271
همچون بیشتر صنایع کشور، صنعت کفش تبریز نیز مهمانانی به نام کفش های چینی و ترکیه ای دارد که کیفیت آنها کمتر از مشابه وطنی است ولی بازار را از میزبان ربوده اند.
کفش صنعتی است که کارگران و تولید کننده‌های زیادی را از زمان های قدیم تا به امروز در شهر تبریز و حومه اش به خود مشغول کرده و نان سر سفره شان آورده است، اما این روزها حال این صنعت و وضعیت اکثر کارگران و تولید کنندشان آن طور که باید خوب نیست و دخل و خرجشان باهم جور در نمی آید. اکثر تولیدی ها به دلیل نبود تقاضا و عدم اطمینان از آینده بازار با ظرفیت کمتر از حد خود کار می کنند و دود این امر در درجه اول به چشم کارگر می رود، چرا که روال دستمزد در این صنعت بر اساس جفت مزدی بوده و مستقیما با میزان تولید ارتباط دارد ، یعنی هرچقدر میزان تولید کم باشد در آمد کارگران نیز کم تر می شود. کارگرانی که اکثرا بدون بیمه و دیگر مزایای پیش بینی شده در قانون کار کشور، با دستمزدهایی حداقلی کار می کنند و طبیعی است که در تامین مایحتاج زندگیشان با چنین وضعیتی به مشکل برمی خورد.