۱۱ ژانویه یکی از صفحات مهم تاریخ آذربایجان است. درست ۱۰۲ سال پیش، استقلال جمهوری خلق آذربایجان عملاً توسط کنفرانس صلح پاریس به رسمیت شناخته شد.
در ۲۸ دسامبر ۱۹۱۸ مجلس این کشور ترکیب هیئت را برای شرکت در کنفرانس صلح پاریس تصویب کرد و رئیس هیئت به عنوان رئیس مجلس علی‌مردان بیگ توپچوباشوو منصوب شد و معاون وی یکی از اعضای دولت محمد حسن هاجینسکی بود.
در ۱۸ ژانویه ۱۹۱۹ دیپلمات ها برای اخذ ویزا عازم استانبول و در ۲۰ ژانویه ۱۹۱۹ به پاریس رفتند.
هیئت آذربایجان وارد پاریس شد و بلافاصله کار خود را آغاز کرد. هدف اصلی به رسمیت شناختن استقلال آذربایجان توسط شورای عالی کنفرانس صلح پاریس بود.
به عنوان پیروز جنگ، متفقین – ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و ایتالیا – نقش کلیدی در شورای عالی داشتند.
در ۲۸ مه ۱۹۱۹ هیئت آذربایجان توسط رئیس جمهور ایالات متحده وودرو ویلسون مورد استقبال قرار گرفت. با این حال، نتایج این جلسه چندان دلگرم کننده نبود.
اما پیشرفت سریع حوادث در قفقاز، به رسمیت شناختن استقلال آذربایجان و گرجستان را به یک کار فوری تبدیل کرد. به همین منظور جلسه شورای عالی کنفرانس صلح پاریس در ۱۰ ژانویه ۱۹۲۰ تشکیل شد.
در ۱۱ ژانویه به پیشنهاد لرد کرزن، شورای عالی متفقین قطعنامه ای را تصویب کرد: «متفقین و ایالات متحده مشترکاً دولت های آذربایجان و گرجستان را در سطح عملی به رسمیت می شناسند».
ژول کامبون تصمیم رسمی کنفرانس صلح پاریس در مورد به رسمیت شناختن عملی آذربایجان توسط اعضای شورای عالی و کشورهای متحد را به آ. توپچوباشوف ارائه کرد.
به این ترتیب، به رسمیت شناختن سیاسی جمهوری دمکراتیک آذربایجان در کنفرانس صلح پاریس در ۱۱ ژانویه ۱۹۲۰ صورت گرفت و این را باید در نتیجه فعالیت دیپلماتیک موفق هیئت آذربایجان به رهبری توپچوباشوو در آن زمان ارزیابی کرد.
