پیام‌های مناظره؛ غنی نژاد – علیزاده!
مناظره از هر دو سو عالمانه آغاز شد. از غنی نژاد پیشاپیش انتظار می رفت ولی علیزاده هم کوشید تا کارشناسانه سخن بگوید. اما هر چه جلوتر رفتیم مشخص شد که علیزاده بی تاب بازگشت به تنظیمات کارخانه‌ی «اتهام زنی» است و بالاخره در نیمه دوم مناظره همان علیزاده‌ای شد که بدان اشتهار داشت؛ حراف، هیجانی، شعار زده و ایدئولوژیک! این نشان می دهد که زندگی در غرب به دلیل تنگناهای هویتی می تواند به جزمیت گرایی دامن زده و افراد را در مواضع ایدئولوژیک شان متصلب تر سازد.
دیدن مناظره های علیزاده از این نظر آموزنده است که او یک «جوان انقلابی تراز» محسوب می شود. همان‌ها که در کمند باورهای غرب ستیزانه خود اسیر، و به شدت در توهم دانایی غوطه ورند. برای حل و فصل مشکلات پیچیده نسخه‌های ساده و آماده در دست دارند و همچنان با ادبیات جنگ سرد سخن می گویند. سودای رهبری جهان داشته و نابرده رنج، به دنبال گنج پیشرفت در رقابت‌های جهانی هستند. چهره هایی که مشاوران یا مجریان دولت سیزدهم نیز هستند.
مناظره همچنین نشان داد که، رادیکال‌های انقلابی تنها در یک فضای گلخانه ای همراه با خطابه‌های یک طرفه و گریز از مناظره می توانند نقشی قهرمانانه را برای هواداران خود ایفا نمایند. دلیل اصلی مخالفت این مجموعه با آزادی رسانه‌ها در کشور هم، به دلیل عوارض ناشی از شکست در عرصه گفت و گوهای استدلالی و ریزش ناگزیر نیروهای جوان این جریان است. به عبارت دیگر آزادی رسانه‌ها موثرترین پادزهر برای خنثی کردن ماجراجویی های رادیکال‌های حکومتی تلقی می شود.
این مناظره پاشنه آشیل سیاست گذاری‌های چهل و پنج سال گذشته را نیز به خوبی آشکار کرد. سیاست هایی که به دلیل علمداری رادیکال‌ها، در عمل به عقب ماندن ایران از فرآیند توسعه، محروم ماندن از کریدورهای ترانزیتی منطقه، گسترش تحریم‌ها، فرسایش طبقه متوسط، گسترش فقر مطلق، سقوط سرمایه اجتماعی و بی اعتمادی عمومی انجامیده است. شاید اگر رسانه ملی برگزاری این دست از مناظره‌ها را از دو دهه پیش در دستور کار قرار داده بود حجم خسارت ها تا این حد وسیع و عمیق نبود.
آیا پخش این نوع مناظره ها از رسانه ملی ادامه خواهد یافت؟ به نظرم آری و خیر! مناظره ها ادامه می یابند، چون در سال انتخابات قرار است بر مشارکت رأی دهندگان بیفزایند، و خیر؛ به این دلیل که احتمالاً برگزاری مناظره هایی از جنس؛ غنی نژاد- درخشان یا علیزاده چون تهی بودن انبان تئوریک رادیکال‌های انقلابی را در گستره وسیعی به نمایش می گذارد و موجب ریزش هواداران جوان این جریان می شود، تداوم نخواهد یافت و مناظره های کنترل شده و خنثی تری جایگزین آن ها خواهد شد.
مهران صولتی/ پیام‌های مناظره